Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ярса (тĕпĕ: яр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вара тутарсем пӗр самантра шӑтӑка тӑпра ярса тултарнӑ; вилӗ ҫын пуҫӗ тӗлне чул лартнӑ.

Живо засыпали землей, сровняли, а в головы к мертвецу камень стоймя поставили.

4 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл сарая кайса шыв илнӗ те хӑйӑр ярса пӑтратнӑ.

Ушел в сарай, взял воды, песку, помешал.

3 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Хура тутарӗ ӑнланнӑ та, кулса ярса, алӑкран такама: «Дина!» — тесе кӑшкӑрнӑ.

Черный понял, засмеялся, выглянул в дверь, кликнул кого-то: «Дина!»

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Пӗр тутарӗ, ачасене хӑваласа ярса, Жилина лаша ҫинчен антарнӑ та тарҫине чӗнсе илнӗ.

Татарин отогнал ребят, снял Жилина с лошади и кликнул работника.

1 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Мустангера пӑрахса, Луиза хӑй шӑлнӗне аллисенчен ярса илнӗ.

Оставив мустангера, Луиза схватила за руки брата.

XXXIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

— Тӑр! — терӗ Кольхаун, ӑна ярса тытса.

— Стой! — сказал Кольхаун, схватив его.

XXXIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл вара халӑха каланӑ: «Кусем Нумитор хӗрӗн ачисем, вӗсене Амулий шыва ярса вӗлересшӗнччӗ», — тенӗ.

И сказал народу, что это внуки Нумитора, что Амулий хотел утопить их.

Рим хули пуҫланни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Укҫаллӑ патаккине хӑйпе тавлашакана тытса тӑма парсан, вӑл патаккипе пӗрле укҫине те панӑ; ҫавӑнпа вӑл сӑнчӑра та ярса тытнӑ.

Когда он отдал в руки костыль с деньгами подержать тому, кому он должен был, он с костылем отдал и деньги, и потому достал цепь.

Судома // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Сӑнчӑра тытма лайӑхрах пултӑр тесе, патакне хӑйпе тавлашакана пачӗ, тет, аллине тӑсеса, сӑнчӑра ярса тытрӗ, тет.

А только отдал свой костыль подержать тому, с кем судился, чтобы ловчее было руками достать до цепи; протянул руки и достал.

Судома // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Укҫа параканни аллине тӑсрӗ, тет те, ярса та тытрӗ, тет.

Тот, кто давал деньги, поднял руку и сразу достал.

Судома // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӗсене иккӗшне те Судома ятлӑ ту ҫине илсе пычӗҫ, тет те, сӑнчӑра ярса тытма хушрӗҫ, тет.

Привели их обоих на гору Судому и велели доставать до цепи.

Судома // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тӳрри ярса тытатчӗ, тет, айӑпли тытаймастчӗ, тет.

Кто был прав, тот до цепи доставал рукой, а кто был виноват, тот не мог достать.

Судома // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Сута панӑ ҫынсене ҫав сӑнчӑра алӑпа ярса тытма хушатчӗҫ, тет.

Пришедших на суд просили схватить эту цепь.

Судома // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Сутуҫӑ каланӑ: «Эпӗ сана ӗнер хӑна хур тунӑ ҫын кам иккенне калама килтӗм. Эпӗ ӑна пӗлетӗп: вӑл ман кӳршӗмех, вӑл Нагим ятлӑ. Эсӗ ӑна ярса чӗнтер те ӗнерхишӗн тавӑр», — тенӗ.

Лавочник говорит: «Я пришел выдать тебе того самого человека, который тебя обидел вчера. Я его знаю — это мой сосед, его звать Нагим; пошли за ним и накажи его!»

Абдул визир // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Укҫа ҫинчен эпӗ ак епле пӗлтӗм: куркана шыв ятӑм та укҫине ҫавӑнта ярса лартрӑм.

— Про деньги я узнал вот как: положил я деньги в чашку с водой.

Тӗрӗс тӳре // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ҫу сутакан калать: «Ҫук, вӑл калани тӗрес мар. Аш сутакан ман пата ҫу илме пычӗ. Эпӗ унӑн кӑкшӑмне ҫу тултартӑм та, вӑл мана пӗр ылтӑн укҫа улӑштарма хушрӗ. Эпӗ улӑштарас тесе укҫана сӗтел ҫине кӑларса хутӑм. Вӑл укҫана ярса илчӗ те тарма тытӑнчӗ. Эпӗ ӑна аллинчен ярса тытса кунта илсе килтӗм», — тет.

А масленник сказал: «Это неправда. Мясник пришел ко мне покупать масло. Когда я налил ему полный кувшин, он просил меня разменять ему золотой. Я достал деньги и положил их на лавку, а он взял их и хотел бежать. Я поймал его за руку и привел сюда».

Тӗрӗс тӳре // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Аш сутакан калать, тет: «Эпӗ ку ҫынтан ҫу илтӗм, укҫа тӳлес тесе, укҫа хутаҫҫи кӑлартӑм. Вӑл ман алӑран ярса илчӗ те укҫана туртса илме тытӑнчӗ. Ак эпир ҫаплипех сан пата килтӗмӗр, — эпӗ алӑра укҫа хутаҫҫи тытса тӑратӑп, вӑл мана алӑран тытса тӑрать. Мӗн каласан та, укҫа манӑн, вӑл вӑрӑ», — терӗ, тет.

Мясник сказал: «Я купил у этого человека масло и вынул кошелек, чтобы расплатиться, а он схватил меня за руку и хотел отнять деньги. Так мы и пришли к тебе,— я держу в руке кошелек, а он держит меня за руку. Но деньги мои, а он — вор».

Тӗрӗс тӳре // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Уксах Бауакас тумтирӗнчен ярса тытрӗ тет те, нимпе те ямасть, тет.

Но калека уцепился ему за платье.

Тӗрӗс тӳре // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Унтан унӑн ҫичӗ ҫухрӑм ярса пусакан аттине майӗпе хывса илнӗ.

Потом он потихоньку разул его.

Пӳрнеккей // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Ирхине хай ҫынҫиен вӑраннӑ та, ют ачасем вырӑнне хӑйӗн хӗрӗсене пусса пӑрахнине курса, хӑвӑртрах ҫичӗ ҫухрӑм ярса пусакан аттине тӑхӑнса янӑ та ачасене шырама вӑрмана тухса кайнӑ.

А людоед, когда проснулся поутру и увидал, что он вместо чужих перерезал своих детей, надел свои семиверстные сапоги и побежал в лес искать детей.

Пӳрнеккей // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех