Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫуртсем (тĕпĕ: ҫурт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Тӗрӗссипе каласан, кашни ишӗлчӗк патӗнче, ҫуртсем ҫинче, ҫырса хунӑ асӑну хӑмисем пур: вӗсем пурте 1941-мӗш ҫулхи июнь уйӑхӗн 22-мӗш кунӗнчен пуҫласа кашни кун мӗн пулса иртни ҫинчен каласа параҫҫӗ.
Куҫарса пулӑш

Аттесен ҫулӗпе… аттесен йӗрӗпе… // Надежда Кириллова. https://chuvash.org/blogs/comments/5620.html

Ҫуртсем лартнӑ, платниксене вӗрентнӗ, веялкӑсем юсанӑ, урапа тукунӗсем авнӑ, сӳсмен-пӑяв таврашӗпе те кӑшт-кашт аппаланнӑ.
Дома ставил, плотников обучал, веялки правил, ободья гнул, шорничал понемногу.

Вӗри ҫӑл // Хӗветӗр Уяр. Диковский, С. В. Калавсем; Хв. Уярпа М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 70 с. — 8–15 с.

Халӗ хӑвӑр хисеплесе пӑхӑр: Самарта эпӗ лартнӑ ҫуртсем сахал мар, пӗр вуннӑсем пулӗ, Ардатовра — улттӑ, Актюбинскра — ҫирӗм пиллӗк.
Вот и прикиньте: в Самаре домов моих не мало, с десяток, в Ардатове — шесть, в Актюбинске — двадцать пять штук.

Пирӗн ҫурт тавра кулак пусмӑрӗ айӗнчи выҫӑ ял мар, талкӑшпех коллективизаци тунӑ район, пирӗнтен инҫетре те мар ӳссех пыракан, ҫӗнӗрен ҫӗнӗ ҫуртсем тӑвакан хула пур, унта хӗрӳллӗ пурнӑҫ вӗресе тӑрать.
Не голодная деревня под ярмом у кулака окружала наш дом — мы были в районе сплошной коллективизации, неподалеку от города, который рос, строился, в нем кипела жизнь, полная труда, созидания и надежды.

48 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Ҫав ҫӗнӗ работниксен ҫарне пурӑнма ҫуртсем кирлӗ мар, ӗҫе ҫӳреме трамвайсем кирлӗ мар пулаҫҫӗ.
Этой новой рабочей армии ие понадобятся дома, чтобы жить, и трамваи, чтобы ездить на работу.

43 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Кэмбин чунӗ пӗртте лӑпкӑ мар; пӗрмай инҫете юлсах пыракан Номри ҫуртсем ҫинелле пӑха-пӑха, вӗҫӗмсӗр чӗлӗм паккать вӑл.
На душе у него было скверно, Кэмби смотрел на уходящие вдаль дома Нома и нервно курил трубку за трубкой.

Тинӗс пырӗнчи тӗлпулу // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Тӗтре витӗр ҫуртсем курӑнмаҫҫӗ, ҫӳлте, тӗтре хӑпарса ҫитӗймен ҫӗрте ҫеҫ, тинӗсре, ӳпӗнтернӗ кимӗсем шунӑ пек, пӳрт тӑррисем курӑнаҫҫӗ.
За густым туманом не было видно домов, только вверху, куда туман еще не достиг, виднелись крыши, словно это плавали по морю перевернутые кверху килем лодки.

Факелсем инҫетре // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Вӑл «воспитани пама йывӑр» ачасем валли уйрӑм ҫуртсем нумай уҫни — преступлени тесе шутланӑ; ун пек ҫуртсене чип-чипер ачасем те лекнӗ.
Он считал, что большое количество домов «для трудных» — преступление; в такие дома попадают обычные, нормальные дети.

13 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Ак кунта вӑт халь ҫӗнӗ ҫуртсем тӑваҫҫӗ.
А вот тут, смотрите, новые дома сейчас строят.

Тавыль шкула каясшӑн // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ҫуртсем туса пӗтермелле, поляр тилли тытма хӗллехи сунара хатӗрленмелле, хӗлле валли морж, нерпа какайӗ хатӗрлесе хумалла, вӗренес те пулать…
Дома надо достроить, к зимней охоте на песца подготовиться, моржового и нерпичьего мяса на зиму заготовить, учиться ему тоже надо…

Переменӑри хирӗҫӳ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Унсӑр пуҫне тата хӑйӗн бригади ҫуртсем тунӑ вӑхӑтра Тынэтӑн Экэчона тинӗсре шыраса ҫӳреме лекрӗ.
Кроме того, Тынэту пришлось искать Экэчо в море в то время, когда его бригада дома строила.

Ваннӑ чӗлӗм // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ачасен куҫӗ умӗнче ял вӗҫне ҫитиех туса пӗтернӗ ҫӗнӗ ҫуртсем, туса пӗтерейменнисем пӗр тан сарӑлса лараҫҫӗ.
Перед глазами мальчиков ровной линией тянулись до самого конца поселка уже выстроенные и еще строящиеся дома.

Хӗл хӑрарӗ // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ачасен савӑнӑҫлӑ ушкӑнӗсем ял тӑрӑх ҫуртсем тунӑ ҫӗрелле ыткӑнчӗҫ.
Веселой стайкой дети разбежались по поселку, устремляясь к тем местам, где строились дома.

Ҫӗнӗ ҫуртсем лартмалла.
Новые дома строить надо.

Ӑсату салючӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

— Пӑрахут килчӗ, пире валли ҫуртсем илсе килчӗҫ.
Пароход пришел, в поселок нам дома привезли.

Хутран-ситрен чул ҫуртсем те тӗл пулаҫҫӗ.
Встречались и каменные здания.

II // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Урамӑн икӗ енӗпе ҫуртсем ҫума-ҫумӑнах ларса тухнӑ, вӗсенчен нумайӑшӗ икӗ хутлӑ ҫуртсем.
По обеим сторонам улицы тянулись дома, большей частью двухэтажные.

Ҫаксем кӗпер ҫине ҫитсе кӗрсен, сӑртран вӗсене йӗркипех ларакан ула-чӑла ҫуртсем курӑнса кайрӗҫ, — ҫурчӗсен кантӑкӗсене тултан хупса хунӑ, ҫавӑнпа та хулари чи лайӑх урам хӑраса ӳкнипе куҫӗсене хӗссе лартнӑ пекех туйӑнать.
Когда они вошли на мост, с горы на них взглянул ряд пёстрых домов, окна их были прикрыты ставнями, и казалось, что лучшая улица города испуганно зажмурила глаза.

Окуров хули // Уйӑп Мишши. Горький М. Окуров хули: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 134 с.

— Ҫав Розка ҫуртсем тӑррине улӑхма юратать! — асӑрхаттарать Стрельцов.
— Любит эта Розка по крышам лазить! — замечает Стрельцов.

Ҫулсеренех, ҫурхи шыв-шур тапрансан, ҫырма шывӗ Заречьери килхушшисене юхса кӗрсе тулать, урамсене илсе лартать — ун пек чухне вара слобода ҫыннисем маччана улӑхаҫҫӗ те мачча чӳречисенчен тата ҫуртсем тӑрринчи вӑлтасемпе пулӑ тытса лараҫҫӗ, тӑпсисенчен кӑларса илнӗ хапха алӑкӗсене пӗр ҫӗре ҫыхса сулӑсем тӑваҫҫӗ, ҫав сулӑсемпе урамсем тӑрӑх, юханшыв тӑрӑх ишсе ҫӳреҫҫӗ, вӑрмантан шыв юхтарса килнӗ вутӑлӑх пӗренесене тытаҫҫӗ, ҫак тупӑша пӗр-пӗринчен вӑрлаҫҫӗ, ҫӗрлесенче тата, слободана хулапа ҫыхӑнтарса тӑракан кӗперӗн карлӑкӗсене вата-вата йӑтса каяҫҫӗ.
Ежегодно в половодье река вливалась в дворы Заречья, заполняла улицы тогда слобожане влезали на чердаки, удили рыбу из слуховых окон и с крыш, ездили по улицам и по реке на плотах из ворот, снятых с петель, ловили дрова, унесённые водою из леса, воровали друг у друга эту добычу, а по ночам обламывали перила моста, соединявшего слободу с городом.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика