Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хресчен сăмах пирĕн базăра пур.
хресчен (тĕпĕ: хресчен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗр ушкӑн хресчен, Василий Иванович ертсе пынипе, кӗпер патнелле утрӗ.

И дружной толпой во главе с Василием Ивановичем крестьяне направились к мосту.

Ҫул ҫинче // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Ҫак калавра вӑл хуҫа пулса тӑракан классен пусмӑрлӑхӗнче ҫӗрсӗр те ҫуртсӑр тӑрса юлнӑ чухӑн хресчен ҫемьи епле тарӑхса пурӑннине кӑтартнӑ.

В этом рассказе он показал, как раздражалась бедная крестьянская семья, лишившаяся земли и дома в угнетении господствующих классов.

Иван Франко // Василий Хударсем. Франко И.Я. Хӑй айӑплӑ: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950. — 28 с. — 24–28 с.

Анчах Франкон хӑш-пӗр произведенисенче историе йӑнӑш ӑнланнисем те пур (сӑмахран, вӑл «Захар Беркут» ятлӑ повеҫре хресчен общинине вырӑнсӑр ырласа ҫырать; «Великий шум» повеҫре классем хушшинчи хутшӑнусене тӗрӗс кӑтартмасть).

Однако в некоторых произведениях Франка есть и ошибочные толкования истории (например, в повести «Захар Беркут» он описывает крестьянскую общину с неуместным одобрением; в повести «Великий шум» не совсем верно показывает отношения между классами).

Иван Франко // Василий Хударсем. Франко И.Я. Хӑй айӑплӑ: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950. — 28 с. — 24–28 с.

Вӑл шкулта хресчен ачисенчен пуян ҫынсен ывӑлӗсем те мӑшкӑлласа кулнӑ.

В этой школе над крестьянскими детьми насмехались и сыновья богатых людей.

Иван Франко // Василий Хударсем. Франко И.Я. Хӑй айӑплӑ: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950. — 28 с. — 24–28 с.

Йӗри-тавра ҫӗтӗк-ҫатӑк сӑхман тата улӑм шӗлепке тӑхӑннӑ темиҫе хресчен тӑраҫҫӗ, вӗсем хушшинче ик-виҫӗ корчмарь пур.

Вокруг стояло несколько крестьян в истрепанных сермягах и в соломенных шапках и три горожанина.

I // Василий Хударсем. Франко И.Я. Хӑй айӑплӑ: калав. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950. — 28 с. — 3–23 с.

Лю Дэ-шань сӑмахӗ хыҫҫӑн тата ҫичӗ вӑтам хресчен ҫырӑнчӗҫ.

На призыв Лю Дэ-шаня откликнулось еще семеро середняков.

XXX // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Сяо Сян Китай хресчен ҫемйин йӑлине лайӑх пӗлнӗ.

Сяо Сян хорошо знал традиции китайской крестьянской семьи.

XXVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Вӑл вӑтам хресчен, ӑҫтан комисси членӗ пулма пултартӑр!?

— Да он же середняк, как его выдвигать!

XXVI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Эпӗ Суня сӗнетӗп! — кӑшкӑрчӗ ватӑ хресчен.

— Я предлагаю Суня! — крикнул старый крестьянин.

XXVI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ҫӗр — хресчен пурнӑҫӗн тӗп никӗсӗ кашниех лайӑх ҫӗр илме тӑрӑшать.

Земля — основа крестьянской жизни; каждый заинтересован в том, чтобы получить хорошую землю.

XXVI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Ван, эсӗ пурнӑҫа тӗрес ӑнланакан лайӑх хресчен.

— Старушка Ван, ведь ты женщина понимающая и крестьянка хорошая!

XXIV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Эй, Чу! — кӑшкӑрчӗ ҫамрӑк хресчен.

— Эй, старина Чу! — окликнул его молодой крестьянин.

XXIV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Мӗнле хресчен пулать унран!

Какой из него выйдет крестьянин!

XXIV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Дасаоцза чухӑн хресчен арӑмӗ, эпир чи малтан тарҫӑсене палӑртатпӑр…

что Дасаоцза — просто беднячка, а нам сперва надо батраков выдвигать…

XVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Чу — чӑн-чӑн хресчен.

— Старина Чу — настоящий крестьянин.

XVIII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

— Ли Фа сирӗн яла килнӗ чухне лайӑх хресчен пулман-и вара? — пуҫларӗ бригада начальникӗ.

— Когда Ли Фа, — говорил начальник бригады, — приехал в вашу деревню, разве он не был хорошим крестьянином?

XVII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Помещиксем хӑйсене кулак теҫҫӗ, кулакӗсем вара, эпир вӑтам хресчен, тесе ӗнентерме пӑхаҫҫӗ.

Помещик говорит, что он кулак, а кулак — что он середняк.

XVII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Хӗрарӑмсен ушкӑнне ертсе пынисӗр пуҫне, вӑл хресчен союзӗнче те нумай ӗҫлет.

Мало того, что она руководила женской группой, ей приходилось еще вести работу и в крестьянском союзе.

XIV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Унӑн амӑшӗ, вӑтам хресчен арӑмӗ, мӗн ӗмӗртенпех кӳршӗ ялта пурӑннӑ.

Ведь мать ее всю жизнь прожила в соседней деревне и тоже была середнячкой.

XII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Унта пӗр вӑтам хресчен те пулин пур-и?

Есть ли там хоть один середняк?

XII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех