Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Кӑшт сăмах пирĕн базăра пур.
Кӑшт (тĕпĕ: кӑшт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл кӑшт шаларах кӗнӗ пулсан, Леона хумӗсем ӑна ӗмӗрлӗхех хӑйсен ытамне илнӗ пулӗччӗҫ.

Стоило ей продвинуться немного дальше, и волны Леоны захлестнули бы ее навеки.

XLIX сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Юнани хӑйне мӗнле те пулин пырса тивнине вӑл кӑшт та палӑртмарӗ.

Она и виду не показала, что угроза произвела на нее какое-нибудь впечатление.

ХLVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Йӗнер пускӑчӗсем ҫинче кӑшт ҫӗкленерех те малалла тайӑларах тӑрса, вӑл кӗтсе тӑрать.

И вот на фоне зелени теперь вырисовывается легкая женственная фигурка и прекрасная головка, достойная резца Кановы.

ХLVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Виҫӗ кӑшт ҫеҫ палӑракан сукмак ҫӑра тӗмӗсен чӑтлӑхӗ витӗр тухса, уҫланкӑран тӗрлӗ еннелле каять.

Три едва заметные тропинки расходятся от нее в разных направлениях, прорезая чащу кустарников.

ХLVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ун сӑн-питне пӑхсан, ҫемҫешке пулни, хӑрани мӗне кӑшт та палӑрмасть.

В ее лице незаметно никаких признаков слабости, ни тени пугливости.

ХLVIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӗсем паян каллех кайрӗҫ, эсир киличчен кӑшт маларах ҫеҫ тухса кайрӗҫ.

Они снова поехали сегодня, незадолго до того, как я увидела вас на дороге.

ХLVI сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Хӑйне хӑй мӗнле тыткаланине пӑхсан, вӑл кӑшт та пулин ӳсӗр пулни пӗртте сисӗнмен.

Во всем его поведении не чувствовалось, чтобы он был хоть сколько-нибудь пьян.

XLV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Анчах ҫав кӑшт ҫеҫ палӑракан йӗр те чулсем хушшинче пачах ҫухалса кайнӑ.

Но даже и этот мало заметный след совсем потерялся среди камней.

XLV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Ия, астуса илетӗп, — тенӗ вӑл, кӑшт шухӑшласа тӑрсан.

Ах, вспоминаю! — сказал юноша после короткого размышления.

ХLII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Тыткӑнра пурӑна-пурӑна вӑл кӑшт анчах вилеймен.

Еле живого привезли.

6 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑрманта тӗтре тата ытларах йӑвӑланнӑ; нимӗн те курӑнман, ҫӑлтӑрсем те кӑшт анчах курӑннӑ.

Туман в лесу еще гуще сел, ничего не видать перед собой, и звезды уж чуть видны.

5 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӗсем тӑнӑ та утнӑ; анчах кӑшт кайсанах, миҫӗт тӑрринче асанчӑ: «Алла! Бесмилла! Ильрахман!» — тесе кӑшкӑрса янӑ.

Тронулись; только отошли, слышат — запел мулла на крыше: «Алла! Бесмилла! Ильрахман!»

5 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл лутра ҫын пулнӑ, ҫӗлӗкне шурӑ пирпе чӗркенӗ, сухалӗпе мӑйӑхӗ вӗҫӗсене кӑшт каснӑ, вӗсем шурӑ мамӑк пек шап-шурӑ пулнӑ.

Он был ростом маленький, на шапке у него белое полотенце обмотано, бородка и усы подстрижены, — белые, как пух.

3 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Кӑшт тӑрсан, тата шакла пуҫлӑ тутар ачисем чупса тухнӑ; вӗсем йӗмсӗр-мӗнсӗр, пӗр кӗпе вӗҫҫӗн анчах пулнӑ.

Выбежали еще мальчишки бритые, в одних рубашках, без порток, собрались кучкой, подошли к сараю,

2 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Жилин ӑна итлемен: — Ҫук, эсӗ аялта кӗтсе тӑр-ха, эпӗ кӑшт анчах пӑхса килем, — тенӗ.

Жилин не послушал его: — Нет, — говорит, — ты подожди внизу, а я только взгляну.

1 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вырӑссенчен кам та пулсан крепӑҫран кӑшт тухсанах, тутарсем ӑна е вӗлернӗ, е тытса тусем хушшине тыткӑна илсе кайнӑ.

Чуть кто из русских отъедет или отойдет от крепости, татары или убьют, или уведут в горы.

1 // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вилнӗ юлташӗсене пытарнӑ та, кӑшт кансан, туртса илнӗ япалисене илсе, татах малалла ишсе кайнӑ.

Похоронили мертвых, отдохнули, забрали добро с собой и поплыли дальше.

Ермак // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Юлашки вӑхӑтра Луиза унпа ытла вичкӗнех мар, кӑшт ҫемҫерех калаҫнӑ.

За последнее время Луиза была менее резка в обращении с ним.

ХХХIII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Тӳре татах кӑшт шухӑшлать те калать: «Лашӑра ман пата хӑварӑр, хӑвӑр ыран килӗр», — тет.

Судья подумал и сказал: «Оставьте лошадь у меня и приходите завтра».

Тӗрӗс тӳре // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тӳре кӑшт шухӑшласа тӑрать те калать: «Укҫӑра ман пата хӑварӑр, хӑвӑр ыран килӗр», — тет.

Судья помолчал и сказал: «Оставьте деньги здесь и приходите завтра».

Тӗрӗс тӳре // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех