Шырав
Шырав ĕçĕ:
Вӑл йӗри-тавра тӗлсӗррӗн пӑхса, малалла пӗр чӗнмесӗр пырать, ачасем ҫул паллисем хунине те ним чӗнмесӗр пӑхса тӑрать Петька Генка ҫине пӑхса илчӗ те Мазина тӗкрӗ: — Ну тата эсӗ! Ҫыннӑн пысӑк хуйхӑ вӗт-ха, пӗлместӗн-и! — терӗ Мазин ҫиллессӗн.
51 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Атту хуйхӑ пусса илӗ те, ниепле те сирсе яраймӑн.
50 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Валя вилӗмӗ Митьӑшӑн тепӗр пысӑк хуйхӑ пулчӗ.
50 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Ой, хуйхӑ!
43 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Митьӑна ҫак хуйхӑ ватӑлтарса янӑ пек, старик туса хунӑ пек туйӑнать.Мите казалось, что горе, свалившееся на его плечи, сделало его глубоким стариком.
34 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Тен, сирӗн хӗрачасем вилнӗ те-и, пысӑк хуйхӑ сирӗн…
19 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Пӗрремӗш хуйхӑ
19 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.
Пӗр-пӗр ҫемьере пысӑк хуйхӑ е кам та пулин йывӑр чирленӗ пулсан, вӗсене чӗнме кирлӗ мар.Семью, в которой траур или кто-то тяжело болен, тоже не приглашают.
7. Хӑнара // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
— Утламӑшсем кӑна пулсан, хуйхӑ та ҫукчӗ, — терӗ вӑл ӗшеннӗ сасӑпа.— Если бы только утламышцы, было бы полбеды, — сказал усталым голосом.
XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.
Паллах, пурнӑҫра эпир шутламан е пиртен килмен сӑлтавсене пула (сасартӑк чирлесе ӳкни, хуйхӑ, кӗтмен ҫӗртен ӑҫта та пулин кайни е васкавлӑ ӗҫ т. ыт. те) панӑ сӑмаха тытайманни те пулма пултарать.
Лайӑх енӗсем // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.
Мӗн чухлӗ тӑвансем, ҫывӑх ҫынсем пӗтрӗҫ, мӗн пысӑкӑш хуйхӑ!..
Вӗсем телейлӗ пулма тивӗҫ! // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Пуҫ ҫине ҫав тери йывӑр хуйхӑ килсе ӳксен эпӗ Шурӑшӑн кӑна мар, тата ытти нумай-нумай ҫынсемшӗн те кирлӗ пулнине ӗненме пулӑшрӗҫ мана ҫынсем.
Пӗтӗм чӗререн // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Вара эпӗ хуйхӑ ӑшне путни Зоя ятне кӳрентерме пултарасса ӑнлантӑм.И я поняла: дать горю сломить себя — значит оскорбить память Зои.
Ҫӗршывӑн пур кӗтессисенчен те // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Вӑл ҫыру йӗркисенчен ӑна никам лӑплантарайми пысӑк хуйхӑ пусни, шалтӑрах кайни курӑнса тӑрать.А таким смятением, таким безутешным горем веяло от этих строк!
Шура // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Эпӗ Шурӑпа иксӗмӗршӗн йывӑр хуйхӑ килсе тухни ҫинчен кашни утӑм пусмассеренех шухӑшлатӑп: «Ку япалана Зоя нихҫан та кураймасть ӗнтӗ. Вӑл ҫуркуннене питӗ юрататчӗ. Халь ӗнтӗ Зоя ҫук. Хӗрлӗ площадь тӑрӑх та вӑл нихҫан та утса тухас ҫук», — тесе хам ӑшра калаҫса пыратӑп.
Клава каласа пани // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Темиҫе эрне хушши пире пусса тӑнӑ йывӑр хуйхӑ майӗпен сирӗлме пуҫларӗ.Как будто боль, цепко державшая нас в эти нескончаемо долгие недели, вдруг отпустила.
Йывӑр кунсем // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Некрасов вилнӗ хыпар Чернышевскишӗн пысӑк хуйхӑ пулса тӑнӑ.Некрасов умирал, весть об этом была для Чернышевского жестоким ударом.
Пысӑк виҫе // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Унта кунӗпе шыва кӗрсен те путас хуйхӑ ҫук.
Шӑллӗпе аппӑшӗ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Хресчен ҫемйишӗн ку мӗнле йывӑр хуйхӑ иккенне хӑть кам та ӑнланать.
Кукамӑшӗ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.
Ун пек чухне умра курасси ҫук: йывӑр хуйхӑ чуна кулянтармасть, ӑш вӑркани вӗтӗннӗ чӗре ҫуне шӑратаймасть, куҫ тулли савӑнӑҫ та савӑнӑҫ мар.
ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.