Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

итлеме (тĕпĕ: итле) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сана урӑх итлеме пултараймастӑп эпӗ…

Не могу больше тебя слушать…

39 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӑл юр ҫине хӑвӑрт выртрӗ те тимлӗн итлеме тытӑнчӗ.

Он бросился на снег и напряженно прислушался.

39 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӗсене итлеме Павӑла кичем пулчӗ, вӑл тӑчӗ те тепӗр йывӑҫ айне ларчӗ.

Павле это вскоре надоело, и он перешел под другое дерево, подальше от них.

39 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Партизансем комиссара итлеме кӗпӗрленсе тӑчӗҫ.

Партизаны собрались около комиссара.

37 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Пурте шӑпланчӗҫ, юрлакана итлеме пуҫларӗҫ.

Слушали поющего молча.

29 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Туртас килнӗ кӑмӑла сирсе ярас тесе, вӑл вӗсен калаҫӑвне итлеме тытӑнчӗ.

Стараясь заглушить мучившую его жажду, он стал прислушиваться к их разговору.

29 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Хуралҫӑсене хӗҫпӑшалсӑрлатнине курсан, Вук ҫул урлӑ чупса каҫрӗ те, кафана алӑкӗ патне пырса, итлеме пуҫларӗ.

Увидев, что с часовыми покончено, Вук перебежал дорогу и, прислушиваясь, остановился возле дверей трактира.

26 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Пӗр вӑхӑт вырӑнтан та тапранмарӗ вӑл, унтан, шӑтӑкран майӗпен тухса, каллех итлеме тытӑнчӗ.

Он постоял несколько минут, потом потихоньку вылез из ямы и снова прислушался.

22 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Унтан пӗр аллине юр ӑшӗнчен туртса кӑларчӗ те пичӗ ҫинчи юра шӑлса тӑкрӗ, вара тимлӗн итлеме пуҫларӗ.

Он отер снег с лица и стал напряженно вслушиваться.

22 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫавӑнпа сана эпӗ мана итлеме хушатӑп…

Поэтому я и хочу, чтобы ты послушался моего совета.

16 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Халӗ санӑн кӑмӑлу пӑсӑлнӑ, эсӗ хӑвна хӑвах алла илме, ӑс-тӑнпа каланине итлеме пултараймастӑн.

Ты сейчас расстроен, ты не можешь принять разумное решение.

16 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫак вӑхӑтра ӑна ыттисем мӗн каланине итлеме, мӗнле те пулин ӗҫе тума пӗччен, хӑй шухӑшӗсемпе ҫеҫ тӑрса юлассинчен аванрах пулчӗ.

Ему было легче слушать, что говорят другие, чем говорить самому, и он намеренно старался заняться каким-нибудь делом.

15 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Партизансем чарӑнса итлеме тытӑнчӗҫ.

Партизаны остановились и прислушались.

15 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Гвозден ура ҫине тӑчӗ, вӑрманалла кӗрсе кайрӗ, пӑшал сассисене тимлесех итлеме тытӑнчӗ.

Гвозден встал, пошел глубже в лес и остановился, напряженно прислушиваясь.

13 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Пысӑк пуҫлӑ, сарлака кӑкӑрлӑ, вӑрӑм ураллӑ, йӑрӑ Витязь ҫакна илтсенех чул пек хытса тӑчӗ — итлеме пуҫларӗ.

Головастый, с широкой грудью, на высоких ногах, стремительный Витязь окаменевал — он слушал.

6 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Ефрейтор ҫав самантрах утма чарӑнчӗ те итлеме пуҫларӗ.

Ефрейтор сейчас же остановился, прислушиваясь.

6 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Мана хам пӗлменшӗн намӑс пулчӗ, ҫакӑнпа пӗрлех Зухин калани пӗтӗмпех тӗрӗссине туйса, итлеме пӑрахрӑм та ҫак ҫӗнӗ юлташсем ҫине тишкерсе пӑхма тытӑнтӑм.

Мне стало совестно за свое незнание, и вместе с тем, чувствуя всю справедливость замечания Зухина, я перестал слушать и занялся наблюдениями над этими новыми товарищами.

ХLIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Паллах, хӑнасем пур чухне Варенька ман ҫине хӑйӗн тимлӗхне хамӑр кӑна пулнӑ чухнехинчен сахалтарах уйӑрать, — хӑнасем пур чухне кӗнеке вулама та, музыкӑпа йӑпанма та май килмест, музыка итлеме вара эпӗ питӗ юрататӑп.

Разумеется, что, когда бывали гости, Варенька меньше обращала на меня внимания, чем когда мы были одни, — и тогда уже не было ни чтения, ни музыки, «которую я очень любил слушать.

ХL сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Дмитрий (унпа эпир пӗр-пӗрне ҫырса тӑма килӗшнӗччӗ, апла пулин те, каламасӑрах паллӑ, пӗрре те ҫырмарӑмӑр) эп таврӑнсанах ман пата пычӗ, вара ыран мана университета пӗрремӗш хут лекцисем итлеме вӑл хӑйпе пӗрле лартса каясси ҫинчен калаҫса татӑлтӑмӑр.

Дмитрий (с которым мы, расставаясь, дали слово писать друг другу и, разумеется, не писали ни разу) тотчас же приехал ко мне, и мы решили, что он меня на другой день повезет в первый раз в университет на лекции.

XXXVI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Модӑпа ҫӗлетнӗ ҫӗнӗ шӑлаварӑм тата ҫири сюртукӑн йӑлтӑркка тӳмисем ҫине пӑхса илтӗм те ҫапла ответлерӗм: эпӗ «Роброя» вуламан, анчах мана итлеме питӗ интереслӗ пулчӗ, мӗншӗн тесен кӗнекене пуҫламӑшӗнчен мар, варринчен пуҫласа вулама ытларах юрататӑп.

Взглянув на свои новые модные панталоны и блестящие пуговицы сюртука, я отвечал, что не читал «Роброя», но что мне было очень интересно слушать, потому что я больше люблю читать книги из средины, чем с начала.

XXIII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех