Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ҫав хӳтӗлесе тӑракан парапета, канава тата решеткене курма пынӑ халӑха циркри тискер кайӑксем сасартӑк тапӑнасран сыхланма тунӑ.

Все это предназначалось для охраны зрителей от возможного нападения диких зверей, которые свирепствовали на арене.

I сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Кайран вӑрансан та ниҫта хускалми выртрӗ, вӗҫен кайӑксем ҫине пӑхкаларӗ, е ҫулҫӑсем витӗр таса пӗлет ҫинелле тинкерчӗ, е ним сӑлтавсӑрах ахӑлтатса кулса ячӗ.

Проснувшись, лежал без движения, следя глазами за птицами или глядя в небо сквозь ветви над головой; раз или два он громко рассмеялся — видимо, без всякой причины.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.

Вара вӑл, пӗр тапхӑр вӗсене ылханса илнӗ хыҫҫӑн, кайӑксем евӗрлӗ сасӑпа кӑшкӑрма тӑрӑшса хыттӑн ҫухӑрашма пуҫларӗ.

Он выругал куропаток и начал громко передразнивать их крик.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Кайӑксем «кӑрр-кӑрр-кӑрр», тесе кӑшкӑрни хӑйӗнчен мӑшкӑлланӑ пек туйӑнма пуҫличчен, темиҫе хутчен те кайӑксем ун алли айӗнченех вӗҫе-вӗҫе тухса кайрӗҫ.

А белые куропатки все вспархивали вокруг него, и наконец это «кр, кр» стало казаться ему насмешкой.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Вӗсен хыҫҫӑн, хура-хӑмӑр пӗлӗтсем ҫийӗн, тискер вӗҫен кайӑксем ишеҫҫӗ.

За ними, над коричневыми облаками плыли хищные птицы.

Лось пӗччен юлать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӑл ҫав тери чаплӑ калать те юрлать, — кайӑксем шӑпланаҫҫӗ, ҫил лӑпланать, кӗтӳсем канма выртаҫҫӗ, тӳпере хӗвел куҫма чарӑнать.

Играл он и пел так прекрасно, что замолкали птицы, затихал ветер, ложились стада, и солнце останавливалось в небе.

Аэлитӑн пӗрремӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Улӑм тӗслӗ пӗчӗк пӳлӗм ҫав тери таса, ҫулҫӑсем чашӑлтатаҫҫӗ, чӳрече тулашӗнче кайӑксем шӑхӑраҫҫӗ.

Соломенная, маленькая комната была ослепительно чиста, шумели листья, свистали птицы за окном.

Кану // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫаран ҫине сарӑ кайӑксем вӗҫсе анчӗҫ те ҫунаттисене антарса шывӑн асамат кӗперӗллӗ сирпӗнчӗкӗсен айӗнче ҫатӑлтатаҫҫӗ, аякра симӗс тӑрна-тунсӑхҫӑ вӑрӑм урисемпе тӗнкӗлтеттерсе кумса ҫӳрет.

Опустились на луг жёлтые птицы и распушились, отряхиваясь под радужным фонтаном воды, вдали бродил на длинных ногах ярко зелёный журавль-меланхолик.

Сенкер ӗшнере // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Сарӑ кайӑксем шыв хӗррине ларчӗҫ.

Жёлтые птицы сели у воды.

Шӑллӑ-шӑллӑ тусен леш енче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Карапа хирӗҫ пӗр йӗрпе тӑсӑлса вӑрӑм ҫунатлӑ кайӑксем вӗҫеҫҫӗ.

Навстречу кораблю летели длиннокрылые птицы, вытянувшись в линию.

Шӑллӑ-шӑллӑ тусен леш енче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ку Челноков пӗччен пулнӑшӑн ҫеҫ мар, ку тата ҫак пӗтӗм ӗҫ кун ҫав тери кӗске, ҫӗр вӑрӑм пулакан ҫӗрте, вӑрман ҫӑра та салху, шурлӑхсенчен тӗрлӗ пӑс хӑпарнипе сывлӑш нӳрӗ те сиенлӗ, вӑрмансенче тискер кайӑксем вӑйлӑ та хӑраман, ҫын чунсӑр, тискер кайӑк пек ҫӑмламас пулнӑ вырӑнсенче пулса иртнинчен те килнӗ.

Не только потому, что Челноков был одинок, но и потому, что это происходило в местности, где так короток день, а ночь длинна, где густ и мрачен лес, где воздух сыр и ядовит от болотных испарений, где зверь в лесах силен и непуглив, и человек — как зверь.

1. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Тискер кайӑксем пурте иртсе кайрӗҫ.

Звери прошли.

Вӑрттӑн алӑк хыҫӗнче вӗсем мӗн тупрӗҫ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Пушӑ хир хӑйӑрӗсем тӑрӑх хӗрлӗ хӗвел айӗнче тискер кайӑксем иртсе пыраҫҫӗ.

По песку пустыни под красным солнцем проходили звери.

Вӑрттӑн алӑк хыҫӗнче вӗсем мӗн тупрӗҫ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Йывӑҫсем айӗнче павлин ятлӑ вӗҫен кайӑксем уткаласа ҫӳреҫҫӗ.

Под деревьями прохаживались павлины.

Вӑрттӑн алӑк хыҫӗнче вӗсем мӗн тупрӗҫ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Пӗчӗк сенкер вӗҫен кайӑксем, хӑмӑш ҫинчен хӑмӑш ҫине вӗҫсе ларса, питех те хытӑ ерсе выртакан хӗрача ҫине савӑнӑҫлӑн тӗлӗнсе пӑхса ларнӑ.

Маленькие голубые птички, перелетая с камышины на камышину, с весёлым изумлением поглядывали на горько плачущую девочку.

Ҫӗр шӑтӑкӗнче // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Пур тискер кайӑксемпе вӗҫен кайӑксем тата хурт-кӑпшанкӑсем те хӑйсене хӑйсем шеллемесӗр, хӑйсем кураймасӑр тӑна полици-йытӑсем ҫине тӑрӑнчӗҫ.

Все звери, птицы и насекомые самоотверженно накинулись на ненавистных полицейских собак.

Вӑрман хӗрринче питех те хӑрушӑ ҫапӑҫу пулчӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— «Тискер, кайӑксем, вӗҫен кайӑксем, хурт-кӑпшанкӑсем!

— Звери, птицы, насекомые!

Вӑрман хӗрринче питех те хӑрушӑ ҫапӑҫу пулчӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ҫара ҫерҫисен хӳри ҫук, ҫавӑнпа та вӗсем вӗҫен кайӑксем пек тӳп тӳрӗ вӗҫеймеҫҫӗ, вӗсем аялалла та ҫӳлелле вӗҫеҫҫӗ.

У летучих мышей нет хвоста, поэтому мышь летает не прямо, как птицы, а вверх и вниз.

Буратино Ухмахсен Ҫӗршывне пырса лекет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Вӗҫен кайӑксем унтан нимӗн те хӑрамасӑр савӑнӑҫлӑн шӑхӑрса юрлаҫҫӗ.

Птицы, нисколько не боясь его, весело свистели.

Сенкер ҫӳҫлӗ хӗрача Буратинона пӑхса вӗрентсе ӳстересшӗн // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Йытӑ Артемон ҫурт тавра пӗчӗк вӗҫен кайӑксем хыҫҫӑн вӗҫтерсе ҫӳрет.

На траве вокруг дома носился за маленькими птичками пудель Артемон.

Сенкер ҫӳҫлӗ хӗрача Буратинона пӑхса вӗрентсе ӳстересшӗн // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.