Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Уча (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫакна пула Павӑл ытларах та ытларах кӳренчӗ, унӑн Учана курайманлӑхӗ ӳссе пычӗ; сӑлтавӗ вара пӗтӗмпех табак тата Уча хӑйшӗн ҫеҫ тӑрӑшни пулнӑ пек туйӑнчӗ ӑна.

Павле это еще больше обидело; он ненавидел сейчас Учу, ненавидел, как ему казалось, за его эгоизм и за этот табак.

4 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Уча хӑйне Павӑл пуррине асӑрхаман пек тыткалать.

Уча вел себя так, словно и не замечал присутствия Павле.

4 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Вӑл усӑнса аннӑ ҫӳҫ пайӑркине тарӑхнипе ҫырта-ҫырта илчӗ, анчах Уча, ӑна усал тӑвас тенӗ пекех, кӗсйине тавӑрса унта мӗн пуррине хаҫат татӑкӗ ҫине силлерӗ те табак тусанӗнчен пӳрне хулӑнӑш чикарка чӗркерӗ.

Он пожевывал упавшую на лицо прядь волос, как назло, Уча вывернул карманы и, вытряхнув из них табачную пыль, свернул из клочка бумаги папиросу толщиной в палец.

4 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫитменнине тата Уча усаллӑн кулкаласа илет.

Вот Уча даже усмехается цинично.

4 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Уча шухӑшӗсене тепӗр хут аса илтерекен Гвоздена итлеме пӑрахса хӑй ӑшӗнче шухӑшларӗ Вуксан.

Говорил себе Вуксан, не слушая Гвоздена, который пространно своими словами пересказывал речь Учи.

3 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— …Эсир, юлташсем, Павӑлпа килӗшетӗр пулсан, эпӗ, командир пулса, отряд кун-ҫулӗшӗн хам ҫине ответлӑх илместӗп, — тенипе Уча хӑйӗн сӑмахне пӗтерсен, Вуксан мӗн те пулин кӳрентермелли калассинчен аран-аран тытӑнса тӑчӗ.

И Вуксан еле-еле сдержался, чтобы не сказать что-нибудь оскорбительное, когда Уча закончил свою речь словами: — …Товарищи, если вы согласны с Павле, я, как командир, не беру на себя ответственность за судьбу отряда.

3 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Уча сӑмахӗсен шухӑшӗнчен мар, командир хӑйӗн шухӑшне епле майлӑн каланинчен ҫавнашкал пӗтӗмлетӳ турӗ вӑл.

Впрочем, он делал свой вывод вовсе не на основании слов Учи.

3 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

«Саксемшӗн пӗтӗмпех эсӗ айӑплӑ!» — шухӑшларӗ Вуксан, Уча каланине итленӗ май.

«Во всей этой беде и неразберихе ты один виноват», — думал Вуксан, слушая Учу.

3 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Пурте шӑплансан, ҫил те йӑвашланнӑ пек туйӑнсан, Уча, васкамасӑр, кашни сӑмаха тата-тата хӑйӗн сӑмахне пуҫларӗ.

Наступила минутная тишина, даже ветер как будто успокоился, и тогда заговорил Уча, не торопясь, отчеканивая каждое слово.

3 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Уча хӑй ыттисен шухӑшне пӗлнӗ хыҫҫӑн тин калаҫасси ҫинчен пӗлтерчӗ.

Уча заявил, что будет говорить последним, когда выслушает мнение присутствующих.

3 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Паллах, Уча тӗрӗс калать: Ястребацра эпир хуҫа: Хамӑрӑн базӑран мӗншӗн тармалла-ха?..

Разумеется, Уча прав — на Ястребце мы хозяева. Зачем бежать от своей базы?

3 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Уча сӗнӗвӗпе килӗшме пултараймарӗ вӑл.

Согласиться с предложением Учи Павле не мог.

2 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Ҫарпа вӑрҫӑ ыйтӑвӗсем тӗлӗшпе Павӑлпа Уча шухӑшӗсем пуҫласа пӗр-пӗринчен урӑхла пулса тӑчӗҫ.

Первый раз он и Уча полностью разошлись в мнениях по военным вопросам.

2 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Уча калаҫнӑ вӑхӑтра Павӑл, тем аван мар пулассине малтанах туйнӑ пек, асаплӑн ҫӗрелле пӑхса, хӑйӗн ҫӑра ҫырӑ ҫӳҫ пайӑркисене пӗтӗрсе ларчӗ.

Опустив глаза и перебирая пряди своих густых темных волос, Павле слушал, охваченный самыми черными предчувствиями.

2 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Кун пек ӗҫсене вӑл хӑй ҫеҫ татса пама пултарнӑ пек шутласа, Уча нумайччен те мӑнкӑмӑллӑн калаҫрӗ.

Уча говорил долго и уверенно: из всех присутствующих он считал себя самым компетентным в военных делах.

2 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Тӗслӗхсене шухӑшра пухса, хӑйне лӑпкӑраххӑн тытма тӑрӑшса, Уча калаҫма чарӑнчӗ, анчах лӑпкӑ пулма пултараймарӗ.

 — Уча помолчал, видимо подбирая факты и изо всех сил стараясь сохранять спокойствие, хотя это и плохо ему удавалось.

2 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

— Сан сӗнӗвӳ — нимӗнпе те палӑрман авантюра! — терӗ Уча мӑнкӑмӑллӑн.

— То, что ты предлагаешь, — просто авантюра, — уверенно сказал Уча.

2 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Уча пысӑк хура куҫӗсене йӑлтӑртаттарса илчӗ, Павӑл ыйтуллӑн та ҫивӗччӗн пӑхнине курсан, картта ҫине лӑпкӑн ӳпӗнчӗ.

Большие черные глаза Учи сверкнули, но, встретившись с вопросительным и настойчивым взглядом Павле, он спокойно опустил их на карту.

2 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Сан шухӑш епле, Уча?

А ты как думаешь, Уча?

2 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Уча карттине ҫине-ҫинех вут ҫути патне тытса, ун ҫине тимлӗн тинкерсе пӑхать, ҫинҫе йӗрсем ӳкерет.

Уча рассматривал карту, то придвигая ее к огню, то отодвигая и нанося на нее легкие штрихи карандашом.

2 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех