Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑмӑллӑн сăмах пирĕн базăра пур.

кӑмӑллӑн (тĕпĕ: кӑмӑллӑн) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Ӗҫчен хӗре зоотехник та часах асӑрхарӗ, ун ҫине кӑмӑллӑн пӑхрӗ.
Куҫарса пулӑш

IV // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ҫул пуҫламӑшӗ: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 96 с. — 3–84 с.

Хӑмӑр куҫӗсем ҫын ҫине тӳррӗн, кӑмӑллӑн пӑхаҫҫӗ.
Куҫарса пулӑш

III // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ҫул пуҫламӑшӗ: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 96 с. — 3–84 с.

Ванюк кӑмӑллӑн кулса ячӗ.
Куҫарса пулӑш

Халӗ ҫемье валли кӑна тукалатӑп, - сухалне кӑмӑллӑн шӑлса илчӗ Семен Куприянович.
Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш арӑм - чун валли // Роза ВЛАСОВА. «Хыпар», 2015, 38-39 (26690-26691)№, 11 с.

Пулӑҫсем ҫак кун ҫут ҫанталӑкра канма, пулӑ шӳрпи ҫинӗ май пӗр-пӗринпе кӑмӑллӑн калаҫма пултарчӗҫ.
Куҫарса пулӑш

Ӑмӑртура — пулӑҫсем // Е.ГЕННАДЬЕВА. http://елчекен.рф/2023/02/14/a%d0%bca%d1 ... %b5%d0%bc/

Унтан духине кӑмӑллӑн хӑй ҫине сапать.
Куҫарса пулӑш

Вӗрентекен — пӗлӳ хуҫи, телей тӗнчин чӑн-чӑн уҫҫи… // Е.ПЕТРОВА. http://елчекен.рф/2023/02/14/%d0%b2e%d1% ... 3cc%d0%b8/

Ҫав ҫамрӑк ӑна валли ҫаврака та пысӑк ҫӑкӑр илсе килчӗ, ун ҫине тӑван амӑшӗ ҫине пӑхнӑ пекех кӑмӑллӑн пӑхрӗ.
Он принес ей большой каравай хлеба и глядел на нее так, словно она была ему родной матерью.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Пурнӑҫра хӑй сахал мар йывӑр инкек-синкек тӳссе ирттерни лайӑх сисӗнет пулин те, унӑн сӑнӗ ҫирӗппӗн те кӑмӑллӑн курӑнать.
Лицо этого человека, хоть и носило печать пережитых тяжелых испытаний, было энергичное и приветливое.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Анчах мӗншӗн-ха Фабиан господин унпа ҫавӑн пекех кӑмӑллӑн калаҫать?
Только что это Фабиан с ним так дипломатничает?

Вуннӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Ваня юлташӑн аллине Виктор тав тунӑ пек кӑмӑллӑн тытса чӑмӑртарӗ, унтан именчӗклӗн Анишора патне пырса тӑчӗ:
Схватив руку секретаря, Виктор признательно пожал ее, потом смущенно подошел к Анишоре:

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Виктор унӑн кӑмӑллӑн та шанса пӑхакан куҫӗсене курать, ӑшӑ аллине туять.
Он видит ее добрые, доверчивые глаза, ощущает ее теплую руку.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Ваня хуллен тумланчӗ те амӑшӗ патне пычӗ, ун ҫине темле ачашшӑн та кӑмӑллӑн пӑхса илсе, илтӗнмелле мар утӑмсемпе алӑк еннелле утса кайрӗ.
Ваня тихонько оделся, подошел к матери, посмотрел на нее с нежностью и неслышно направился к двери.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Вӑл ватӑ шӗшкӗ ҫине пӗр хушӑ кӑмӑллӑн пӑхса илчӗ: унӑн турачӗ сарлака та илемлӗ, хушӑран кӑна типӗрех туратсем тӗл пулкалаҫҫӗ; тӗреклӗ те акӑш-макӑш тымаррисем вара, палӑрмаллах ҫӳлелле тухса тӑраканскерсем, шалалла, ҫӗр айнелле, нумайрах нӳрӗ тата ҫын алли пырса сӗртӗнмен хура тӑпра пур ҫӗрелле анса каяҫҫӗ.
Он залюбовался очертаниями старого ореха с широко раскинувшимися, кое-где уже сухими ветвями, с могучими, узловатыми корнями, которые выступали на поверхности и снова уходили вглубь земли, туда, где больше влаги, где залегали нетронутые пласты чернозема.

Унтан вӑл верстак ҫине сапаласа хунӑ детальсене хӑвӑрт ывӑҫласа илчӗ, вӗсем ҫине кӑмӑллӑн пӑхкаласа; старик еннелле тӑсрӗ:
Он быстро собрал горсточку разбросанных по верстаку деталей и, с уважением взвесив их на ладони, протянул старику:

Улттӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Ҫамрӑк ача Васыле шӳтлесе мӗн те пулин каласса кӗтнипе кӑмӑллӑн кулса илчӗ.
Ученик простодушно улыбался в ожидании шутки.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Ревизор вара ҫакӑн пек ӑнӑҫлӑ ответ панӑ вӗренекен ҫине тав тунӑ пек кӑмӑллӑн пӑхса илчӗ.
А столь удачно ответившего ученика ревизор окутал благосклонным и признательным взглядом.

Ҫамрӑксене, вӗсемшӗн кашниншӗнех тӑван амӑшӗ пулнӑ пек кӑмӑллӑн кулкаласа, темӗнле хӗрарӑм алӑк уҫса кӗртрӗ.
Дверь им открыла женщина, улыбаясь так, что ее можно было принять за мать каждого из них.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Шкула маркӑсем, листовкӑсем тата ҫавӑн йышши япаласем кам илсе пынине халӗ тин ӑнлантӑм, — терӗ хумханса Анишорӑна Доруца, ун ҫине чунтан хисепленӗ пек кӑмӑллӑн пӑхса.
Теперь я понимаю, кто это приносил в школу марки, листовки и все остальное, — волнуясь, говорил Доруца Лнишоре, глядя на нее с глубокой признательностью.

Доруца ӑна кӑмӑллӑн хулӗнчен тытрӗ.
Доруца дружески взял его за руку.

«Ӗҫ ҫукран ӗҫ… чунӗ туртнӑран кӑна…» кӑмӑллӑн сиктеркелесе илет вӑл хулпуҫҫийӗсене.
«Каприз… Увлечение…» — снисходительно пожимал он плечами.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика