Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

алӑк сăмах пирĕн базăра пур.
алӑк (тĕпĕ: алӑк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл алӑк еннелле сикет, Саломыга хӑйӗн тумтирӗнчен ҫатӑртаттарса тытнӑ ватӑ пӳрнесене ниепле те вӗҫертеймест: Ӑнӗ ҫитсе кӗнӗ Пейсах карчӑка пулӑшма васкарӗ.

Она рвалась к двери, и Саломыга не мог оторвать ее судорожно вцепившиеся в жупан старческие пальцы, опомнившийся Пейсах бросился к ней на помощь:

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Старик Пейсах, кӑшкӑрнӑ сасса илтсе, алӑк енне ыткӑнчӗ, анчах ӑна кӑкӑрӗнчен йывӑррӑн ҫапса, стена патне сирпӗтсе ячӗҫ.

Когда старик Пейсах кинулся на крик к двери, тяжелый удар в грудь отбросил его к стене.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Алӑк тӑпса ҫинче сиккеле пуҫларӗ, тул енчен хӗснипе ҫатӑртатса кайрӗ.

Дверь запрыгала на засовах и, сдаваясь, затрещала.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Анчах алла ҫӗклесе, алӑк питӗркӗчӗн ҫеклине вӗҫертме те вӑй ҫук.

Но нет сил поднять руки и откинуть крючок.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Кӗмӗл ҫӳҫлӗ, хӑраса пӑхакан кӑвак куҫлӑ ватӑ Пейсах, магазина тухмалли алӑк патӗнче тӑраканскер, пӑшӑлтатса кӗлтӑва пуҫларӗ.

Старый, с серебряной головой, с детски испуганными голубыми глазами Пейсах, стоявший у двери, ведущей в магазин, зашептал молитву.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Никама та залран ан кӑларӑр, алӑк патне часавойсем тӑратӑр, — тесе хушрӗ вӑл.

— Никого из зала не выпускать, поставить часовых, — приказал он.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Алӑк умӗнче Павел тӑрать, Тоня ӑна часах палласа та илеймерӗ.

В дверях стоял Павел, и Тоня его даже сразу не узнала.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Уҫӑ алӑк умӗнче Марченкӑн саланса кайнӑ хӗрлӗ пуҫӗ курӑнчӗ.

В открытой двери появилась рыжая всклокоченная голова Марченко.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Валя, амӑшне лӑплантарасшӑн пулса, ӑшшӑн ыталаса илчӗ те алӑк патне ҫитичченех ӑсатса ячӗ:

Валя, тепло обняв за плечи мать, успокаивала ее, провожая до двери:

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Салтакӑн кӳлепи алӑк хушшине тулли михӗ пек тӑсӑлса выртрӗ.

Тело солдата мешком свалилось в проход.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫыруне денщикне пачӗ, хӑй садри сукмак тӑрӑх урама тухмалли алӑк патнелле утрӗ.

Передав письмо денщику, он пошел по дорожке сада к калитке, выходящей на улицу.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Артём ҫавӑрӑнчӗ те алӑк еннелле утрӗ.

Артем повернулся и пошел к выходу.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Пысӑк кӗлеткеллӗ ҫын алӑк янаххи ҫумне тайӑнса тӑчӗ.

Громадная фигура прислонилась к притолоке.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Алӑк хыҫӗнче пӗвеленсе тӑнӑ шыва зала кӗрлесе юхса тухрӗ.

Вода, сдерживаемая дверью, потоком хлынула в зал.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Шыв, урайне сарӑлса, алӑк айӗнчен зала юхса тухрӗ.

Вода залила пол и просочилась под дверь в зал.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Алӑк уҫӑлчӗ те чашӑк-тирӗк ҫӑвакан пӳлӗме ыйхӑллӑ Глаша кӗчӗ.

Дверь открылась, и в судомойню вошла заспанная Глаша:

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ыр пурӑнӑҫа пулах яман пулас ӑна кунта, — терӗ ун хыҫӗнчен хупӑнса юлнӑ алӑк ҫине пӑхса чашӑк-тирек ҫӑвакан ватӑрах Униҫҫе.

Не с добра, видно, послали работать-то, — сказала пожилая судомойка Анисья, посмотрев на дверь, скрывшую Павку.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ывӑлне ӑсатса ярсан, салхулӑн пӑхса, алӑк патнелле утрӗ.

И, проводив сына грустным взглядом, пошла к выходу.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Миккульпа юнашар ларма шут тунӑччӗ пулмалла та — тӑхтарӗ, алӑк патӗнчех юлчӗ.

Хочет присесть рядом с Николаем, но передумывает, остается у калитки.

Ҫиччӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Кӗҫӗн алӑк яриех уҫӑлса каять — Лисук сиксе тухать.

Лиза, резко распахнув калитку, выбегает на улицу.

Пӗрремӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех