Шырав
Шырав ĕçĕ:
Атте тӳлев ҫинчен сас-чӳ кӑларсанах, вӑл хаяррӑн кӑшкӑрма тытӑнатчӗ, унтан мӗкӗрме пуҫлать те, атте вара, хӑраса ӳкнӗскер, пӳлӗмрен ыткӑнса тухатчӗ.
I сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.
Куҫӗсене ҫиллесӗн хӗссе, ҫӳлтен хаяррӑн пӑхса, кӑшкӑрас килет унӑн ҫапла, хӗре хаяр сӑмахсемпе вӑрҫас килет.Ему хочется бить словами наотмашь, кричать вот так и наклонять над нею сузившиеся глаза.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.
Ача ман ҫине хаяррӑн пӑхрӗ.
Юмаx // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.
Чехсен батарейи хаяррӑн пеме пуҫларӗ.
Николаевска илни // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.
Ординарецне курсан, Чапаев хаяррӑн кӑшкӑрса ячӗ:
Осиновка патӗнче // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.
Лашисем хӳрисемпе хаяррӑн ҫапкаласа шӑна-пӑвансене хӑвалаҫҫӗ.
Мосолик ҫаранӗсем // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.
Уҫланкӑ тавра Свича хаяррӑн шавласа, кӑпӑкланса юхать, тин кӑна пытарнӑ ҫыншӑн тавӑрма вӑй ҫитейменрен тарӑхса шавлать тейӗн ӑна.Свича брызжет и ревет вблизи, словно в бессильной злобе за свою жертву.
IV // Василий Хударсем. Франко И.Я. Хӑй айӑплӑ: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950. — 28 с. — 3–23 с.
Вӑрман тискерӗ, тинӗс эсрелӗ аякра курӑнать: вӑл ҫул урлӑ каҫать те ҫӑра тӗмсен хушшипе кӗрсе ҫухалать: купцан ытармалла мар ҫамрӑк та хитре хӗрӗ, шурӑ аллине шарт ҫапса, хаяррӑн кӑшкӑрса ярать те, тӑнран кайса, ҫул ҫине тӗшӗрӗлсе анать.
Кӗрен чечек // Владимир Ухли. Аксаков С.Т. Кӗрен чечек: юмах. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 34 с. — 5–34 с.
Ун ҫине, хаяррӑн ҫӗкленӗ кӑвак куҫхарши айӗнчен, карчӑкӗн талпиҫен пек чикекен куҫӗсем пӑхаҫҫӗ.
ХХIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.
Турӑ ҫынна пурнӑҫа йӗрке кӳме тӑратнӑ… анчах ӑсне вара — татсах паман, апла пулсан, вӑл пирӗн недоимкӑсене ытлашши хаяррӑн шырас ҫук!
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Вӑл, аллисене хӑтарас тесе, ӑшталанма пуҫланӑ, куҫӗсене хаяррӑн чалтӑртаттарса, кӑшкӑрса янӑ:Он забился на стуле, пытаясь освободить руки, и закричал, свирепо сверкая глазами:
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Эс! — пуҫне ҫӗклесе илсе, Фома ҫине хаяррӑн, тискеррӗн пӑхса, ҫурма сасӑпа каланӑ Ежов.— Ты! — вскинув голову, заговорил Ежов вполголоса, озлобленно и дико глядя на Фому.
XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Ҫакӑншӑн пурнӑҫ сирӗнпе хаяррӑн саплашӗ, ӗненӗр: тӑвӑл ахӑрса тухӗ, вара вӑл сире ҫак ҫӗр ҫинчен, ҫиллӗ ҫумӑр йывӑҫ ҫинчи тусана мӗнле шӑлать, мӗнле ҫуса тасатать, ҫавӑн пек тасатӗ.
XII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Старик, пуҫне хаяррӑн чӗтретсе илнӗ те, хӑвӑрттӑн ҫаврӑнса, сад пахчи сукмакӗпе кил еннелле васканӑ…Старик гневно затряс головой и быстрыми шагами пошел по дорожке сада к дому…
IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Эп санран ун ҫинчен ыйтмастӑп! — хаяррӑн кӑшкӑрса пӑрахнӑ Маякин.
IX // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Чарӑнатни, чарӑнмастни эс юлашкинчен! — арӑмӗ ҫине хаяррӑн пӑхса илчӗ те вӑл, умӗнчи черккене тултарса, пӳртрисем ни ырӑ, ни усал шухӑшласа ӗлкӗриччен кӗленчери эрехе яп ҫеҫ упӗнтерчӗ ҫӑварне; ӳпӗнтерчӗ те шӑл айне хумалли хыпса-чӑрманса тӑмарӗ, ҫанӑ вӗҫӗпе лаш ҫеҫ туртса типӗтрӗ тутине, типӗтсен, арӑмӗ енне кӑн-н тирӗнчӗ шӑртлӑ куҫӗпе каллех.
10 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.
Сывлӑша юрӑ сасси мар, ӳпкевпе вӗресе тухнӑ куҫҫуль — этем чӗрин куҫҫулӗ нӳрлӗн тултарса тӑнӑ; кӗрешсе тинки тухнӑ чун-чӗре пӑшӑрханни, нушан тимӗр аллипе ҫӗмӗрӗлнӗ этемӗн суранӗсем хаяррӑн ыратни — пурте ҫаксем юррӑн ахаль те тӳрккес сӑмахӗсене хывӑннӑ; вӗсем, тӳсме ҫук хурлӑхлӑ сасӑсем пулса, ҫӳле те пушӑ инҫете, чӗнсе те чӗнмен пӗлӗтелле юхса хӑпарнӑ.
VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Юратупала типӗтӗп ӑна… — сывлӑша ҫирӗп те вӑйлӑ сасӑсем пӑрахса, шанчӑклӑн, хаяррӑн сӑмахланӑ Саша…Зазноблю его, повысушу… — уверенно и грозно обещала Саша, бросая в воздух крепкие, сильные звуки…
VIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Каяр, — килӗшнӗ Фома, унтан сасартӑк, чӑмӑрӗсене ҫӳлелле йӑтса илнӗ те, хаяррӑн мӗкӗрсе янӑ: — Каяс-тӑк каяс! — кӑшкӑрнӑ вӑл.
VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
— Чӗнмесӗр ларасчӗ! — куҫӗсене хаяррӑн ҫиҫтерсе, кӑшкӑрса пӑрахнӑ Ананий.
VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.