Шырав
Шырав ĕçĕ:
Лелька кӳреннӗн урисемпе тапӑртатса, кӑшкӑрать:
Килтен кайни // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.
— Праски аппа! — кӑшкӑрать лейтенант.
Килтен кайни // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.
Гурьянов вӗсене хирӗҫ: — Эпӗ унӑн секречӗ мӗнре иккенне чухласа илтӗм. Тупнӑ шутсӑр ӑслӑ япала! Курӑр! — тесе кӑшкӑрать.А он кричит: — Я догадался, в чем дело. Подумаешь, премудрость! Смотрите.
Кӗпер // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.
Щорс аллине сулса ярать те гранатӑна тӳрех вӗсем ҫине ывӑтать, шоферне: «Полный!» — тесе кӑшкӑрать.Щорс как размахнётся — и прямо в них, в толпу, гранату и кричит шофёру: «Полный!»
Щорс // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.
Вӑл ҫапла каланӑччӗ кӑна, адьютанчӗ ӑна ҫанӑран ярса тытать те кӑшкӑрать: «Умра петлюровецсем!»Только он сказал это, схватил его за рукав адъютант и кричит: «Петлюровцы впереди!»
Щорс // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.
— Эй, — кӑшкӑрать вӑл, — кам та пулсан тух, нимӗн те пулмасть, кирлӗ калаҫу пур!— Эй, — кричит он, — выходи кто-нибудь, ничего не будет, разговор имеем небольшой!
Паттӑр партизан // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.
Сӑмахӗсене пурте илтчӗр тесе вӑл питӗ хытӑ кӑшкӑрать, ҫав вӑхӑтра вара унӑн сӑн-пичӗ кулӑшла пекех улшӑнса каять.Ему приходилось кричать во всю мочь, и лицо его нелепо искажалось от натуги.
Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.
Гусев ҫӳлтен кӑшкӑрать:
Пулма пултараймилӗх // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.
Лось кӑшкӑрать — сирсе пӑрахнӑ утиялсен хушшинче тӑрать, марля-бинт пичӗ ҫине ӳкнӗ.Кричал Лось, — стоял среди раскиданных одеял, — марлевый бинт сполз ему на лицо:
Пулма пултараймилӗх // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.
Йӗнер ҫинчи Гусевӑн ҫунатлӑ мӗлки тӳрем ҫийӗн вӗҫсе иртрӗ, вӑл ҫӳлтен кӑшкӑрать:Крылатая тень Гусева пролетела в седле над площадью, крича сверху:
Контратака // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.
Пилӗк пин марсиан пӗр карланкӑпа кӑшкӑрать: «Ай-яй!» — тем те пӗр ҫырса тултарнӑ капмар сунчӑкӗсене уҫса хучӗҫ те вилме кайрӗҫ, чарнӑ, авалхи юрра кичем ӳлевпе юрлаҫҫӗ:
Гусевӑн ҫак кунхи ӗҫ-хӗлӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.
Вӑл пысӑк ҫӑварне кара-кара темӗн кӑшкӑрать.
Марс // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.
— Эй! — кӑшкӑрать вӑл.
Марс // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.
Такам хӑрушла сасӑпа кӑшкӑрать:
Вӗҫев // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.
Уйра пылак пӑр сутуҫи кӑшкӑрать.
Вӗҫев // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.
Ҫӗрле ӑна темӗн тӗлленет те — вӑл шӑлне шатӑртаттарать, шӑппӑн кӑшкӑрать те — тӑрса вырӑн ҫинче ларать: ассӑн-ассӑн сывлать, шӑлӗсене ҫыртнӑ, пичӗ те, кӑкӑрӗ те тарпа исленнӗ.
Ҫав ҫӗрлех // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.
Акӑ, халь Рыбинскине каякан пароход кӑшкӑрать, тепри тата — Пермелле каяканӗ…
XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Е атте кӑшкӑрать — асту! тет, е арӑм — ан хӑтлан! тет, е тата ху пӗр тенкӗшӗн ҫын пуҫне пӑрса пӑрахма хӑраса тӑраттӑн.То отец кричит — не смей, то жена — не моги, то, бывало, сам боишься целковому голову свернуть.
XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Епле пӗлӗн-ха? — тесе кӑшкӑрать Ефимушка, анчах Григорий лӑпкӑн татах калать:— Да как? — кричит Ефимушка, но Григорий спокойно повторяет:
XVII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Хуллен, — тесе хӑраса кӑшкӑрать вӑл.
XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.