Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫиелтен (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тепӗр кун ирхине «Нина», литературӑсемпе тупа хучӗсене хӑй тавра хурса, алшӑллипе ҫыхрӗ, ҫиелтен кӗпе, пальто тӑхӑнчӗ те хырӑм пур хӗрарӑм пекех пулчӗ.

На другой день рано утром «Нина», обложив себя литературой и клятвами, крепко обвязалась полотенцем, надела платье, пальто и стала похожа на беременную.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

— Кӑна шыва ҫиелтен ерипен шӑнтса пырса тума пулать.

— Это достигается постепенным вымораживанием воды с поверхности.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ҫакӑн пек ҫиелтен ҫӑмӑллӑн пӑхни ҫинчен калама та аван мар пек, анчах, эпӗ ҫак ҫулсене ҫитнӗ пулсан та, манра ку ҫитменлӗх ку таранчченех пӑртак юлнӑ пулмалла.

Неудобно говорить о таком проявлении легкомыслия, но, должно быть, оно в какой-то мере и до последнего времени было присуще мне, несмотря на возраст.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

— Сире тархасласах калатӑп: ҫиелтен хитрен курӑнакан сӑмахсене ан парӑнӑр!

— Умоляю вас — не поддавайтесь внешним эффектам и красивым речам.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Участокран килнӗ ҫынсем управлени ҫине ҫиленнӗ, мӗншӗн тесен вӑл вӗсене ертсе пыма пӗлеймен, вӗсен нушисем ҫине ҫиелтен пӑхнӑ.

Люди с участков злы на управление за то, что оно не сумело направить их, было безучастно к их нуждам.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

— Мӗншӗн вара эсир вӗсем ҫине ҫиелтен ҫеҫ пӑхнӑ?

— Почему же вы проявили столь казенное к ним отношение?

Вуннӑмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

— Эпӗ сисетӗп, начальник юлташ, эсир мана шанмасӑр калаҫнӑшӑн тата ӗҫ ҫине ҫиелтен пӑхнӑшӑн ӳпкелесшӗн.

— Я знаю, товарищ начальник, вы хотите меня упрекнуть в предубежденности и верхоглядстве.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Кирек епле пулсан та, вӑл сан рапорт ҫине ҫиелтен ҫеҫ пӑхас ҫук.

Во всяком случае, он не отнесется к твоему рапорту равнодушно.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Пичетленӗ чух пӗри наборне алӑпа тытса тӑнӑ, тепри ӑна пӳрнипе типографи сӑрӗпе сӗрнӗ, виҫҫӗмӗшӗ, набор ҫине хут хурса, ҫиелтен фотоаппарат валикне кустарнӑ.

Затем кто-нибудь из ребят придерживал набор, другой пальцем намазывал его типографской краской, а третий, наложив бумагу, проводил по ней валиком от фотоаппарата.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Тупӑкне урапа ҫине лартрӗҫ, ҫиелтен хӗрлӗ хӑмачпа витрӗҫ.

Гроб поставили на дрожки, накрыли красным сукном и обложили цветами.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Калаҫнӑ чух хохол пекрех, а саспалли вырӑнне о тесе калаҫакан Дяденко подпоручик, ҫамрӑк офицер, ҫӗтӗк шинеллӗ те вирелле тӑракан ҫӳҫлӗскер, ҫав тери хытӑ, пӗр вӗҫӗмсӗр калаҫать пулсан та, мӗн пирки те пулин чӑркашланса тавлашса илме сӑлтав шырасах ҫӳрет пулсан та, вӑрт-варт хускалакан этем пулсан та, пурӗпӗр Володя кӑмӑлне каять, ҫак ҫиелтен пӑхма ҫиллес пек туйӑнакан этем питӗ аван, ҫав тери ырӑ кӑмӑллӑ этем иккенне курмасӑр тӑма пултарайман вӑл.

Подпоручик Дяденко, молодой офицер, говоривший на о и хохлацким выговором, в оборванной шинели и с взъерошенными волосами, хотя и говорил весьма громко и беспрестанно ловил случаи о чем-нибудь желчно поспорить и имел резкие движения, все-таки нравился Володе, который под этой грубой внешностью не мог не видеть в нем очень хорошего и чрезвычайно доброго человека.

18 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Пӑхӑнаканнисем вара унӑн ҫак ҫиелтен курӑнакан енне кӑна, хӑйсене кӳрентерекен енне ҫеҫ кураҫҫӗ те, ун хыҫӗнче ӗнтӗ, пуринчен ытла тӗрӗс мар шухӑшлаҫҫӗ вӗсем ырри нимех те ҫук пулӗ тесе шутлаҫҫӗ.

Подчиненные, видя одну эту внешнюю, оскорбительную для себя сторону, — уже за ней, большею частью несправедливо, не предполагают ничего хорошего.

15 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Ҫиелтен пӑхсан кӑна харсӑр пек курӑнакан, чапа е мухтава тухас кӑмӑл хӗтӗртнипе кӑна хавхаланакан Калугин та, ним тӗшне тӑман сиенсӗр Праскухин та, вӑл тӗншӗн, престолпа отечествӑшӑн пуҫне хунӑ пулин те, хӑюсӑр та ытлашши ӑслах мар Михайлов та, шухӑш енчен ҫирӗпленсе, йӗркене кӗрсех ҫитеймен пӗчӗкҫӗ ача Пест та, — пӗри те киревсӗр ҫын е повеҫӗн геройӗ пулма пултараймаҫҫӗ.

Ни Калугин с своей блестящей храбростью (bravoure de gentilhomme) и тщеславием, двигателем всех поступков, ни Праскухин, пустой, безвредный человек, хотя и павший на брани за веру, престол и отечество, ни Михайлов с своей робостью и ограниченным взглядом, ни Пест — ребенок без твердых убеждений и правил, не могут быть ни злодеями, ни героями повести.

16 // Василий Алагер, Стихван Шавли. Толстой Л.Н. Севастополь калавӗсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 238 с.

Вӑл теттесене те тӗплӗ пӗлнипе мар, ҫиелтен тавҫӑрса илнипе, е ӑнсӑртран тӗл килсе тухнипе ҫеҫ туса пынӑ.

Все эти игрушки делались не по точному знанию, а по поверхностному осознанию или случайному совпадению.

1. Вӗҫме пултаракан тетте // Ярукка Сантри. Чарнлей, М. Райтсем: (Вильбурпа Орвиль) / А. И. Ярлыкин куҫарнӑ; ред. Н. Васянка. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 110 с.

Миша патаксем якатса патӑр, сӳҫне эпир ҫиппе ҫыхӑпӑр та ҫиелтен ҫилӗмпе сӗрӗпӗр, — кисточкасем хатӗр пулаҫҫӗ.

Пусть Миша настругает хороших гладких палочек, волосы мы к ним привяжем ниткой, да еще смажем нитку столярным клеем, — вот и будут кисточки.

Пурте пӗриншӗн // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Паша Кашинӑпа Миша сылтӑм аллисене пӗтӗҫтерсе, виҫӗ пӑт туртакан миххе йӑтаҫҫӗ те сылтӑм аллисемпе ҫиелтен тытса, урапа патнелле чупса каяҫҫӗ.

Паша Кашина и Миша крепко сцепляли правые руки, наваливали на них трехпудовик, придерживали сверху левыми руками и бегом бежали к телеге.

Хӗрлӗ обоз // Тани Юн. Карнаухова И. В. Туслӑ ачасем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 256 с.

Вара амаҫури карташӗнче пит тарӑн пусӑ алттарать те патша хӗрне ҫавӑнта яртарать; ҫиелтен тӑпра виттерет.

Тогда мачеха велела на дворе вырыть глубокий колодезь, опустила туда золотоволосую царевну и засыпала землей.

Ылтӑн ҫӳҫлӗ патша хӗрӗ // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Тимӗр шӑнса пӗрӗннӗ пек, шыв та сивӗпе пӗрӗнес пулсан, ҫырмари шыв ҫиелтен шӑнса пӑр пулӗччӗ те, шывран йывӑртарах пулса, тӗпне анса ларӗччӗ.

А если бы вода сжималась от мороза, как сжимается железо, то верхняя вода замерзала бы на реке и тонула бы, потому что лед был бы тяжелее воды.

Сивӗре йывӑҫсем мӗншӗн шартлатаҫҫӗ? // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

— Юрӗ, юрӗ! — тесе ответлерӗ Зеб, ҫавӑнта тӑракан хӗрарӑмсене ҫиелтен пӑхса илсе.

— Ладно, ладно! — ответил Зеб, бросив поверхностный взгляд на присутствующих дам.

XII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Пӗлекен ҫынсем шӑп та шай Казонде пасарӗнче чаплӑ слон шӑмми — тачӑ, ҫурма витӗр курӑнакан, ӗҫлеме ҫемҫе, ҫиелтен кӑшт кӑна хӑмӑр тӗслӗ, варринче чӑлт-шурӑ слон шӑмми — тупма пултарнӑ.

И как раз на рынке в Казонде знатоки могли бы найти великолепную слоновую кость — плотную и полупрозрачную, легко поддающуюся обработке, с тонким верхним слоем коричневатого оттенка, сохраняющим белую сердцевину.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех