Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫакӑнса (тĕпĕ: ҫакӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пуҫне ҫӳлелле ҫӗклесе пӑхать те упа, хыр йывӑҫҫи ҫинче вӗлле ларнине курах каять, вӗлле айӗнче вӗренпе ҫыхнӑ яп-яка пӗрене ҫакӑнса тӑрать; анчах Мишӑна пӗрене кирлӗ мар.

Поднял Мишка морду кверху и видит на сосне улей, под ульем гладкое бревно на верёвке висит, но Мише до бревна дела нет.

Упапа пӗрене // Василий Хударсем. Ушинский К. Д. Тӑватӑ ӗмӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 28 с. — 24–25 с.

Шлюпка ҫыран ҫумӗнченех ишет, Аян пуҫӗ тӑрринче туратсен маччи ҫакӑнса тӑрать.

Шлюпка придвинулась к берегу, своды ветвей повисли над головой Аяна.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Аян алли, хӑй ӑнланмасӑрах, ҫӗҫҫи ҫакӑнса тӑракан пиҫиххи патнелле туртӑнчӗ, вӑл хытах чӗтрет, вӑл юнав-хӑратупа тилӗрӗвӗн пуҫа ҫавӑракан кӗвӗ юхӑмне путнӑ.

Рука Аяна бессознательно поползла к поясу, где висел нож, он весь трепетал, погруженный в головокружительную музыку угроз и бешенства.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Пӳрт тӑррисенчен ҫакӑнса тӑракан пӑр хӳрешкисем ирӗлсе кӗскеле пуҫланӑ, пӑт-пат! чӑнк-чанк! шӗп-шеп! туса, пиншер тумлам ҫӗре тӑкӑнать…

Куҫарса пулӑш

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— А-э-э-э, эс мана сутма-и! — пӗр-икӗ чалтлаттарса сиксех алӑк патне ҫитсе тӑнӑскер, хӑрушшӑн кӑшкӑрса ячӗ Калюков, ҫавӑнтах пӗрре Ехрем еннелле, тепре кӑмака хыҫнелле тӗллемесӗрех пере-пере ячӗ те ҫенӗке сирпӗнсе тухрӗ, хӑлӑпран ҫакӑнса тӑракан ҫӑрана илсе, алӑка тул енчен ҫаклатса хучӗ.

Куҫарса пулӑш

4 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Кунта килӗр, кунта! — кӑшкӑрса ячӗ Телегин, ӳкесрен алӑк уратинчен хӑрах аллипе ҫакӑнса.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Анчах йӳле янӑ сӑран пиншак айӗнче чӗн пиҫиххирен ҫакӑнса тӑракан тулли капур ҫынни ку пеме те, эппин, вӗлерме те пултарасси ҫинчен асӑрхаттарать.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Кӑмака хыҫӗнче тата Сӑпани хаклӑ йышши юпӑнчӑ ҫакӑнса тӑнине асӑрхарӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вӑл тӑчӗ те халӗ ӗнтӗ мӗскӗннӗн курӑнакан кашкӑр виллисене пӑхса илчӗ, унтан пиҫиххирен патрон сумкипе юнашар ҫакӑнса тӑракан сунар ҫӗҫҫине салтса вӗҫертрӗ те юнашарах ҫӗр алтма тытӑнчӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вите пӗрре кӑна та самаях тӑсӑкскер, унта ӗнепе пӑрушӗ тата вӗт-шакӑр выльӑх кӑна мар, лаша та пур пулас, мӗншӗн тесен лупасайӗнче урапа ларать, ут хатӗрӗсем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ, стена ҫумне ҫуна та тӑратса хунӑ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Эпӗ кунта лекнӗшӗн, — пӗр енче кӗнеке шкапӗ, ун ҫумӗнче речӗпех — хыҫлӑ пукан, варринче революцичченех тунӑ сӗтел ларакан, тепӗр стена ҫинче Ленинпа Сталин сӑнӗсем ҫакӑнса тӑракан пӳлӗме сулахай аллипе сӗлтсе ҫаврӑнчӗ Никифоров, — эсир, Филимон Петрович, хытӑ тӗлӗнетӗр пулӗ-ха.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Ахальтен мар унта ҫакӑн пек пуриншӗн те паллӑ анекдот ҫӳрет: стена ҫинче Гитлер портречӗ ҫакӑнса тӑрать-мӗн.

Недаром там ходит всем известный анекдот: на стене висит портрет Гитлера.

Вӑрттӑн кулӑш // Г. Рыклин. Ҫӗлен-калтасем. Калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви. 1941 — 52 с. — 48–52 c.

— Ну! — терӗ те Калюков Хуснутдиновӑн пӑтара ҫакӑнса тӑракан сӑран пиншакне вӑтӑрса илчӗ, хуҫине персе пачӗ.

Куҫарса пулӑш

3 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Йӳле янӑ та кӑкӑрӗнчен хӗрес мар, турӑ сӑнне ӳкернӗ тӑваткал медальон ҫакӑнса тӑрать…

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Мӗскер? — сиксе тӑчӗ милиционер, ҫавӑнтах стена ҫинче капурта ҫакӑнса тӑракан револьверне ярса тытрӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Эпир шухӑшласа пӗтӗмлетнӗччӗ ӗнтӗ: сана е орангутанг ҫисе янӑ, е эсӗ ҫакӑнса вилнӗ.

Вообще мы решили, что ты съеден орангутангом или повесился.

III. Блемер Тарта тупать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Пуҫ тӑрринче ҫакӑнса, тӳпене хупласа хурса ешӗллӗхӗн чӗрӗ пуставӗ купаланнӑ; кайӑксем тӑрлата-тӑрлата вӗҫеҫҫӗ, йӗпсем тӑрӑнса тулнӑ, пиҫсе ҫитнӗ пысӑк ҫимӗҫсем сап-сарӑ.

Свисая над головой, громоздилась, загораживая небо, живая ткань зелени; перепархивали птицы; желтели созревшие большие плоды, усеянные колючками.

II. Вӑрман мӗн калать // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 91–116 с.

Вӑл ирӗн телейлӗ капӑрлӑхне, ҫап-ҫутӑ туратсен хушшинчи ҫыран хӗррине, йӑлтӑртатса выртакан кӑвак инҫете тӗлӗнсе сӑнать; горизонт ҫийӗн, ҫав вӑхӑтрах унӑн ури тӗлӗнче те, шӗшкӗ ҫулҫисем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ.

С изумлением видел он счастливый блеск утра, обрыв берега среди этих ветвей и пылающую синюю даль; над горизонтом, но в то же время и над его ногами висели листья орешника.

III. Шурӑмпуҫ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Пӑталанӑ Христоса ӳкернӗ картина ҫакӑнса тӑракан стена ҫумне пукан лартса Грэй ун ҫине тӑчӗ те Ҫӑлавҫӑн юнпа вараланнӑ аллисенчен пӑтасене туртса кӑларчӗ, кӗскен евитлес тӗк — вӗсене маляртан вӑрланӑ кӑвак сӑрӑпа сӑрласа хучӗ.

Приставив к стене стул, чтобы достать картину, изображавшую распятие, он вынул гвозди из окровавленных рук Христа, т. е. попросту замазал их голубой краской, похищенной у маляра.

II. Грэй // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Грэя малтан туса хатӗрленӗ уҫӑмлӑ планпа ӗмер ӗмӗрлеме, ҫемье чысне вараламасӑр вилме, ҫакӑн хыҫҫӑн вара портрета куҫса стена ҫинче ҫакӑнса тӑма пӳрнӗ.

Грэем, обреченным по известному, заранее составленному плану прожить жизнь и умереть так, чтобы его портрет мог быть повешен на стене без ущерба фамильной чести.

II. Грэй // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех