Шырав

Шырав ĕçĕ:

ыйтрӗ (тĕпĕ: ыйт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

— А эсир ун патне епле лекрӗр? — ыйтрӗ Соболь сӑран брюкӑллӑ йӗкӗтсенчен.
— А вы как к нему попали? — обратился Соболь к парням в кожаных брюках.

2. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

— Каччисем шанчӑклӑ-и ҫак? — ыйтрӗ вӑл сасӑпах.
— Ребята у тебя надежные? — спросил он вслух.

— Чимӗр-ха, ачасем, эсир хӑҫан вӗренетӗр-ха? — тесе ыйтрӗ Карло ашшӗ.
— Постойте, ребята, а учиться когда же? — спросил папа Карло.

Вӑрттӑн алӑк хыҫӗнче вӗсем мӗн тупрӗҫ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Сана кам тӑлӑх-турата хӑварса кӳрентерчӗ? — тесе ыйтрӗ, ӑшӑпа пӑшлатса ларакан хула пуҫлӑхӗ.
— Кто тебя, сироту, обидел? — отдуваясь, спросил начальник.

Карабас Барабас пусма айӗнчи пӳлӗме ҫӗмӗрсе кӗрет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Карабас Барабас унӑн патне сиксе пычӗ те Карлона арестлеме ыйтрӗ.
Карабас Барабас подскочил к нему, требуя арестовать Карло.

Буратино Карло ашшӗпе, Мальвинӑпа, Пьеропа тата Артемонпа пӗрле килне тавӑрӑнать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Акӑ укҫа, Буратино ӑҫта? — тесе ыйтрӗ.
— Вот деньги, а где Буратино?

Буратино ылтӑн ҫӑраҫҫи вӑрттӑнлӑхне пӗлет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Мӗ-мӗн-ле вӑрт-тӑн-нлӑха? — тесе ыйтрӗ вӑл тытӑнчӑклӑн.
— Как-ка-какую та-та-тайну? — спросил он заикаясь.

— Эсӗ каларӑн-и? — тесе ыйтрӗ Карабас Барабас.
— Это ты сказал? — спросил Карабас Барабас.

— Пьеро сире мӗн тума кирлӗ… — тесе ыйтрӗ Буратино.
— А Пьеро вам на что? — спросил Буратино.

Хуть те мӗн пулсан та, Буратино Карабас Барабасран ылтӑн ҫӑраҫҫи вӑрттӑнлӑхне ыйтса пӗлме шут тытать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Камӑн пуҫне тураса илмелле?.. — тесе ыйтрӗ вӑл.
— Чью голову причесать? — спросил он.

Ҫӗр шӑтӑкӗнче // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ӗҫсе ҫинӗ хыҫҫӑн вӑл ыйтрӗ.
Поев и выпив, он попросил.

Пьеро хӑй мулкач ҫине утланса ларса, Ухмахсен Ҫӗршывне мӗнле пырса кӗни ҫинчен каласа кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Эсӗ манӑн Мальвинӑна курнӑ-и? — тесе ыйтрӗ Пьеро.
Ты видел мою Мальвину? — спросил Пьеро.

Мӗн тума килсе ҫаклантӑн эсӗ Ухмахсен Ҫӗршывне? — тесе ыйтрӗ вӑл Буратиноран.
Зачем занесло тебя в Страну Дураков! — спросила она у Буратино.

Буратино кӳлӗре пурӑнакансемпе паллашать, кунта вал тӑватӑ ылтӑн укҫа ҫухални ҫинчен пӗлет тата Тортилла тимӗр шапаран ылтӑн ҫӑраҫҫи илет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Ну, граждансем, манӑн ӑна мӗнле сыватса тӳрлетес? — тесе ыйтрӗ.
— Ну как же мне его лечить, граждане?

Сенкер ҫӳҫлӗ хӗрача Буратинона вилӗмрен ҫӑлса хӑварать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Сана мӗн кирлӗ? — тесе ыйтрӗ.
— Чего тебе? — спросил он.

«Виҫӗ Партас апатланмаллинче» // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Каҫхи апатшӑн кам тӳлет? — тесе ыйтрӗ хуҫа.
— А за ужин кто будет платить? — спросил хозяин.

Тилли: — Аслӑ, питех те ӑслӑ Буратино, санӑн хӑвӑн укҫусене вунӑ хут ӳстерес килет-и? — тесе ыйтрӗ.
Лиса сказала: — Умненький, благоразумненький Буратино, хотел бы ты, чтобы у тебя денег стало в десять раз больше?

Киле май кайнӑ чухне ҫул ҫинче Буратино икӗ кӗлӗмҫӗне — Базилио ятлӑ кушак аҫине тата Алиса ятлӑ тилӗне тӗл пулать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ӑҫта васкатӑн? — тесе ыйтрӗ.
Куда так спешишь? — спросила она.

— Эсӗ урӑх ҫапӑҫмастӑн-и? — тесе ыйтрӗ ӑна хирӗҫ Пьеро.
— А ты не будешь больше драться? — спросил его в ответ Пьеро.

Комеди кӑтартнӑ чухне пуканесем Буратинона палласа илеҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Эсӗ илес текен хӗр мӗн ятлӑ? — тесе ыйтрӗ Арлекин.
— Как зовут твою невесту? — спросил Арлекин.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика