Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

турат сăмах пирĕн базăра пур.
турат (тĕпĕ: турат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫитменнине, тигр вырӑнне хунӑ йывӑҫ вуллин шӑп варринче кукӑртарах турат кӑнтарса тӑрать.

Мало того, из самой середины спины воображаемого зверя торчал большой узловатый сук.

Йӑнӑш курӑннӑ-мӗн… // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 11–15 с.

Ҫак самантра ман ура айӗнче пӗр турат шартлатса хуҫӑлчӗ, кӑна илтсен хӑрушӑ чӗрчун каллех ман еннелле ҫаврӑнса пӑхрӗ.

В это мгновение под ногой у меня хрустнула веточка — страшный зверь вновь взглянул в мою сторону.

Йӑнӑш курӑннӑ-мӗн… // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 11–15 с.

Пӗр пысӑк чечек е чечеклӗ турат, сӑмахран, орхидея, роза, хризантема, гвоздика, лили, гладиолус ятлӑ чечексене тата сирень тураттине пӗрер чечекӗн парнелеме юрать.

Можно дарить и один крупный цветок или ветвь, например, орхидею, розу, каллу, хризантему, гвоздику, лилию, гладиолус, раннюю ветку сирени и т. д.

Кама мӗн парнелемелле? // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Чечек е симӗс турат лартма, пӗҫернӗ апата хитре майлаштарса пама нумай вӑхӑт кирлӗ мар, тӑкак та нумай тухмасть.

Цветок или зеленая веточка, красиво поданная пища не требуют особого времени или затрат.

Апат лартнӑ сӗтел // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Чаплӑ вечерта пӗчӗк вазӑпа пӗр-икӗ турат чечеке кашни хӑна умне лартма юрать.

Если за большим торжественным столом есть место, можно возле каждого прибора, слева от него поставить крохотную вазочку с парой маленьких цветочков.

Апат лартнӑ сӗтел // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Кӑмпа татакансем килкелесе ҫӳрерӗҫ, турат вутти тиекенсем пулчӗҫ — вӗсем те ҫаксен йышшиех, чӗрре кӗме сӑлтавӗ ҫук.

Проходили, правда, грибники, за сушняком люди приезжали, но все они были одного поля с ними ягоды, и причин для ссоры у них не было.

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Нӳрлӗ ҫул ҫине вӗтӗ турат тӑкӑннӑ.

По пути попадаются мелкие ветки, кустарник.

XIV. Ешӗл туй // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑрмана кайӑр та турат вутти тиесе килӗр…

Ступайте в лес и веток насобирайте…

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тусем вара, тусем турат ҫинче пуҫӗсене ҫуначӗсем айне чиксе ларакан, шултра хыр йӗкелӗсем евӗр курӑнакан, хӑйсен сӑнне ҫухатнӑ ыйхӑллӑ кайӑксем пекех туйӑнаҫҫӗ.

А горы — горы выглядели сонными птицами, когда, спрятав голову под крыло, они замирают на ветках, потеряв весь свой птичий облик, похожие на крупные сосновые шишки.

1 // Михаил Рубцов. Павленко П.А. Ҫеҫенхир хӗвелӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96 с.

Ут ури — ҫатӑртатрӗ хӑрнӑ турат: — Тӗрмене! Хӗҫ айне! шӑхӑр, саламат! —

Хрустнул куст под лошажьей ногою: — В тюрьму! Под шашки! Сквозь свист нагаек! —

Май // Стихван Шавли. Маяковский В.В. Пӗтӗм сасӑпа: сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 158 с. — 48–49 с.

Таврара кам та пулин кӑштӑртатни те, кӑвайт ҫинче турат ҫунса ӳкни те илтӗнет.

Что был слышен малейший шорох, треск каждой ветки, рассыпавшейся в костре.

«Тӗттӗм ҫӗрсем, вут куҫӗсемпе ялкӑшӑр!» // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Сайра хутра кӑна ура айне лекнӗ турат шатӑртатать е хӑраса ӳкнӗ кайӑк сасӑ парать те, вара татах пӗр-пӗр ыйха путнӑ тӗнчери пек шӑпланать.

Только хрустнет сучок под ногой да изредка крикнет потревоженная птица — и снова глубокая, ничем не нарушаемая тишина, словно в сказочном сонном царстве.

Ҫӗпӗрте // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Турат куҫӗнчен куҫҫуль пек йӑлтӑркка сухӑр сӑрхӑнса тухать, ҫулӑм ӑна ҫавӑнтах хыпса илет те хӑрӑмланса вӗркеме тытӑнать.

С новых бревен капала смола, прозрачная как слеза, которая тут же становилась черной от дыма и копоти.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Мунчали сӗвемне йӗркипе хутлата-хутлата урайне сарса хучӗ, турат куҫӗсемпе ҫӗрӗшнӗ татӑксенчен тасатрӗ, сӳс кулчине салтса чӗрсе хатӗрленӗ мунчалипе пӗрле майлаштарчӗ.

Он разложил мочало на полу, очистил его от «глазков» — остатков сучьев, срастил пучки с заранее приготовленной куделью.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Унтан вара, килте вутӑ кирлӗ мар пулсан та, вӑрмана кайса, виҫӗ лав турат тие-тие килчӗ.

А то в лес за сучьями стал ездить, хотя дров в доме на целых три зимы припасено.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Акӑ унӑн пурнӑҫӗ малашне чиперех сыпӑнса каять: ҫӑкӑр умран юлать, картишӗнче вите тулли выльӑх-чӗрлӗх пулӗ, кӗлетри пӳлмесем, тырӑпа тулса, тапса ванас пек сарӑлӗҫ, пӳрт-ҫурт ытарса тухмалла мар лартса хурӗ, пахчара турат ҫӗклейми хӗрлӗ панулмисем пиҫӗҫ, кӗсйи те пушӑ мар.

Глядишь, и жизнь в дальнейшем наладится: хлеба будет хватать не только на прокорм, а и на продажу; во дворе прибавится скотины, амбары наполнятся зерном, дом Шерккей новый построит, в саду созреют яблоки, да и карман не будет пустой…

XXII. Амӑшӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухтар шыв ӑсса кӗчӗ, турат вуттипе кӑмакине хутрӗ.

Тухтар растопил печку, занес воды.

XX. Чӗре ҫунтармӑш кунсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пикмӑрсапа Йӑкӑнат хӑйсен лавӗсене турат тиесе паҫӑрах ялалла уттарчӗҫ.

Бикмурза с Игнатом, нагрузив свои подводы дровами, уже давно тронулись в путь.

XVIII. Харсӑр алӑсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Каҫхине уҫланкӑ хӗрринчи айлӑмра, турат та ҫатӑрка пуҫтарса, вут хучӗҫ, вут хӗррине ларса эрехпе йӑпаннӑ хушӑра вӗсен чӗлхе-ҫӑвар япшарланчӗ.

Уже ночью, собрав сучья и хворост, вновь запалили жаркий костер и, усевшись вокруг, приложились к бутылке, раскраснелись мужики от выпитого и от костра, поразвязались у них языки.

XVIII. Харсӑр алӑсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Турат турттарма вӑл ыранах тухса каять.

Вот завтра же он и отправится.

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех