Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Спартак хӑйӗн хитре хӗрӗ ҫине, амӑшӗнни пек пысӑк хура куҫӗсем ҫине, хӑйӗн ҫӳҫӗ тӗслӗ вӗтӗ те ҫӑра ҫӳҫӗ ҫине савӑнса пӑхрӗ.

Спартак радостно смотрел на свою красивую дочь, на большие черные глаза, как у матери, на белокурые густые волосы, как у него самого.

XIV сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Пуҫне пӗчӗк кӗмӗл шлем тӑхӑннӑ, шлем айӗнчен вӗтӗ кӑна сарӑ ҫӳҫ пайӑркисем курӑнса, ачан шап-шурӑ, илемлӗ питне хупӑрласа тӑнӑ.

Маленький серебряный шлем, на задней стороне которого вместо нашлемника подымалась золотая змейка, покрывал голову мальчика, а из-под шлема пробивались локоны тончайших рыжих волос, обрамлявшие прелестное лицо, совершенно детское и белоснежное, как алебастр.

XIII сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Вӗсем — хӑйӑр пӗрчи пекех вӗтӗ.

Они — совсем как песочек.

Куҫук ҫинчен // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Ҫӑмартисем питӗ вӗтӗ пулаҫҫӗ, — терӗ Надежда Ивановна, ҫавӑнтах ун ҫӑмартисене хут ҫине хурса кӑтартрӗ.

Она сказала, что он яички кладёт маленькие-маленькие, и показала на бумажке эти яички.

Куҫук ҫинчен // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Йывӑҫ ҫине те, унӑн вӗтӗ улмисене те пӑхса ҫеҫ тӑтӑм.

Чтоб смотреть на это дерево и на кукольные яблочки.

Пукане панулмийӗсем // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Вӗтӗ панулмие Марусьӑран малтан курасчӗ-ха тесе, йывӑҫсем ҫине пӑхсах пытӑм эпӗ.

Я всё смотрел на деревья, чтоб раньше, чем Маруся, увидать маленькие яблочки.

Слива // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Вӑл вара ҫапла каларӗ: йывӑҫҫи унӑн темӗн пысӑкӑш, улми ытла вӗтӗ, чие ҫырли пек кӑна, йывӑҫҫи ҫинче улми лӑчах.

И сказал, что есть дерево большое, а яблочки на нём маленькие, как вишни, и их там много-много.

Колхозра мӗнле сад пур // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Пуллӑн чи вӗтӗ шӑммисене суйла-суйла турилкке ҫине хучӗ те, ҫапла ларнӑ чухах темле ӑнсӑртран хӑйне хирӗҫ ларакан хӑнасем ҫине пӑхса илчӗ: пӳлӗхҫӗм, ҫӳлти турӑ, мӗн ку!

Выбирая самые тонкие рыбьи косточки, он клал их на тарелку и как-то нечаянно взглянул насупротив: творец небесный, как это было странно!

VII сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

Агафия Федосеевна пуҫне чепец тӑхӑнать, сӑмси ҫинче унӑн виҫӗ шӗвӗн пур, хӑй ҫине кофе тӗслӗ вӗтӗ сарӑ чечеклӗ капот уртнӑ.

Агафия Федосеевна носила на голове чепец, три бородавки на носу и кофейный капот с желтенькими цветами.

III сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.

Пысӑк кимӗ патӗнчен вӗсен еннелле, вӗтӗ те йӑлтӑр-йӑлтӑр чӗтресе тӑракан хумсене ҫурса, пӗчӗкҫӗ пуҫ шӑвать, унӑн икӗ еннелле, уссисем пек, ҫавӑн пекех пӗчӗкҫӗ хумсем каяҫҫӗ.

От большой лодки к ним, разрезая россыпь солнечных зайчиков, движется маленькая головка, от нее разбегаются, как усы, такие же маленькие волны.

Ятарласа хушнӑ ӗҫ // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Костьӑна шӑрчӑксем те, вӗтӗ шӑнасем те ҫилентереҫҫӗ, шапасене вара вӑл йӑлтах таптаса тухӗччӗ — ан тив, ӳлӗмрен хӑйк! та ан туччӑр.

Костю раздражают и кузнечики и мошкара, а лягушек он бы всех передавил, чтобы они и не пискнули больше.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Каллех ура айӗнчен шӑрчӑксем пӗрхӗнсе сикеҫҫӗ, пуҫ ҫийӗн вӗтӗ шӑна ушкӑнӗ, юпа пек, сӗрлесе тӑрать, хаваслӑ кӑмӑл ҫапах та килмест-ха.

Опять брызжут из-под ног кузнечики и висят столбики мошкары над головами, но веселое, радостное настроение не возвращается.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Урисем айӗнченех шӑрчӑксем сирпӗнеҫҫӗ, пуҫӗсем ҫийӗнче, юпа пек, вӗтӗ шӑна сӗрлет.

Из-под ног брызжут кузнечики, над головами вьются столбики мошкары.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Костя шухӑшлать: йӑлтӑртатса тӑракан вӗтӗ хумсенчен пуҫласа юханшывӑн тӗттӗм тӗпне, ҫӑрттансем хӑйсен шӑтӑкӗсенче уссийӗсене хускаткаласа выртакан ҫӗре ҫити, ку енчи сӑрт-туллӑ ҫырантан пуҫласа сулахай енчи лутра та тикӗс ҫыран таран, ҫакӑн сарлакӑш те ҫакӑн тарӑнӑш вырӑнта мӗн чухлӗ шыв юхса иртет-ши?

Костя пробует представить себе, как от сверкающей ряби на поверхности до темного дна, где, поводя усами и отдуваясь, лежат в ямах сомы, от этого гористого, коренного, до левого, низменного, берега, во всю эту ширину и глубину идет тугая, упругая толща вод.

Кам пулма туртӑм пур санӑн? // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Вӗршӗнсем те хӑйсен ҫыран шӑтӑкӗсенчи йӑвисене пытанса пӗтнӗ, анакан хӗвелӗн хӗрлӗ ҫутинче, йӑмра тӗмӗсем тӗлӗнче, вӗтӗ шӑна кӗтӗвӗсем ҫеҫ вӑркӑшса тӑраҫҫӗ.

Даже стрижи попрятались в свои норки, и лишь стайки мошкары танцуют над кустами в розовых лучах заходящего солнца.

Утрав ҫинче // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Кӗсменсем, вӗтӗ хум тӑррисене ҫеҫ ҫаклатса, кимӗ аякӗсем ҫумне пырса ҫапӑнаҫҫӗ.

Весла срывают макушки мелких волн и с размаху стукают по бортам лодки.

Эсӗ вӗренсе ҫитӗн // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Унӑн кӗсменӗсем шывран тухсан, кимӗ аякӗсене васкавлӑ та вӗтӗ хумсем лӑпкани илтӗнет.

Когда весла выходят из воды, слышно, как торопливо и вкрадчиво плещут о борта мелкие волны.

Ҫыран хӗрринчи пӳрт // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Чӗннӗ ҫынсем пурте вӗтӗ ҫӑмран ҫӗлетнӗ юр пек шурӑ апатланмалли тумтирсемпе, пуҫӗсем ҫине плющран та лавртан, розӑсенчен тунӑ пуҫ кӑшӑлӗсем тӑхӑннӑ.

Все приглашенные были в обеденных одеждах из тончайшей белоснежной шерсти и в венках из плюща, лавра и роз.

V сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Тата ҫемҫе, вӗтӗ те ӑшӑ юр ҫума пуҫларӗ.

И снежок пошел — маленький, ласковый, теплый.

Кӗпер // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

Вӗтӗ шпулькӑсем пушанса пынӑ май шултӑра йӗкисем тавра ҫип авӑрӑнса тӑрать.

Нить так стремительно перематывалась с маленьких шпулек на большие.

Джонни хирӗҫни // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 48–72 с.