Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

калаҫас (тĕпĕ: калаҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑйсен ӗмӗрӗнче Виктора пӗр хут та курман, ҫитменнине тата хушаматне те пӗлмен колхозниксем, йывӑр пулса тухсан, ӑна аса илсе каланӑ: «Телефон тӑрӑх Витьӑпа калаҫас пулать».

Те колхозники, которые ни разу в жизни не видели Виктора и даже не знали его фамилии, в трудных случаях вспоминали о нем и говорили: «Надо позвонить Вите».

5. Тырӑпа тимӗр // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Вӑл калаҫнине илтесшӗнччӗ, анчах Андрей чӗнмерӗ: унӑн ӳкӗнсе калаҫас йӑла пулман.

Она хотела слов, но он молчал: у него не было склонности к покаянным речам.

4. «Металлургсем» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Халӗ, хирӗҫсе-тавлашса калаҫас хӑват иртнӗ ӗнтӗ, тӗппипех те тулли ҫӗнтерӳ тунӑ хыҫҫӑн, Валентинӑн ун патне пырас, ӑна валли лайӑх та туслӑ сӑмахсем тупас, унӑн кӑмӑлне ҫӗклес, ӑна хӑйӗн йӑнӑшне ӑнланса илме пулӑшас килчӗ.

Теперь, когда прошел полемический азарт, когда победа была безоговорочной и полной, Валентине захотелось подойти к нему, найти для него хорошие, дружеские слова, ободрить его, помочь ему разобраться в своей ошибке.

4. «Металлургсем» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Валентина пуху пуҫланиччен темиҫе сехет маларах пычӗ: унӑн плансене пӑхас, ҫынсемпе калаҫас килчӗ.

Валентина пришла за несколько часов до собрания: ей хотелось посидеть над планами, поговорить с людьми.

4. «Металлургсем» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Вӑхӑт хӑвӑртрах ирттӗр, ыйхӑ уҫӑлса кайтӑр тесе, унӑн питех те калаҫас килет.

Ему хотелось говорить, чтобы отвлечься, рассеяться.

6 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Анчах паян Сергунькӑн калаҫас кӑмӑлӗ питех ҫук пулас.

Но сегодня Сергунько, видимо, не был расположен к разговорам.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

— Эпӗ ҫав сирӗн тарҫӑрпа калаҫас та теместӗп, — терӗ хыттӑн Павлин, адмирала тӳрех куҫран пӑхса тата ҫиллине аран-аран шӑнарса.

— Разговаривать с этим вашим лакеем я не намерен, — твердо сказал Павлин, глядя прямо в глаза адмиралу и с трудом сдерживая гнев.

4 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

«Епле калаҫас унпа?

«Как с ним разговаривать?

7. Тырӑ пулчӗ // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Епле калаҫас унпа?

Как с ним говорить?

7. Тырӑ пулчӗ // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Больницӑпа телефон тӑрӑх калаҫас тесе, Лена правление чупса кайрӗ, анчах телефон ӗҫлемест.

Лена побежала в правление с тем, чтобы позвонить в больницу, но телефон не работал.

6. Иртен те ир пулаканни // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

— Мӗн тӑвассине эпир пилӗк ҫул малтан шутласа хуратпӑр пулсан, пирӗн мӗншӗн тӑм ҫинчен калаҫас мар?

— Поскольку мы на пять лет вперед загадываем, то как об наших глинах не поговорить?

2. Хӑвӑртлӑх // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Нӳрлӗ те пӗлӗтлӗ кун ытла майӗпен иртнипе, пушӑ уй-хирсем чӑнкӑ мар сӑртсем ҫинче ытла кахаллӑн выртнипе, йӗпе юр пӗрчисем пит ҫине питех те сыхлануллӑн ӳкнипе Валентинӑн калаҫас та, вырӑнтан тапранас та килмен.

Так медлителен был волглый, облачный день, так дремотно и лениво покоились пустынные белые поля на пологих увалах, так осторожно ложились влажные хлопья на похолодевшие щеки, что Валентине не хотелось ни говорить, ни шевелиться.

2. Хӑвӑртлӑх // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Малтан куҫа-куҫӑн ҫеҫ калаҫас килчӗ.

Хотелось для начала поговорить наедине.

10. Пленум хыҫҫӑн // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Василийӗн калаҫас килменнине туйса, Валентина тухса кайрӗ.

Он был не расположен к разговору, и Валентина ушла.

5. Килте // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Кӗрнеклӗ ҫынпа мӑнаҫлӑн калаҫас килетчӗ унӑн, анчах сарлака ҫамки айӗнчен савӑнӑҫлӑн пӑхакан пысӑк, ҫутӑ куҫлӑ ҫак лутака ҫын ӑна «ачалларах» пек туйӑнчӗ.

Ему хотелось солидного разговора с солидным человеком, а маленький крепыш с большими светлыми глазами, весело смотревшими из-под нависшего лба, показался ему «мальчишистым».

2. Ирхине // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Унӑн калаҫас, шӳт тӑвас килнӗ, ыттисене итлеме те интереслӗ пулнӑ.

Ему хотелось разговаривать, шутить, и было интересно слушать других.

Вӑтӑр иккӗмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Ҫынсемпе калаҫас пулать, анчах эпӗ — пӗлместӗп!

Надо говорить с людьми, а я — не умею.

XXV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Мӗн пурри ҫинчен калаҫас пулать, мӗн пуласси — пирӗншӗн паллӑ мар, — акӑ мӗн!

— Надо говорить о том, что есть, а что будет — нам неизвестно, — вот!

XI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Манӑн санпа уҫҫӑн калаҫас пулать.

— Мне с тобой надо поговорить открыто.

XI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Апла пулсан — мӗн ҫинчен калаҫас?

А если это так — о чем же разговаривать?

I // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех