Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑйсен (тĕпĕ: хӑйсем) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Японецсем Владивостокри гарнизон ҫине кӗтмен ҫӗртен тапӑнса хулана хӑйсен аллине ҫавӑрса илсен, хастарлӑ, матроссем, ик енчен пулеметсенчен пени ҫине пӑхмасӑрах миноносецсем ҫинчен ҫырана тухнӑ та, тӑватӑ сехет хушши тӑсӑлнӑ ҫапӑҫу хыҫҫӑн сакӑр ӗрет тытнӑ йӗплӗ пралук картине татса, тайганалла тухнӑ.
Когда японцы врасплох напали на владивостокский гарнизон, доблестные моряки под перекрестным пулеметным огнем высадились с миноносцев на берег и, преодолев восемь рядов проволочных заграждений, вырвались в тайгу.

6. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Кныш ҫыранри ушкӑнсенчен пӗрин хушшине хӑйсен таврашӗнчи ҫынсене шыраса кӗрсе кайрӗ.
Кныш быстро втерся в одну из компаний, отыскивая земляков.

Кашни ҫӗнӗ ҫын, вӑрласа тупнӑ кашни кӗренке ҫу, кашни тутӑхнӑ пӗчӗк гайка, пароход ҫине лексен, хӑйсен ҫине Селезневӑн ҫивӗч, витӗмлӗ куҫӗсене, унӑн тимӗр пек ҫирӗп мозоллӗ аллине туйса тӑнӑ.
И каждый новый человек, каждый фунт краденого сала, каждая маленькая ржавая гайка, попадая на пароход, чувствовали на себе острый, распорядительный глаз Селезнева и его твердую, в железных мозолях, руку.

4. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Приморцӑсем хӑйсен енне хӑйсем хӳтӗлеччӗр…
Пущай приморцы сами свои края защищают…

1. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Вара 22-мӗш Амгуньски полк боецсем халӗ те хайсене партизансем тесе чӗннӗ, хӑйсен полкне кивӗ командир ячӗпе — Семенчук отрячӗ, тенӗ».
И бойцы 22-го Амгуньского полка продолжали называть себя партизанами, а полк свой по имени старого командира — просто Семенчуковским отрядом.

Алӑкӑн ҫӗрсе пӗтнӗ хӑмисем ҫӗмӗрӗлсе анчӗҫ те, тӑватӑ полицейски хӑйсен шашкисемпе чанкӑртаттарса, пусма айӗнчи пӳлӗме ҫӗмӗрсе кӗрсе кайрӗҫ.
Гнилые половинки дверей сорвались с петель, и четыре бравых полицейских, гремя саблями, с грохотом свалились в каморку под лестницей.

Карабас Барабас пусма айӗнчи пӳлӗме ҫӗмӗрсе кӗрет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Сыщиксем, хӑйсен куҫне сыхланӑ пекех сыхламалли Тил губернатор, ҫӗр тӗпне путнӑ пекех, таҫта кӗрсе кайнӑ.
Лис Губернатор будто сквозь землю провалился, хотя его сыщики должны охранять, как зеницу ока.

Буратино хӑйӗн пурӑнӑҫӗнче пуҫласа питех те пысӑк хуйхӑна кӗрсе ӳкет, анчах ӗҫ аванах майлашса каять // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Сасартӑк йытӑсем хӑйсен пуҫӗсене ҫӳлелле ҫӗклерӗҫ те, ҫӳлте Буратинон шурӑ калпакне курах кайрӗҫ.
Вдруг сыщики подняли собачьи морды и увидели наверху обрыва белый колпачок Буратино.

— Манӑн чи лайӑх полицейскисене хӑйсен ӗҫне тунӑ чухне хӗнесе пӗтернӗ путсӗрсене тытӑр.
«Взять негодяев, которые поколотили моих лучших полицейских при исполнении обязанностей!

Инҫетрен калама ҫук хыттӑн йынӑшса ҫухӑрни илтӗннӗ, — ку ӗнтӗ хӑйсен пурӑнӑҫӗсене питех те хакла сутнӑ Артемонпа Буратино сасси пулмалла.
Издалека доносились отчаянные вопли и визг — это Артемон и Буратино, очевидно, дорого продавали свою жизнь.

Ҫӗр шӑтӑкӗнче // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ӗҫе питех те шухӑшласа кӑна тӑвакан кӑткӑсем те васкамасӑр вӗсен сӑмси шӑтӑкӗсене кӗрсе, унта хӑйсен наркӑмӑшлӑ кислоттисене ярса хӑварчӗҫ.
Серьёзные муравьи не спеша залезали в ноздри и там пускали ядовитую муравьиную кислоту.

Вӑрман хӗрринче питех те хӑрушӑ ҫапӑҫу пулчӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Тӗкӗл-турасемпе пӑвансем вирлӗн вӗҫсе пырса, хӑйсен ҫивӗч те наркӑмӑшлӑ сӑннисемпе тӑрӑнтарчӗҫ.
Шмели, шершни с налёта жалили их отравленными жалами.

Вӗсем вӗрмеҫҫӗ те, вӗсем урӑх еннелле пӑхса тӑраҫҫӗ, вӗсем таркӑнсем ҫинелле пӑхмаҫҫӗ те, — вӗсем хӑйсен вӑйӗсемпе ҫапла мухтанса тӑраҫҫӗ.
Они даже не рычали, они даже глядели в другую сторону, а не на беглецов, — так гордились своей силой.

Вӗсем хӑйсен сиксе тухнӑ пек куҫӗсемпе Буратино ҫине пӑхса лараҫҫӗ.
Они выпученными глазами глядели на Буратино.

Буратино кӳлӗре пурӑнакансемпе паллашать, кунта вал тӑватӑ ылтӑн укҫа ҫухални ҫинчен пӗлет тата Тортилла тимӗр шапаран ылтӑн ҫӑраҫҫи илет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Вӗтӗ инфузорисем авӑна-авӑна, хӑйсен урисемпе аллисем вырӑнне пур сухалӗсемпе чӗтрене-чӗтрене мӗн те пулин ҫимелли ярса илесшӗн пулчӗҫ, анчах вӗсем хӑйсемех шыв нӑррин ҫӑварне ҫакланчӗҫ.
Мелкие инфузории, извиваясь и торопливо дрожа волосками, заменявшими им руки и ноги, пытались подхватить что-нибудь съедобное, но сами попадали в рот к личинкам водяного жука.

Йытпуллисем хӑйсен хытӑ тутисемпе Буратинона кӑтӑклаҫҫӗ, унӑн калпакӗ ҫинчи ярапана килӗштерсех чӑмлаҫҫӗ, сӗлӗхӗсем пиншак кӗсъисене кӗрсе лараҫҫӗ.
Головастики щекотали Буратино жесткими губами и с удовольствием жевали кисточку на колпаке, пиявки заползли в карман курточки.

Качакасем урам хӗрринчи тусанлӑ курӑксене кӑшласа, хӑйсен кӗске хӳрисемпе силлесе тӑраҫҫӗ.
Козы с драной шерстью на боках щипали пыльную траву у тротуара, трясли огрызками хвостов.

Буратино Ухмахсен Ҫӗршывне пырса лекет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Вӑрӑ-хурахсене хӑйсен йӗпе хӳрисем ҫинче ларма йӑлӑхтарчӗ…
Разбойникам наскучило сидеть на мокрых хвостах.

Вӑрӑ-хурахсем Буратинона йывӑҫ ҫине туртса ҫакаҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Вӑрӑ-хурахсем хӑйсен йӗпе хӳрисене тӑсса юман айне ларчӗҫ те, Буратино ҫӑварӗнчен ылтӑн укҫасем тухса ӳкессине кӗтсе тӑчӗҫ…
Разбойники сели под дубом, протянув мокрые хвосты, и ждали, когда у него вывалятся изо рта золотые…

Анчах вӗсене хӑйсен пуҫӗсем ҫине тӑхӑнса янӑ михӗсем кансӗрлеҫҫӗ.
Но им мешали мешки на головах.

Буратино ҫине вӑрӑ-хурахсем тапӑнаҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика