Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Уча (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӳртре Уча, Павӑл тата Гвозден ҫеҫ тӑрса юлчӗҫ.

Уча, Павле и Гвозден остались одни.

2 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Уча вӗсемпе нумайччен калаҫрӗ, кӑмӑлӗсене ҫӗклентерме тӑрӑшрӗ, анчах вӗсем пуҫӗсене хуйхӑллӑн сула-сула илчӗҫ кӑна.

Уча долго еще беседовал с ними, стараясь вселить в них бодрость, они принужденно поддакивали.

2 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Уча хыттӑн кулчӗ, аван мар сӑмахсемпе шӳтлесе илчӗ.

Громко рассмеявшись, Уча грубо пошутил.

2 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Тӑшман Павӑлпа Уча пуҫӗсемшӗн аллӑшар пин, командирсен пуҫӗсемшӗн ҫирӗм пиллӗкшер пин, «ахаль» партизансен пуҫӗсемшӗн вуншар пин пама пулать, тесе калаҫса ларнине илтсен, Павӑл шухӑшран вӑранса, хресченсем ҫывӑхнерех сиксе ларчӗ.

Потом они сообщили еще, что Учу и Павле оценили в пятьдесят тысяч, командиров в двадцать пять, а «простых» партизан в десять тысяч динаров каждого, услышав это, Павле оторвался от своих мыслей и подошел поближе к крестьянам.

2 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Уча, унӑн шухӑшӗсене сиснӗ евӗр, мӑкӑртатса илчӗ:

И как бы отвечая на его мысль, Уча процедил:

2 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӑрҫӑра апат пӗҫерекенсем те: генералсене аван, вӗсем хурансем тасатмаҫҫӗ, тесе шутлаҫҫӗ, — пӳлчӗ ун сӑмахне Уча.

На войне и повара думают: хорошо, мол, генералам — они не моют котлов, — оборвал его Уча.

2 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ку тата ҫакӑнтан та килет пулас: хурапа шурра пайтах тӳснӗ Уча Гвоздена килӗшекен темӑсемпе, яланах хресчен пурнӑҫӗпе ҫыхӑннӑ темӑсемпе калаҫма ытларах кӑмӑллать.

Обладая большим жизненным опытом, Уча подолгу и с интересом беседовал с Гвозденом о вещах, которые были связаны с крестьянской жизнью.

2 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Халь ав, Уча пӗр чӗнмесӗр ларать, пӑрланнӑ шалаварне тасатнӑ май, шӑнса кӳтнӗ йӗпе урине ӑшӑтать.

Нахмурившись, Уча молчал, продолжая греть мокрые, промерзшие ноги и сдирая с брюк ледяшки.

2 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ахаль чухне Уча ҫынсен ҫавнашкал уйрӑмлӑхне юратсах каймасть.

Вообще же он недолюбливал хитрецов.

2 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Павӑлӑн чеелӗхне унӑн ӑс-тӑнӗпе политикӑлла таланчӗн уйрӑлми пайӗ вырӑнне хурать Уча.

Однако хитрость Павле Уча считал, что эта черта — необходимое свойство для каждого интеллигента и политического руководителя.

2 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Уча комиссара аван пӗлет.

Уча хорошо зная комиссара.

2 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ыттисемшӗн пуриншӗн те вӑл Павӑл юлташ, пӗр Уча ҫеҫ унӑн тусӗ.

Всем здесь Уча товарищ, и только ему — друг.

2 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Кунсӑр пуҫне, отрядра Уча уншӑн чи ҫывӑх ҫын.

А кроме того, Уча самый близкий ему человек в отряде.

2 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Кун пек тусан хӑйне юратакан кутӑнтарах Уча кӳренсе унран пӑрӑннӑ пулӗччӗ, анчах кунашкал лару-тӑрура ҫакна тума пултараймасть вӑл.

Уча слишком самолюбив и упрям, обидевшись, он, пожалуй, отдалится от него, а этого никак нельзя допустить, особенно сейчас.

2 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Уча командирсене связнойсем уйӑрса яма хушрӗ, хурала тӑмалли вырӑнсене кӑтартса пачӗ, пароль пӗлтерчӗ, вара Гвозденпа пӗрле комиссар хыҫҫӑн утрӗ.

Уча приказал послать связного, сообщил командирам места явки и пароль и последовал за комиссаром.

1 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Килччӗрех! — татса хучӗ ӑна Уча, унтан тӑчӗ те командирсене хӑй патне чӗнчӗ.

— Пусть идут! — прервал его Уча, встал и позвал командиров.

1 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Малалла каяр, Уча!

Идем дальше, Уча!

1 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫил тӗкнипе Уча ҫав пӳртсем ҫывӑхӗнчи пысӑк та пӑлатна юмансенчен пӗрин патне ҫӑмӑллӑн та хӑвӑрт утса ҫитрӗ те кӑтрашка вулли ҫумне таянса ларчӗ.

Подгоняемый ветром, Уча подошел к толстому, ветвистому дубу, стоявшему возле хижины, и сел, прислонившись к узловатому стволу.

1 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Уча ӑна хирӗҫ нимӗн те шарламарӗ, «мӗн пулать», «мӗнле пулать» тенисемшӗн ҫилленсе, вӑл малалла васкарӗ, ҫӑмӑллӑн та шанчӑклӑн утма тӑрӑшрӗ.

Уча ничего не ответил и, злясь на все эти «что будем делать» и «как будем делать», поспешил вперед, стараясь ступать легко и уверенно.

1 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫапӑҫатпӑр! — хӗрӳллӗн ответлерӗ те Уча, тӑчӗ; ҫак вӑхӑтра колонна пуҫӗ вӗсем патне ҫитрӗ.

Драться надо, — с раздражением ответил Уча и поднялся, потому что голова колонны поравнялась с ними.

1 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех