Шырав
Шырав ĕçĕ:
Сӗчӗ унӑн кӗпи ҫине тӑкӑнать, вӑл аллисене тӑсса, чӳлмеке ҫиленчӗклӗн кӑшкӑрать:Молоко выплескивалось на платье ей, а она, вытянув руки, сердито кричала горшку:
XIV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Капендюхин хуткупӑсне Салаутин аллине тыттарать те кӑшкӑрать: — Давай! Яра пар! — тет.Капендюхин сует гармонику в руки Салаутина и кричит: — Делай! С дымом!
XIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Кан, халӑх! — хӗрӳленсе кайса кӑшкӑрать Жихарев.
XIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Рак пек хӗрелсе кайнӑ Пшеничкин: лашасем выҫӑ вилеҫҫӗ, кун пек пулсан ответ тытмастӑп, лаша — мотоцикл та мар, автомобиль те мар, ун ӑшне бензин яма ҫук, ӑна бензин мар, зоотехника кӑтартса панӑ рацион кирлӗ, тесе кӑшкӑрать, ӑнланмалла мар япаласене эпӗ пачах ӑнланмастӑп, тет.
3 // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 41–83 с.
Акӑ, вӑл ҫывӑхрах ӗнтӗ, чупнӑ ҫӗртех кӑшкӑрать:
Гришка Хват // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 18–40 с.
Мишка хуҫи хӗтӗртсе кӑшкӑрать:
XII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Икӗ тавлӑк хушшинче эпӗ ӑна ӗҫне майлаштарса патӑм — тӗлӗнет квартальнӑй: ах, эсӗ ухмах, тӑмсай, тесе кӑшкӑрать.В двое суток я ему дело наладил — удивляется квартальный, кричит: «Ах ты, дурак, болван!
XI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Ҫук, ку кулӑшла япала! — тесе кӑшкӑрать.
IX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Сӗтелӗн пӗр пуҫӗнче хӗрарӑмсем ҫӗлесе е чӑлха ҫыхса лараҫҫӗ, тепӗр пуҫӗнче — Викторушка, ҫурӑмне мӑкӑртса, хӑйӗн ӗҫлесси килмесӗр чертеж копийӗсене ӳкерет, вӑхӑчӗ-вӑхӑчӗпе кӑшкӑрать:
IX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Чун — сывлӑш, — тетӗп эпӗ, анчах карчӑк ним вырӑнне хумасӑр кӑшкӑрать: — Тутарӑн-и? Ухмах! — тет.— Душа — дух, — говорю я, но она презрительно кричит: — У татарина-то? Дурак!
VIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Пӳлӗме пырса кӗрес пулсан, вӑл ҫавӑнтах юрлама пӑрахать те: — Мӗн кирлӗ? — тесе ҫиленсе кӑшкӑрать.Если войти в комнату, она тотчас перестаёт петь и сердито кричит: — Чего тебе?
VIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Чугун тӗслӗ тӑпра ҫинче ҫул хӗрринчи ялсен пӳрчӗсем тухса тӑраҫҫӗ, ҫиленчӗк те выҫӑ йытӑсем ура патнех кусса пыраҫҫӗ, хуралҫӑ шакӑртикне шаккаса илет те хӑраса кӑшкӑрать:
VII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Эсӗ ӑҫта! — тесе кӑшкӑрать кукамай таҫтан ҫӳлтен.
VII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Палубӑна тӑруках шурӑ пӗлӗт пек пӑс хупласа илчӗ, вӑл машинӑсен трюмӗнчен ҫӑран мӑкӑрланса хӑпарать, пур ҫурӑксенчен йӑсӑрланса тухать; такам куҫа курӑнманскер хӑлхана ҫурмалла кӑшкӑрать:
VI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Мӗн борт ҫинелле выртса пыратӑр? — тесе кӑшкӑрать боцман, хитре, анчах усал куҫӗсене хӗссе пӑхса.— Чего навалились на борт? — кричит боцман, прищурив красивые, но злые глаза.
VI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Вӑл тӑрук нумай ҫынна ухмах тесе каларӗ, — пӗр ушкӑн ҫын патне пырать те вӗсене: — Вырӑнсенелле кайӑр, ухмахсем! — тесе кӑшкӑрать.Он называл дураком многих сразу, — подойдёт к целой кучке людей и кричит на них: — По местам, дурак!
VI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Эй, эсӗ, сысна! — тесе кӑшкӑрать вӑл буфетри прислугӑна.
V. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Хӑлха пур сас-чӗве те хӑнӑхса ҫитнӗ, — пароход сӑмсинче матрос: — Ҫиччӗ, ҫи-иччӗ… — тесе салхун кӑшкӑрать пулсан та йӗри-тавра сас-чӗвӗ ҫук пек туйӑнать.
V. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Ҫавна илтсен хӗрарӑмсем ҫиленсе макӑрас патнех ҫитетчӗҫ; арӑмӗ урипе тапса, каҫса кайсах кӑшкӑрать:Это рассердило женщин до слёз; жена, топая ногою, кричала исступлённо:
IV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Викторушка ҫавӑнтах кухняра пулат ҫинче ҫывӑрса выртать; амӑшӗ ахлатнисемпе вӑранса кайса, вӑл ыйхӑллӑ сасӑпа кӑшкӑрать:Викторушка спит тут же в кухне, на полатях; разбуженный стонами матери, он кричит сонным голосом:
IV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.