Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ҫӗрлехи (тĕпĕ: ҫӗрле) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Саманасем улшӑнчӗҫ, Юрко-бандуриста вакланӑ пек, халь ӗнтӗ суккӑрсене ҫӗрлехи тытӑҫусенче турамаҫҫӗ тесе ҫилленеттӗн эсӗ; санӑн, Егорӑнни пек, никама ылханмалли те ҫуккишӗн кӳренеттӗн, анчах ху, ҫак суккӑрсен телейлӗ шӑпине туртса илнӗшӗн хӑвна ҫывӑх ҫынсене ӑшра ылханаттӑн.

Ты вот сердишься, что времена изменились, что теперь слепых не рубят в ночных сечах, как Юрка-бандуриста; ты досадуешь, что тебе некого проклинать, как Егору, а сам проклинаешь в душе своих близких за то, что они отняли у тебя счастливую долю этих слепых.

VIII // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Хӗвеллӗ кунпа ҫӗрлехи тӗттӗмлӗх хушшинчи уйрӑмлӑха та халь ӗнтӗ вӑл ӑс-тӑнран килмен ҫулсемпе пуҫ мими патне пырса кӗрекен ҫутӑ хӑйне пушшех те тарӑхтарнине пула кӑна чухласа илет.

Теперь даже солнечный день он отличал от ночной темноты лишь потому, что действие яркого света, проникавшего к мозгу недоступными сознанию путями, только сильнее раздражало его мучительные порывы.

VI // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Походсенче пӗрле ҫӳренӗ? — хӑраса ыйтрӗ Анна Михайловна; вара ҫав самантрах вӑл хӑйӗн ывӑлӗ ҫӗрлехи хӑрушла тытӑҫура пулнӑ пек туйрӗ.

В походах вместе ходил? — испуганна произнесла Анна Михайловна, которой сейчас же представился ее мальчик в страшной ночной сече.

II // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Ун ури айӗнче типӗ вар, — ҫӗрлехи шупка тӗтре витӗр вар тӗпӗ курӑнмасть.

Она увидела у своих ног ров, дно которого терялось среди ночной тьмы.

I. Тупнӑ, анчах ҫухатнӑ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Тӗттӗмре тӑрсан, куҫсем хӑнӑхаҫҫӗ те ҫӗрлехи вӗҫен кайӑк куҫӗсем пек кураҫҫӗ.

Когда человек долгое время пробыл в неосвещенном помещении, глаза его постепенно привыкают к темноте и приобретают совиную зоркость.

X. Радуб // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Пурте шавланипе, кӑшкӑрашнипе ҫӗрлехи тӗттӗмре ним те уйӑрса илме ҫук.

Везде дым и сумятица.

III. Пӗчӗк ҫарсемпе пысӑк ҫапӑҫусем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ҫӗрлехи шӑплӑхра кӗтмен ҫӗртен чансен хаваслӑ сасси илтӗннӗ вӑхӑт пулкалать.

В сумерках порой раздается словно какой-то веселый трезвон.

I. Хӑйӑр сӑрчӗн тӑрри // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Чӑнах та, ҫӗрлехи вӑхӑт пулнине эпӗ мансах кайнӑ.

Действительно, я совсем забыл, что была ночь.

XXIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Ҫӗрлехи шӑплӑхра вӑл манӑн хӑлхана кӗреймен шыв шӑнкӑртатса юхнине илтсе кайман-ши?

Не услыхал ли он в тишине ночи журчанье, которое ускользнуло от моего слуха?

XXII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Тухтӑра ӑсатса ярсан, Николайпа амӑшӗ, ҫӗрлехи хӑнасене кӗтсе, хуллен калаҫса, чей ӗҫме ларчӗҫ.

Проводив доктора, Николай и мать стали пить чай и закусывать, ожидая ночных гостей и тихо разговаривая.

XIX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Вара вӑл хӑйне вӗсем умӗнче ҫӗрлехи вӑхӑтра пысӑк ту умӗнче тӑнӑ пек туйрӗ.

И она почувствовала себя перед ними, как перед горою в ночной час.

II // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Вӗсем сарайӗнчен тухсан, ҫӗрлехи тӗттӗме аякран ҫӑлтӑр пек курӑнакан ракета ҫурса вӗҫсе хӑпарчӗ.

Когда они вышли из сарая, в ночное небо врезалась ракета, издали похожая на звезду.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Чесноковпа Потылихин ҫаксем пирки пурин ҫинчен те ҫӗрлехи кӑвайт умӗнче калаҫса татӑлчӗҫ.

Обо всем этом Чесноков и Потылихин говорили у ночного костра.

5 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ҫӗрлехи шӑплӑхра вӗсем пӗр сасӑ-чӗвӗсӗр пыраҫҫӗ, кашни самантрах вӗсем тӑшмана хирӗҫ ҫапӑҫма хатӗр.

Двигались молча, в напряженной тишине, каждую минуту готовые встретиться с врагом.

7 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Вӑл юр хӗвсе лартнӑ ҫӗрлехи вӑрман тӑрӑх юланутпа пырать.

Он ехал верхом по заснеженному ночному лесу.

4 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Паян ҫӗрлехи ҫапӑҫу юлашки ҫапӑҫу пулмалли ҫинчен пурте калаҫса татӑлнӑ пекех туйӑнать; кирек епле пулсан та, паян ҫӗрле Ҫӳлтӑва илесех пулать.

Все словно сговорились, что сегодняшний ночной бой должен быть последним, что как бы там ни было, а Высокую гору сегодня ночью необходимо взять.

4 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Ҫӗрлехи ҫутӑра таҫта аякра, ҫыран хӗрри пекех, вӑрман кати хура тӗслӗн курӑнса ларать.

И при свете ночи вдали, будто берег, смутно чернела кромка леса.

2 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Пурте ӑнланса илчӗҫ: халӗ ӗнтӗ кашни ҫын мӗн кӗтни, ҫӗрлехи вӑрӑм ҫӗрсенче мӗне ӗмӗтленни пурнӑҫа кӗме тытӑнать.

Все поняли: свершается то, чего каждый ждал с таким нетерпением, о чем мечтал длинными зимними ночами.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Хула ҫӗрлехи тӗттӗмлӗх ӑшне кӗрсе пытаннӑ.

Город притаился во тьме ночи.

10 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Петр чӳречерен пӑхрӗ те ҫӗрлехи тӗттӗмлӗхре, инҫетре, пӗр ҫутӑ майӗпен куҫса пынине курчӗ.

Петр увидел за окном в ночной темноте медленное Движение далекого огонька.

5. Тырӑпа тимӗр // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех