Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӑмӑллӑн сăмах пирĕн базăра пур.
ҫӑмӑллӑн (тĕпĕ: ҫӑмӑллӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кучанпа Жумба ӑшӑ кӑмака ҫине хӑпарса та выртрӗҫ ӗнтӗ, кӗҫех унтан пӗри хулӑннӑн хӑрр! та хӑрр! тутарни, тепри сӑмса витӗр ҫӑмӑллӑн шӑхӑрттарни илтӗне пуҫларӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Тутар иккӗмӗш хутра пурӑнать пулас, ҫӳлелле кушак пек ҫӑмӑллӑн утса хӑпарчӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Йӑванпа Унеҫӗм вара ҫӑпатапа, пӗҫҫе сарлакан яма чӑрмантарман пир йӗмпе ҫӑмӑллӑн кӑна вӗҫтереҫҫӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Матрос пӑшалне антарчӗ, хул пуҫҫисене ҫӑмӑллӑн хускаткаларӗ те хӑйне ҫӗклентерсе каллех калаҫма пуҫларӗ.

Матрос снял ружье, облегченно повел плечами и безудержно заговорил снова, ободряя себя.

III. Блемер Тарта тупать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Ҫыранран килекен ҫил вӗрме хӑтланса пӑхса парӑса ӳркенчӗклӗн турткалать; хӗвел ӑшши таврана тинех кирлӗ сӑн ӳкерчӗ; сывлӑш пусӑмӗ вӑйланчӗ те тӗтрене сапаласа ячӗ, парӑс ҫинче талккӑшпех розӑпа тулса ларнӑ хӗрлӗ хумсем ҫӑмӑллӑн ҫиҫе-ҫиҫе выляма пикенчӗҫ.

Береговой ветер, пробуя дуть, лениво теребил паруса; наконец, тепло солнца произвело нужный эффект; воздушный напор усилился, рассеял туман и вылился по реям в легкие алые формы, полные роз.

VII. Хӗрлӗ «Вӑрттӑнлӑх» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Пантен ҫӑмӑллӑн сывласа ячӗ, хавхалансах кайрӗ — чунӗнчи сулӑм ирӗлсе ҫухалчӗ.

Пантен облегченно вздохнул и повеселел — его душевная тяжесть растаяла.

V. Хатӗрленӳ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Ҫулташӗн куллине асӑрхаса йытӑ пит-куҫне хаваслӑн пӗркелентерчӗ, хӳрине выляткаларӗ те малалла ҫӑмӑллӑн чупса кайрӗ, анчах нимӗн те пулманла сасартӑк ҫул ҫине ларчӗ, ӗмӗрхи тӑшманӗ ҫыртса амантнӑ хӑлхине урипе ӗҫлӗхлӗн хыҫкала-хыҫкала каялла лӗпӗстетрӗ.

Заметив улыбку спутницы, собака весело сморщилась, вильнула хвостом и ровно побежала вперед, но вдруг безучастно села, деловито выскребла лапой ухо, укушенное своим вечным врагом, и побежала обратно.

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Юлашкинчен унӑн ҫывӑрса кайма пулӑшакан яланхи меслетне тупма май килчӗ-килчех: ӑсӗнче вӑл ҫутӑ шыва чул таткисем ывӑтрӗ; унта ҫӑмӑллӑн саланакан ункӑсене сӑнарӗ.

Наконец, ей удалось вызвать привычное представление, помогающее уснуть: она мысленно бросала камни в светлую воду, смотря на расхождение легчайших кругов.

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Лӑпкӑ ҫак ҫӗнтерӳсӗр ытти, ытла та ҫӑмӑллӑн ӑнкарӑнаканни, унӑн чунӗшӗн ют.

Без этих тихих завоеваний все просто понятное было чуждо ее душе.

IV. Пӗр кун маларах // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Вӑл парӑссен ҫӑмӑллӑн ишсе таракан илемлӗ виҫ кӗтеслӗхне куҫран вӗҫертесрен шикленсе куҫне чарса чупрӗ, такӑнчӗ, ӳкрӗ, вара каллех малалла ыткӑнчӗ.

— Она старалась не терять из вида красивый, плавно убегающий треугольник парусов, спотыкалась, падала и снова бежала.

I. Ӑрӑмҫӑ пӗлтерни // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Вероникӑна ҫӑмӑллӑн ҫӗклерӗ вӑл, унтан ҫӗр ҫине тӑратрӗ.

Куҫарса пулӑш

Кӗтнӗ самант ҫитетех // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 100–133 c.

Ӳсӗрпе хӑйне ҫӑмӑллӑн туйрӗ, тепӗр кунне чӗре суранӗ каллех ыратрӗ.

Куҫарса пулӑш

Ӑш вӑркатмӑш // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 68–99 c.

Унпа калаҫсан Аня хӑйне ҫӑмӑллӑн туять, вӑл яланах кирлӗ канашсем пама пӗлет, чӗрери темӗнле тунсӑха та сирсе яма ӑста.

Поговорив с ним, Аня чувствует себя легко, он всегда умеет давать нужные советы и умеет снять любую грусть от сердца.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Гриша ҫавӑтса утнӑ чухне Лиза хӑйӗн куҫӗсем курманнине те туймасть тейӗн: ҫул тӑрӑх ҫӑмӑллӑн пусса утать.

Когда Гриша шел вместе с ней, Лиза словно не чувствовала, что глаза ее не видят: она легко шла по дороге.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Хӑйне ҫӑмӑллӑн туйрӗ.

Она чувствовала себя легче.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Вӑл ҫӑмӑллӑн, пӑртак тайкаланараххӑн утать.

Он подошел легкой, слегка развалистой походкой.

7 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

— Меньшевиксем Маркс вӗрентӗвне пӑсаҫҫӗ, революцисӗр мӗнсӗрех ерипенӗн, ҫӑмӑллӑн социализма пырса ҫитме пулать, теҫҫӗ вӗсем.

— Меньшевики извращают Маркса, что будто бы можно тихохонько, легохонько, без революции дорасти до социализма.

3 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Ҫав вӑхӑтрах вӑл ҫывӑхрах, хӑйӗн ӗнси хыҫӗнчех, пӗри хӑвӑрттӑн хашлатса, ҫара ура лаппийӗсемпе ҫӑмӑллӑн та хӑвӑрт чупса пынине туять…

И тогда различила совсем близко за спиной торопливое посапывание, легкое стремительное оттаптывание босыми ступнями…

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Юрать-ха вӑл каҫхине ҫӑмӑллӑн тӑхӑнса тухнӑ: ун ҫинче пӗр пиҫиххиллӗ сорочка ҫеҫ пулнӑ, — хулӑм йӗмне те, йывӑр аттисене те тӑхӑнман.

Хорошо, что на ней по ночному времени была только одна перепоясанная сорочка — ни штанов, ни тяжелых сапог.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Хӗрӗ, ҫӑмӑллӑн пӗшкӗнсе ҫӗр ҫинчен патрон тултарнӑ сумкине йӑтрӗ те, сасартӑк хӑраса калла ҫаврӑнса пӑхрӗ — ара, ӑҫта винтовка?

Легко нагнувшись, — взяла с земли сумку с патронами, вдруг испуганно оглянулась — где же винтовка?

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех