Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӑйран (тĕпĕ: вӑй) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ваҫҫук, хӑйӗн кӗлеткипе юлташне хупӑрласа, полицая мӗнпур вӑйран тӗртсе ячӗ.
Васек, загораживая собой товарища, изо всех сил толкнул полицая.

43 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Мӗнпур вӑйран шӑхӑртсан мӗнле илтӗнессине никам та пӗлмен, ҫапах та ачасем шоссе ҫине иккӗшӗ те питӗ хавассӑн сиксе тухрӗҫ.
Что было бы, если в полную свистнуть, никто не знал, но мальчики выбрались на шоссе довольные.

39 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Мӗнпур вӑйран шӑхӑртас пулсан — вӑт янӑранӑ пулӗччӗ!
А если в полную свистнуть — вот было бы!

— Халӗ эпир мӗнпур вӑйран шӑхӑртмарӑмӑр-ха!
— Мы еще не в полную силу свистнули.

— Эх, мӗншӗн пӗтӗм вӑйран шӑхӑртма юрамасть-ши!
— Жаль, в полную силу нельзя!

Мазинӑн та куҫӗ хупӑна-хупӑна илет, анчах вӑл мӗнпур вӑйран хӑйӗн ыйхипе кӗрешет.
Глаза у Мазина тоже закрывались, но он изо всех сил боролся со сном.

31 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Горнист, шурӑ ҫӳҫлӗ Хӗрен Хӗлипӗ, хӑйӗн ахаль те кӳпшеке питҫӑмартисене пӗтӗм вӑйран вӗрсе карӑнтарать, Саша хӑйӗн юлташӗсене аякран тӗксе илчӗ: сисеҫҫӗ-ши вӗсем паян мӗнле кун иккенне?
И когда горнист, белокурый Филька Сыч, изо всей силы надувая пухлые щеки, затрубил, Саша легонько толкнул своих соседей в бок: чувствуют они или нет, в какой день живут?

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Амӑшӗ ҫӗре вилем пек тӑрӑнса ӳкнине курсан, Витюша пӗтӗм вӑйран: «Ан-не!.. Анне!..» — тесе кӑшкӑрса янӑ та, куҫҫулӗ юхтарса, сцена патнелле вӑркӑннӑ.
Увидев, что мать замертво свалилась на пол, Витюшка заорал во все горло: «Мама!.. Мамка!..» — и, обливаясь слезами, ринулся на сцену.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Михӗсем тиесе тултарнӑ лавсене лашасем мӗн-пур вӑйран тапаҫланса туртаҫҫӗ, лавсем хыҫҫӑн хӑмӑл ҫинче тарӑн йӗрсем вырта-вырта юлаҫҫӗ.
Лошади, прокладывая свежие колеи на стерне, изо всех сил тянули возы, наполненные мешками.

20 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Тра-та-та-та! — Белкин мӗнпур вӑйран параппанне танклаттара пуҫларӗ.
Тра-та-та-та! — изо всех сил забарабанил Белкин.

16 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Тӗл пулсассӑн ҫапӑҫатпӑр! — кӑшкӑрчӗ Трубачев, тӗмӗсен тӑррине патакпа мӗнпур вӑйран Ҫапа-ҫапа илсе.
— Встретим — так будем драться! — крикнул Трубачев, с силой сбивая палкой молодые кусты.

Анчах Сергей Николаевич ун ытамӗнчен темиҫе хут та ҫаврӑна-ҫаврӑна тухрӗ, юлашкинчен вӑл, май тупса, старике хулпуҫҫинчен ярса тытрӗ те пӗтӗм вӑйран ҫӗр ҫумнелле аврӗ.
Сергей Николаевич, ловкий и увертливый, выскальзывал из его рук и наконец, улучив минутку, обхватил старика за плечи и с силой пригнул его к земле.

13 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Бобик мӗнпур вӑйран тапкаларӗ.
Бобик изо всех сил сопротивлялся.

Вӗсем мӗнпур вӑйран малалла ыткӑнчӗҫ, чупа-чупа хашкана ерчӗҫ.
Но они не пошли, а побежали, задыхаясь и обгоняя друг друга.

12 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Мӗнле вӑл — мӗнпур вӑйран?
— Как это — изо всех сил?

3 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Мӗнпур вӑйран юрлӑр!
Пойте изо всех сил!

Вӑл пӗтӗм вӑйран ишнӗ, хӑй лачкам шыва ӳкнӗ.
Он изо всех сил налегал на весла, обливаясь потом.

Шпион // Иван Пинер. Ровинский О.М. Гангут патӗнчи ҫапӑҫу: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосизд, 1943. — 60 с.

Анчах кам ӑҫта вырнаҫас ыйту вара вӑйран килет имӗш.
Вопрос, кому где разместиться, решается силой.

Ионы утравӗ ҫинче // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 148–155 с.

Ҫакӑнпа усӑ курса, эпӗ мӗн пур вӑйран кӑшкӑрса ятӑм:
Я воспользовался этим и, собрав все силы, крикнул:

Сюркум сӑмсахӗ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 139–147 с.

Хумсем чул стенана мӗнпур вӑйран пыра-пыра ҫапаҫҫӗ, анчах вӑл тинӗс хӗснине парӑнмасть.
Волны с грохотом таранили стену, но она стойко выдерживала натиск моря.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика