Шырав

Шырав ĕçĕ:

аслашшӗ сăмах пирĕн базăра пур.

аслашшӗ (тĕпĕ: аслашшӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Аслашшӗ сак ҫине темле лайӑх мар, хӑяккӑн ларчӗ, нимӗн те хускалмарӗ.
Дед неловко, боком присел на нары и замер, боясь пошевелиться.

7 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

А сана епле? — сиксе илчӗ аслашшӗ, пуҫне чалӑштарса, сухалне турткаласа илсе.
А тебе? — склонив набок голову и подергивая бородку, подскочил дед.

Е ҫынсем килӗшмерӗҫ-и е Гнедкона лайӑх йышӑнмарӗҫ-и? — чеен тӗпчерӗ аслашшӗ, куркана сивӗ сӗт тултарса.
Или люди не такие или Гнедка погано принимали? — наливая в кружку холодное молоко, лукаво допытывался дед.

Генка утне ҫатан картаран кӑкарчӗ те аслашшӗ хыҫҫӑн утрӗ.
Генка привязал к забору коня и пошел за дедом.

Генка лаши ҫинчен васкамасӑр сиксе анчӗ те аслашшӗ ҫине йӑвашшӑн кулкаласа пӑхрӗ:
Генка не спеша соскочил с коня и с ласковой усмешкой глянул на деда:

Ҫамрӑк Прокопенко — старикӗн ывӑлӗн ывӑлӗ штаба чупса пынӑ та аслашшӗ умне чӗркуҫҫи ҫине персе аннӑ.
Прокопенко-внук, прибежав в штаб, грохнулся на колени перед дедом.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Аслашшӗ кӳреннӗ:
Дед обиделся.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Старикпе юнашар, аслашшӗ пекех пысӑк, ҫӑпата сырнӑ каччӑ, ҫиелтен пӑхсан пӗр вунултӑ ҫулхискер, тӑнӑ.
Рядом стоял паренек, на вид лет шестнадцати, такой же великан, как дед, и тоже обутый в лапти.

Пӑхсассӑн, Попова пӗр вырӑнта пурӑнакан ҫын теме те пулать, анчах аслашшӗ йӑлипе вӑл яланах пӗр вырӑнтан тепӗр вырӑна куҫса ҫӳрет: лашапа-тӑк — лашапа, йытӑпа-тӑк — йытӑпа, ҫуран-тӑк — ҫуран, уншӑн кирек мӗнле пулсан та, пурпӗрех.
Хотя Попов и сделался как бы оседлым, но, по дедовским обычаям, постоянно передвигался с места на место: где с попутчиком на лошадях, где на собаках, а где и просто пешком.

Тундрӑра // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 165–178 с.

Мӑн аслашшӗн аслашшӗ ҫинчен тӗлӗнмелле юмах ҫӳретчӗ-ха.
Иль, как прадед, выстроит дубовый амбар с двенадцатью дверями?

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӗсен Галя, Ксаня, Миша, Саня тата ватӑ аслашшӗ пур.
У нее есть Галя, Ксаня, Миша, Саня и старый дед.

Ывӑл // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Таня хӑйӗн аслашшӗ: «Акӑ ӗнтӗ кӗр йывӑҫсене сӑрлать», тенине аса илчӗ.
Тане вспомнилось, как дедушка сказал: «Вот уж осень деревья красит».

Вӑрман парнисем // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Каҫхине пурте — асламӑшӗ те, аслашшӗ те, амӑшӗ те — панулмисемпе чей ӗҫрӗҫ, Таньӑна мухтарӗҫ.
Вечером все — и бабушка, и дедушка, и мать — пили чай с яблоками и хвалили Таню:

Груша // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Пӗри сарӑ, витӗр курӑнать — вӑл аслашшӗ валли.
Одно жёлтое, прозрачное — это дедушке.

— Эсир мӗн кунта ларатӑр, шӑнкӑрчсем? — терӗ Таня аслашшӗ.
— А вы что, пичужки, тут присели? — сказал дедушка.

Тантӑшсем тырӑ кӑшӑлне хураллама пулӑшаҫҫӗ // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

— Маттур! — терӗ аслашшӗ.
— Молодцы! — сказал дедушка.

Йӗтем ҫинче // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

Ҫав вӑхӑтра йӗтем ҫине Таня аслашшӗ килчӗ.
В это время на ток пришёл Танин дедушка.

Пӑртасран тухнӑ аякри ишев капитанӗ, Арктика шельфӗ ҫинче сейсморазведка тӑвакан паллӑ полярник Александр Пылин ҫинчен пӗлтӗр ҫуралнӑ ялӗнче ун аслашшӗ – кулаксем персе вӗлернӗ колхоз председателӗ Гордей Пылин ячӗпе – ҫӗнетнӗ палӑка уҫнӑ чухне илтнӗччӗ.
Куҫарса пулӑш

Пӑртасран – Арктика таран // Светлана Чикмякова. Ҫӗнтерӳ ҫулӗ, 2017.09.13

Унӑн аслашшӗ Петр Баранов (Барановский) Йӗпреҫре ҫуралнӑ.
Куҫарса пулӑш

Палӑксем те ҫынсем пекех калаҫаҫҫӗ // Геннадий Кузнецов. Хыпар, 2014.01.10

— Ой, пирӗн хуйхӑ, инкек! — пӑшӑлтатса та ҫаплах аслашшӗ ҫине пӑха-пӑха, чӗтресе каларӗ ӑна хӗр.
— Ой, у нас горе, беда! — шопотом и все время оглядываясь на деда, дрожа, сказала ему девушка.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика