Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Кӑшт сăмах пирĕн базăра пур.
Кӑшт (тĕпĕ: кӑшт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хулара шавлани кӑшт анчах илтӗне пуҫларӗ.

Мне уж чуть слышен был шум в городе.

Сывлӑш ҫинче вӗҫсе ҫӳрекен каласа кӑтартни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тата кӑшт ҫӳресен, эпӗ пӗтӗмпех аяккинелле чалӑшса кайрӑм.

Я уже совсем был на боку и очень испугался.

Эпӗ юланутпа ҫӳреме вӗренни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кӑшт тӑрсан, пӗр пӗчӗкҫеҫ каснӑ хӳреллӗ ҫӳрен лаша илсе пычӗҫ.

Потом привели маленькую лошадку; она была рыжая, и хвост у нее был обрезан.

Эпӗ юланутпа ҫӳреме вӗренни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кӑшт тӑрсан, пирӗн пата йӗнерленӗ виҫӗ лаша илсе пычӗҫ.

Потом привели трех оседланных лошадей.

Эпӗ юланутпа ҫӳреме вӗренни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кӑшт пӗшкӗнсе лартӑм та, ҫывӑхарах килмӗ-ши-ха ку, тесе кӗтсе ларатӑп.

Приложился я и жду. Думаю, не подбежит ли ближе.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кӑшт ларсан, кун ҫути ҫухала пуҫларӗ.

Посидели мы; уж и смеркаться стало.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ман юлташ та халех каясшӑн пулмарӗ, кӑшт тӑрасшӑн пулчӗ.

И товарищ мой тоже не хотел теперь обходить и советовал подождать.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Чӑхӑ кабриэсто патнех шуса ҫитсе, кӑшт пуҫне ҫӗклесе, вӗрен ҫумне тӗкӗнсенех каялла ҫаврӑнса, аяккалла шуса кайнӑ.

Как только «курочка» подползла к самому кабриэсто и, немного приподняв голову, ткнулась прямо в веревку, она тотчас же повернула и поползла обратно.

VII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Мистер Стумп, ҫак лаша кӑшт та пулин асӑннӑ мустанг пек туйӑнать-и?

— Похожа ли эта лошадь хоть сколько-нибудь на того мустанга, о котором вы говорили, мистер Стумп?

VI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

«Мустангер ҫеҫ», — тесе хӑй ӑшӗнче шухӑшларӗ аристократ Пойндекстер, хӑй урӑххине кӗтнипе кӑшт кӑмӑлсӑрланнӑ пек пулнӑскер.

«Всего лишь мустангер», — подумал аристократ Пойндекстер, несколько разочарованный этим признанием.

IV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫамрӑк ача лашине чарчӗ те хӑйсен ҫулӗнчен кӑшт аяккарахра уҫҫӑнах палӑрса ларакан пӗр темле япалана кӑтартрӗ.

Юноша сдержал свою лошадь и указал на какой-то предмет, который отчетливо выделялся несколько сбоку от следа лассо.

III сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫамрӑк юланут ӗнтӗ татах тапранса кайма тытӑнчӗ, анчах темскер ӑна хӑй лашине кӑшт чартарса тӑраттарчӗ.

Молодой всадник уже готов был снова двинуться в путь, но что-то заставило его удержать своего коня.

II сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Унӑн куҫӗ тусанланса пӗтнӗ карета ҫинелле кӑшт ҫеҫ пӑхса илчӗ.

Его взгляд лишь скользнул по запыленной карете.

II сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ҫапла каласа, палламан ҫын кӑшт аяккаларах уттарчӗ те сӑрт тӑрринелле чуптарса хӑпарса кайрӗ.

Сказав это, незнакомец отъехал на некоторое расстояние в сторону и поскакал на вершину холма.

II сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Сирӗн караванти йыш тӑрӑх ҫавна ҫӑмӑлах курма пулать, — терӗ юланут, негр-чурасем еннелле пӑхса илсе, кӑшт ҫеҫ сисӗнмелле мӑшкӑласа кулса.

— Это легко определить по составу вашего каравана, — сказал всадник с едва уловимой насмешкой, взглянув в сторону негров-невольников.

II сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл пӗр аллӑ ҫула ҫитнӗ, кӑшт сарӑхнӑрах, шуранка питлӗ, вӑрӑм типшӗм ҫын; унӑн пӗтӗм сӑн-сӑпатӗнче мӑнкӑмӑллӑх палӑрать.

Это высокий, худой человек лет пятидесяти, с бледным, слегка желтоватым цветом лица; вид у него суровый и гордый.

I сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл кӑшт сыпса пӑхрӗ те: «Темӗн, эрех йӳҫӗ», — терӗ.

Он выпил немного и говорит: «Что-то вино горько».

Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Анне кӑшт ӗҫсе пачӗ те, Иван пичче ӑна пӗр чӗлӗ ҫакӑр касса тыттарчӗ.

Мать выпила; дядя Иван отрезал ломоть хлеба и подал ей.

Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кӑшт тӑрсан, ҫынсем пуҫтарӑнчӗҫ, хӑйсемпе пӗрле виҫӗ ҫӑкӑр илсе пычӗҫ.

Собрался народ, принесли три ковриги хлеба.

Салтак арӑмӗн пурӑнӑҫӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Атте ӑна итлесе малалла утрӗ; анчах кӑшт кайсанах, мулкачи ялт сиксе тӑчӗ.

Отец послушался, но только они прошли немного, русак вскочил.

Эпӗ чӑн малтан пӑшалпа мулкача персе тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех