Шырав

Шырав ĕçĕ:

калаҫнине (тĕпĕ: калаҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Юлашки вӑхӑтра хӑй тӗллӗн калаҫнине тахҫанах сисрӗ-ха вӑл.
Куҫарса пулӑш

Саншӑн чунӑм та шел мар // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 166–199 c.

Каччӑсем калаҫнине Миша йӗп ҫинчи пек итлесе ларчӗ.
Куҫарса пулӑш

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.

— Авӑ пӑрахут ҫинчен пӗри пире кӑчӑк туртать, — юратмасть хӗр хӑй ҫинчен калаҫнине: яланах калаҫӑва урӑх еннелле пӑрма сӑлтав шырать.
Куҫарса пулӑш

— Зоя, кун патне те никам та килмест, — илтрӗ пӗррехинче Лида вырӑс хӗрарӑмӗ палатӑран тухса кайсан икӗ амӑшӗ чӑвашла калаҫнине.
Куҫарса пулӑш

Ӑш вӑркатмӑш // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 68–99 c.

Хӗрарӑмсем калаҫнине итлесе тӑракан Аня сасартӑк сарай пулнӑ вырӑнта такам ӗмӗлкине асӑрхарӗ.
Аня, прислушиваясь к разговорам женщин, вдруг заметила на месте, где ранее находился сарай, чью-то тень.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Палатӑра мӗн калаҫнине пӗлес тесе сестрасем патне пычӗ.
Он подошел к сестрам, чтобы узнать, о чем говорили в палате.

Эп хам ҫинчен ялта мӗн калаҫнине пӗлместӗп тетӗн-им?
Думаешь, я не знаю, что обо мне говорят в деревне?

— Эп пӗлмес-ха, арӑм касу хӑваланӑ чухне илтнӗ хӗрарӑмсем калаҫнине.
— Я сам не знаю, жена рассказала, что слышала, как бабы разговаривали во время загона стада.

Йӑмӑкӗ пирки ялта ырӑ мар калаҫнине илтнӗ-ха вӑл.
Он слышал разные сплетни, что рассказывали о ее сестренке в деревне.

— Нинукпа Оля калаҫнине вӑрттӑн итлесе тӑтӑм.
— Я подслушала о чем говорили Нина с Олей.

Рита Аня ҫинчен яланах япӑх калаҫнине пӗле тӑркачах ӑна качча илчӗ.
Он женился на ней, зная, что Рита всегда плохо отзывается об Ане.

Интеллигентла калаҫнине ӑнланмастӑр эсир…
Интеллигентно вы не понимаете…

3 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Агриппина — хӑйӗн кӗреҫе тытнӑ хурамша аллисем ҫине, автан тырӑ пӗрчи ҫине пӑхнӑ пек, тинкерсе тӑракан Иван хулӑм сасӑпа мамланинчен пурне те ӑнлансах илеймерӗ, анчах та вӑл пӗтӗм чӗререн, тӳрӗ кӑмӑлпа калаҫнине лайӑх пӗлчӗ.
Агриппина не совсем разобрала — о чем он гудит, уставясь, как петух на зерно, на ее чумазые руки, сложенные на рукоятке лопаты. Но поняла, что говорит честно.

5 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Мӑнтӑр, хура сӑнлӑ болгарин Попов, юстици министрӗ, ҫынсем калаҫнине тертленсе итленӗ пек, мӑшлатса ларать.
Жирный, черный болгарин Попов, министр юстиции, сопел, как бы с трудом переваривая речи.

2 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Шыв хӗрринче, лашасем шавлӑн сывласа, сарлака сӑмса шӑтӑкӗсемпе шыва ик еннелле сирсе ӗҫнӗ вӑхӑтра, эпир хӗрлӗармеецсем калаҫнине итлерӗмӗр.
На речке, пока лошади, раздувая широкие ноздри, жадно пили воду, мы слушали разговоры красноармейцев.

3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Эпӗ Илюха ҫине ӑмсануллӑн пӑхрӑм, унтан, вӗсем калаҫнине итлес тесе, ҫывӑхарах та пытӑм.
Я с завистью посмотрел на Илюху и подошел поближе, чтобы послушать их разговор.

1 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Алӑк хыҫӗнче хыттӑн калаҫнине илтсе, эпӗ ҫакна ӑнлантӑм: темле юнкера тытнӑ иккен, ҫавӑнпа та красногвардеецсем унпа мӗн тумалли ҫинчен ыйтма килнӗ.
По громкому разговору за дверью я понял: поймали какого-то юнкера, и красногвардейцы пришли спросить, что с ним делать.

4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Вара эпӗ Вася кӑвак ҫӗлӗк тӑхӑннӑ ҫынпа калаҫнине аса илтӗм, Матрена инкен макӑрнипе тӑртаннӑ куҫӗсене, вӑл маншӑн тӑрӑшнине аса илтӗм те — ӑнлантӑн: казаксем кокс кӑмакине манн аттене пӑрахнӑ иккен.
Я долго бродил по двору, захлебываясь от рыданий, и тихо звал: — Папочка… Мама…

Эпӗ ҫынсем хуллен калаҫнине илтсе тӑна кӗтӗм.
Очнулся я от приглушенного говора.

Ун тавра пухӑнса тӑнӑ рабочисем вӑл хура трубка ӑшнелле хавассӑн кӑшкӑрса калаҫнине итлеҫҫӗ.
Рабочие толпились вокруг и слушали, как он радостно кричал в черную трубку:

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика