Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӑрман сăмах пирĕн базăра пур.

вӑрман (тĕпĕ: вӑрман) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Кӑнтӑрла юр ҫунӑ, халь вара мӗнпур вӑрман йӑлтӑртатса тӑрать.
Днём выпал снег, и теперь весь лес вспыхивал искрами.

Вӑрман разведчикӗсем // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 107–116 с.

Вӑл шӑппӑн вӗҫсе тухса, вӑрман варринчи уҫланкӑ хӗрринче ларакан пӗр йывӑҫ ҫине пырса ларать.
Она тихо вылетала на большую поляну среди леса и усаживалась всегда на одно и то же дерево у самой опушки.

Ҫак вӑрман шӑпах королёксем килсе вырнаҫнӑ вӑрман пулнӑ.
Это был тот самый лес, где поселились корольки.

Халь, вӑл хӑех вӑрман хуҫи пулчӗ ӗнтӗ.
Она осталась здесь одна.

Кунта пурӑнма вырнаҫиччен малтан вӑрман хуҫи пулнӑ тӑманапа ҫапӑҫӑва кӗрсе, ӑна хӑваласа ямалла.
Прежде чем селиться здесь, надо было выдержать бой с врагом.

Ҫав пӗчӗк вӑрман тӑшманӗсене кайӑксем йӗрлесе тупса тытаҫҫӗ.
Этих маленьких врагов леса птички выслеживали и ловили.

Хаяр та сивӗ хӗле хаваслӑрах ирттерес тесе вӗсем вӑрман тӑрӑх куҫса ҫӳрекен тепӗр кайӑк ушкӑнӗпе пӗрлешрӗҫ.
А чтоб веселей было проводить суровую, холодную зиму, они пристали к стайке других птиц, кочевавших по лесу.

Кӗркунне тӑманасем ҫемйипех вӑрман тӑрӑх саланчӗҫ.
Осенью вся совиная семья разбрелась по лесу.

Сӗм вӑрман варринче ларакан юман хӑвӑлӗнче икӗ пысӑк тӑмана пурӑннӑ.
В дупле корявого дерева среди глухого леса поселились две совы — серые неясыти.

Анчах эпӗ юриех каялла ҫаврӑнса пӑхрӑм: мӗн тӗслӗ-ши вӑрман вут ҫутинче?
Но я нарочно отвернулся, стал смотреть на лес позади: какой он при огне?

Каҫхи вӑрман вӑрттӑнлӑхӗ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 102–106 с.

Унта, вӑрман хӗрринче, типӗ те сухӑрлӑ кӑвайт пуҫтартӑмӑр.
Там, на опушке леса, мы и собрали груду сушья и смолья.

Мӗншӗн ытти вӑрман чӑххисем — карӑк, пӑчӑр нихҫан та кӑвайт патне вӗҫсе килмеҫҫӗ, хир чӑххи килет?
«Почему это, — думаю, — другие лесные куры — глухарь, рябчик — никогда к костру не летят, а куропатка идёт?

Унӑн чӑнкӑ ҫыранӗсем хӗррипе юрпа витӗннӗ вӑрман шӑппӑн тӗлӗрет.
Справа и слева на ее крутых берегах молчаливо стоял засыпанный снегом лес.

Ухмаха ернӗ кайӑк // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 96–101 с.

Ун чухне вӑрман тӑрӑх ҫӳрерӗм, кайӑк йӗрлерӗм, вӗсен тӗлӗнмелле йӑлисене вӗрентӗм.
Я бегал по лесу, выслеживал птиц и узнавал разные интересные подробности их жизни.

Кунта вӑрман сайра, шултра йывӑҫсем лараҫҫӗ.
Лес пошёл редкий, широкоствольный.

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 86–95 с.

Вӑрман тӑрӑх тискер кайӑк йӗрӗ, ун хыҫҫӑн йӗлтӗр йӗрӗ авкаланса выртать.
Кружит, колесит по лесу звериный след, за ним лыжный.

Акӑ вӑл вӑрман хӗррипе пынӑ.
Вот бежал парнишка опушкой.

Йӗр сулахаялла пӑрӑнать, вӑрман хӗррипе каять.
Борозды свернули влево, повели вдоль опушки.

Вӑрман шӑпланчӗ.
Тихо стало.

Ларать хура вӑрман, турат та хуҫӑлса сасӑ тумасть.
Стоит лес чёрный, суком не треснет.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика