Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ватӑ ашшӗ чирленӗ.

Старенький татэ прихворнул.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Мӗн тери юратса, хисеп туса калаҫать ун ҫинчен ашшӗ…

С какой любовью и уважением говорит о нем отец!

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Раймонд ашшӗ умӗнче чӗлхесӗр ыйту палли пек тӑрать.

Раймонд стоял перед отцом, как немая просьба.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Хӗрпеле вӑл ашшӗ вӗрентнӗ пек калаҫма пултараймарӗ.

Поговорить же с девушкой, как поручил ему отец, он не мог.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Ашшӗ ӑна пуҫласа «ачам» терӗ.

Впервые отец назвал его «мальчиком».

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Пуҫа ҫӗмӗрмеллех мар механикӑна Раймонд ӑнланса ҫитсен, ашшӗ каларӗ:

Когда Раймонд освоил нехитрую механику оружия, отец сказал:

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Вӗсем иккӗн — ашшӗ тата хӗрӗ.

Их двое — отец и дочь.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Унӑн ашшӗ венгер, анчах хӗрӗ кунта ҫуралнӑ.

Ее отец венгерец, но девчонка здесь родилась.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Паян вӑл кунӗпех, ашшӗ хушнисене туса, хула тӑрӑх чупса ҫӳренӗ.

Целый день юноша кружил по городу, выполняя поручения отца.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Ашшӗ пӳрте кӗчӗ, ывӑлӗ хапха патне сыхлама юлчӗ.

Отец вошел в квартиру, сын остался сторожить у ворот.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

«Ку, ывӑлӑм, пирӗннисем, пирӗннисем килеҫҫӗ. Атя хирӗҫ каяр» — тет те ашшӗ ӑна, хулӗнчен тытать.

«Это, сынок, наши идут. Идем навстречу», — говорит отец и берет его за руку…

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Тупӑк вӗт ку! — кӑшкӑрса ячӗ ашшӗ.

Это же гроб! — закричал татэ.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

— Мӗн эсӗ нимӗн те чӗнместӗн, Саррочка? — ыйтрӗ Мойше ашшӗ.

— Что ты молчишь, Саррочка? — спросил татэ.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Анчах Мойше ашшӗ мӗн каланине астуса ӗлкӗреймерӗ.

Мойше не успел вспомнить, что сказал татэ.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Ашшӗ ӗнер аслашшӗне каларӗ…

Татэ вчера говорил дедушке…

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Кунта унӑн мӗн пур пуянлӑхӗ — тенкел, сӑран татӑкӗсем, ашшӗ илсе панӑ пӗчӗк мӑлатук, йывӑҫ пӑтасем.

Здесь все его богатство — скамейка, лоскутки кожи, маленький молоточек, подарок татэ, деревянные гвоздики.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Акӑ халех аслӑшшӗпе ашшӗ мӑлатуксемпе хӑвӑрттӑн-хӑвӑрттӑн шаккама пуҫлаҫҫӗ.

Сейчас дедушка и татэ быстро-быстро застучат молотками.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Ашшӗ кӗрсенех, Эдвард ура ҫине тӑчӗ.

При появлении отца Эдвард поднялся.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Адам, чарӑнса, ашшӗ ҫине салхулӑн пӑхса илчӗ.

Адам остановился и невесело посмотрел на отца.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Ашшӗ, шухӑша кайса, хӑйӗн кӑвак мӑйӑхне турткаласа кулкаласа ларать.

Отец задумчиво теребил седой ус и улыбался.

Иккӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.