Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

илнӗ (тĕпĕ: ил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫакӑн хыҫҫӑн Игнат пуҫӗ хулпуҫҫи ҫинелле кӑлтах усӑннӑ, йывӑр пӗвӗ кресло ҫинчен вӑраххӑн ҫӗр ҫине шуса аннӑ, калӑн, ӑна хура ҫӗр вӑйпах туртса илнӗ, тейӗн.

Вслед за тем голова Игната откачнулась на плечо, а его грузное тело медленно поползло с кресла на землю, точно земля властно потянула его к себе.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Игнатпа ывӑлӗ хӑйсем ҫине виҫшер хут хӗрес хывса илнӗ.

Игнат с сыном трижды перекрестились…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ӑна калаҫма йывӑр пулнӑ, вӑл пӳлӗнсе, кӑкӑрне алӑпа шӑлса илнӗ.

Ему трудно было говорить, он остановился и потер грудь рукой.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Ан калаҫ кирлӗ мара, атте! — пӑшӑлтатса илнӗ Фома.

— Полно, папаша! — прошептал Фома.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вара каллех садӑн пиҫсе ҫитнӗ илемне уявлӑ чӗмсӗрлӗх ытамласа илнӗ.

И снова зрелую красоту сада обняло торжественное молчание.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фома ҫӳҫенсе илнӗ, пуҫне ҫӗклесен, ашшӗн ухмаха ернӗ пек хӑраса алчӑранӑ куҫӗсемпе тӗл пулнӑ.

Фома вздрогнул, вскинул голову и встретился с испуганным, почти безумным взглядом отца.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Садра ӑрӑмлӑ шӑплӑх тӑнӑ, кӗпе ҫаннине ӑнсӑртран лексе чӑштӑртатса кайнӑ турат сасси ку шӑплӑхра янӑравлӑ сас пек туйӑннӑ, — Фома ҫӳҫенсе илнӗ

В саду было так внушительно тихо, что даже шелест ветки, нечаянно задетой платьем Фомы, показался ему громким звуком, — он вздрогнул…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Мӗн эс, атте! — куларах илнӗ Фома.

— Что ты эта, папаша! — усмехнулся Фома.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Унтан вӑл пӳлӗм ӑшчиккине темӗнле тирӗссӗн пӑхса илнӗ.

И странно как-то оглядел комнату.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Медынская халь ӗнтӗ ӑна илемсӗртерех тата алтанлӗреххӗн туйӑнса кайнӑ, Фома ӑна хӗрхеннӗ пек пулнӑ, ҫапах та усал шухӑшпа: — Ирсӗр пулас ӑна ҫавӑн пек упӑшка чуптунӑ чух… — тесе шухӑшласа илнӗ.

Медынская показалась менее красивой и более доступной; Фоме стало жаль ее, и все-таки он злорадно подумал: «Противно ей, должно быть, когда он ее целует…»

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Малтанхи вӑхӑтра, унӑн сӑн-сӑпачӗ аса килсе тухсассӑн, Фомана салхулӑх ҫавӑра-ҫавӑра илнӗ

Сначала Фоме было тоскливо, когда образ ее вспыхивал в его воображении…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл тӑтӑшах Пӑлакие аса илнӗ.

Он часто вспоминал Палагею.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Айван-ха эс… — кулса илнӗ ашшӗ.

— Глуп еще ты…— усмехнулся отец.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фома, ашшӗ ҫине сӑнарах пӑхнӑ та, чухласа илнӗ.

Фома посмотрел на отца и — догадался.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Пулчӗ пӑртак, — кулса илнӗ Фома.

— Было немножко, — улыбнулся Фома.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Игнат ывӑлӗ ҫине пӑхса илнӗ те кулса янӑ.

Игнат взглянул на сына и засмеялся.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фома, ашшӗ ҫине пӑхса илнӗ те, анлӑн кулса янӑ.

Фома посмотрел на отца и широко улыбнулся.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Игнат ун ҫине тӗлӗнсе, тинкерсе пӑхса илнӗ.

Игнат с удивлением и любопытством взглянул на него.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фома темӗншӗн ҫӳҫенсе илнӗ, вара, хреснашшӗн сӑмахне хирӗҫ чӗнмесӗр хӑварса, хӑй ҫӳресе килни ҫинчен ашшӗне ӗҫлӗ тонпа каласа пама пуҫланӑ.

Фома почему-то вздрогнул и, не ответив ему, деловым тоном начал говорить отцу о поездке.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фома, ун ҫине хӑяккӑн пӑхса илнӗ те, тепӗр вырӑна ларнӑ.

Фома покосился на него и сел в другое.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех