Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тухрӑмӑр (тĕпĕ: тух) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сирӗн пата ҫапла ҫӗрле ҫитсе тухрӑмӑр.

Так ночью к вам и дошли.

Пӗр тӑван Волковсем // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 116–126 с.

Тухрӑмӑр вара, мӗн тӑвас тетӗн!

Ну, пошли, что будешь делать!

Пӗр тӑван Волковсем // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 116–126 с.

Йӗтӗмӗр-йӗтӗмӗр те иксӗмӗр, тӗттӗмленсен, ҫав усал шӑршӑран пӳрт хыҫӗнчи траншейӑна тухрӑмӑр, аван траншейӑччӗ вӑл пирӗн, шпал валли ҫурнӑ пӗренесемпе витнӗччӗ, ҫирӗпчӗ.

Плакали мы с ним, плакали, а как потемнело, от вони от этой всей выбрались в траншею за дом, хорошая у нас была траншея, шпальником крытая, прочная.

Пӗр тӑван Волковсем // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 116–126 с.

Е хӑйсене хирӗҫ пӗр гарнизон тӑрать тенӗ, е хӑйсем вӑрттӑн дот ҫине ҫитсе тухрӑмӑр тенӗ, е икӗ ҫыннӑн тимлӗхӗ вӗсен малалла та тапӑнас халне пӗтернӗ-и, калама йывӑр.

Померещилось ли им, что они имеют дело с целым гарнизоном, или что наткнулись на замаскированный дот, или просто упорство этих двух людей сломило их наступательный дух — трудно сказать.

Таракуль редучӗ // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 103–115 с.

Эпир вӑрҫӑ вӑхӑтӗнче Абхази чиккинче йывӑр бомбардировщиксене базӑланса тӑма меслетсем ҫӗнӗрен уҫнӑ тылри аэродром ҫинчен вӗҫсе тухрӑмӑр.

Мы поднялись с тылового аэродрома на границе Абхазии, который во время войны был вновь открыт для базирования тяжелых бомбардировщиков.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

— Аран-аран сан йӗрӳ ҫине тухрӑмӑр.

 — Еле врезались на твой курс.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Эпир Дульник хыҫҫӑн кайса граб йывӑҫҫисем пӗтекен чӑнкӑ ҫыран хӗррине пырса тухрӑмӑр; малалла сайра юмансемпе каврӑҫсем тата йӗплӗ хулӑпа шӑлан тӗмисем хутӑш ӳссе ларнӑ кӑнтӑрти вӗтлӗх каять.

Мы двинулись вслед за Дульником и вышли к обрыву, грабовая роща кончилась; дальше редкие дубы и ясени перемежались с кустами шиповника и боярышника.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Тухрӑмӑр, Семилетов, сахаллӑн тӑрса юлтӑмӑр, анчах тухрӑмӑр

Вышли, Семилетов, мало, а вышли.

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Куприянов фермӑра пур пек юлнӑ ҫынсене, хӗҫ-пӑшалсене, боеприпассене шутласа тухрӗ те мана ҫеҫ калать: «Ну, Петя, вӑйӑ вӗҫне тухрӑмӑр. Анчах пӑшӑрханас марччӗ, ҫынсем пӗрре ҫеҫ вилеҫҫӗ вӗт», — тет.

Куприянов пересчитал людей, оружие, боеприпасы, говорит только мне: «Ну, Петя, доигрались. Но ничего, люди умирают-то всего один Раз».

Улттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Эпир айлӑмран тухрӑмӑр та стрелковӑй окопсене йышӑнма тытӑнтӑмӑр, кунта окопсенче тӑнӑ салтаксем отделени-отделенипе пиртен сулахаярах чавса хунӑ ҫавӑн пек окопсене куҫса кайрӗҫ.

Мы вышли из лощинки и начали занимать крендельки — стрелковые окопы, а солдаты, занимавшие их раньше, ушли левее.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Каҫхине эпир купӑста яшкипе сурӑх какайӗ ҫирӗмӗр, хуралсем тӑратса тухрӑмӑр та колхоз сарайӗсенче утӑ ҫине ҫывӑрма выртрӑмӑр.

Вечером мы поужинали борщом и вареной бараниной, выставили караулы, улеглись спать на сене в сараях колхоза.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Эпир хӑвӑрттӑн строя тӑрса тухрӑмӑр.

Мы быстро построились.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Эпир Кач аэродромӗ ҫинче строя тӑрса тухрӑмӑр.

Мы выстроились на аэродроме в Каче.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Иртнӗ уйӑхсенче эпир, вӑхӑт ирттерес тесе, ҫак тискер вӑрманта ларса, унччен вӗреннӗ ухмахла вӗренӗве тепӗр хут тӗрӗслесе тухрӑмӑр.

Последние месяцы, чтобы убить время, мы, сидя в этих проклятых лесах, повторяли всё одни и те же дурацкие учения.

Матвей Кузьминӑн юлашки кунӗ // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 5–13 с.

Акӑ ирхине, ултӑ сехет тӗлне, эпир Псекупская станицӑран ҫӳлерех хӑпарса тӑракан ту ҫине ҫитсе тухрӑмӑр.

К шести часам утра мы выбрались, наконец, на гору, возвышающуюся над станицей Псекупской.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Эпир пещерӑран тухрӑмӑр.

Мы вышли из пещеры.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Эпир каялла ҫаврӑнса тухрӑмӑр та ҫӑмӑллӑн сывласа ятӑмӑр: пӗрремӗш пещерӑра сывлӑш уҫӑрах, пурнӑҫ таврӑннӑ пек пулчӗ.

Мы повернули назад и свободней вздохнули: в первой комнате мы были ближе к свежему воздуху, к жизни.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Унта эпир тӑвӑр та нӳрлӗ хушӑк тӑрӑх умлӑн-хыҫлӑн пырса тухрӑмӑр.

Мы решили осмотреть ее, можно было передвигаться только гуськом.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Чул урлӑ каҫсан Фанагорийкӑн ҫӳл енне, ҫырма тӑрӑх тахҫан ӗлӗк черкессем хывнӑ авалхи ҫуран сукмак ҫине, тухрӑмӑр.

Перевалив ее, мы вышли на старинную пешеходную тропу, проложенную еще черкесами вдоль реки в верховье Фанагорийки.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Акӑ эпир тинех ҫӳле тухрӑмӑр та чарӑнса тӑтӑмӑр.

Наконец мы выбрались наверх, остановились.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех