Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Хӑрушӑ сăмах пирĕн базăра пур.
Хӑрушӑ (тĕпĕ: хӑрушӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл, кашни сикмессерен чарӑнса, гимнази ҫинчен хӑрушӑ япаласем каласа парать.

После каждого прыжка он останавливался и продолжал рассказывать про гимназию страшные вещи.

XXXIII. Ушкисем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Патшана панӑ аслӑ тупа Пире, Государствӑшӑн ҫав хӑрушӑ пӑлхавсене часрах пӗтерессишӗн мӗнпур ӑс вӑйӗпе тата мӗнпур пирӗн влаҫпа ҫине тӑрсах кӗрешме хушаҫҫӗ…»

Великий обет Царского служения повелевает Нам всеми силами разума и власти Нашей стремиться к скорейшему прекращению столь опасной для Государства смуты…»

XXXIII. Ушкисем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫӗрле пулса иртнӗ хӑрушӑ ӗҫрен мӗнпурӗ те ҫав йӗр ҫеҫ юлнӑ.

Это было все, что осталось от ночного происшествия.

XXXII. Тӗтре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гимназие кайнӑ чухне йӗпе курӑк тӑрӑх чӗрне вӗҫҫӗн утса, Петя ҫав хӑрушӑ вырӑна пычӗ.

По дороге в гимназию он завернул туда и осторожно, на цыпочках, как в церкви, приблизился по мокрой от дождя и тумана гнилой траве к тому месту.

XXXII. Тӗтре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл хӑрушӑ ӗҫ мӗнле пулнине тӗплӗн каласа пачӗ: салтак аттине хывнӑ, винтовка кӗпҫине ҫӑварне хыпнӑ та, ури пуҫ пӳрнипе курока вӗҫертнӗ, тет.

Она передала страшные подробности: солдат снял сапог, вложил дуло винтовки в рот и большим пальцем босой ноги спустил курок.

XXXII. Тӗтре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Чӑнах та, пӗррехинче ҫакӑн пек хӑрушӑ ӗҫ пулчӗ те.

И действительно, однажды случилось.

XXXII. Тӗтре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Кашни минутрах никам кӗтмен хӑрушӑ ӗҫ пулма пултарать пек.

Каждую минуту могло что-то случиться — непредвиденное и ужасное.

XXXII. Тӗтре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл тупӑ снарячӗ таҫтан ыткӑнса тухса, юна шӑнтакан хӑрушӑ сасӑпа шӑхӑрса усал ҫанталӑкӑн тӗттӗмлӗхне кайса ҫухалнӑ пек тупӑнать.

Как будто вырывался с леденящим воем смертоносный снаряд и уносился во мрак непогоды.

XXXII. Тӗтре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Портран тӗксӗм, хӑрушӑ сирена сасси илтӗнет.

Из порта доносился темный, вселяющий ужас голос сирены.

XXXII. Тӗтре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Икӗ утӑмран нимӗн те курӑнмасть: Хӑрушӑ, суккӑр каҫ ҫывхарать — унтан ҫӗрле пулать.

В двух шагах ничего не было видно: наступал страшный слепой вечер, потом — ночь.

XXXII. Тӗтре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хула хӑйӗн хӑрушӑ шухӑшӗсемпе, вӑрттӑнлӑхӗсемпе, кӗтекен событисемпе темӗнле уйрӑлса тӑнӑ пек.

Он бесконечно отдалялся со всеми своими тревожными слухами, тайнами, ожиданиями событий.

XXXII. Тӗтре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Эх, мӗнле хӑрушӑ та хавас ҫавӑн пек ӗҫпе кайма!

Ух, как жутко и весело было идти по такому поручению!

XXX. Хатӗрлемелли класра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах, тӗрлӗ майпа шухӑшласан, матрос халь инҫех те мар, тӗплӗ ҫӗрте, хӑрушӑ мар вырӑнта пурӑнать, тесе шутламалла.

Впрочем, по некоторым признакам можно было заключить, что матрос в безопасности и находится где-то поблизости.

XXX. Хатӗрлемелли класра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫав ҫӑвӗпех хатӗрленнӗ хӑрушӑ та тӗлӗнмелле ӗҫсем ҫакӑн пек ҫеҫ пулса иртнине унӑн ӗненесси те килмен.

Казалось совершенно невероятным, что это страшное и загадочное событие, к которому он с трепетом готовился все лето, уже совершилось.

XXVIII. Кутӑн аппа // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫак хӑрушӑ вӑхӑт ҫавӑн пек хӑвӑрт ҫитессине вӑл кӗтмен.

Он никак не предполагал, что страшный миг наступит так быстро.

XXVIII. Кутӑн аппа // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ун чухне хӑрушӑ, ҫав шӑп таврара ӑна темӗнле хӑрушлӑх сыхласа тӑнӑ пекех туйӑнать.

Становилось страшно, как будто в этой тишине его молчаливо подстерегала какая-то опасность.

XXVII. Асатте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл халех хӑрушӑ ӗҫ пулассине сисет.

Он чувствовал, что сейчас произойдет что-то страшное.

XXVII. Асатте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӑрушӑ та хытӑ ятлаҫса, хитре аттисемпе кашни минутра курӑкпа тӑм ҫинче шӑва-шӑва пырса, вӑл хӑй те чӑнкӑ сӑрт ҫинелле хӑпарнӑ, хӑйӗн «тӑмсайӗсене» вӑл текех шанасшӑн пулман.

Страшно ругаясь, поминутно скользя лакированными сапогами по траве и глине, он сам полез на обрыв, больше не доверяя «этим болванам».

XXVII. Асатте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Старикӗн куҫӗсем хускалмаҫҫӗ, вӗсем хӑрушӑ, пушшӑн курӑнаҫҫӗ.

Глаза старика были неподвижны, страшные своей глубокой пустотой.

XXVI. Йӗрлеҫҫӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Гаврик турткаланчӗ те, пӳрт еннелле ҫавӑрӑнса хӑрушӑ сасӑпа: — Тарӑр! — тесе кӑшкӑрса ячӗ.

Гаврик съежился и диким голосом закричал, повернув лицо к хибарке: — Тикайте!

XXVI. Йӗрлеҫҫӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех