Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пикенчӗ (тĕпĕ: пикен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Гаррисон чулланса ларса вулама пикенчӗ:

Гаррисон закаменел и прочел:

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 259–266 с.

Ҫутӑлсанах вӑранчӗ, сехетне сӗтел ҫине хучӗ те циферблатне пӑха-пӑха каллӗ-маллӗ утма пикенчӗ.

Когда рассвело, он проснулся, положил на стол часы и стал ходить, взглядывая на циферблат.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 259–266 с.

Унтан вӑл ҫари ҫухӑрса ярса макӑрма пикенчӗ.

Затем она закричала и заплакала.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 259–266 с.

Ҫакна уйласа вӑл улӑхма пикенчӗ, вертикаль пӑрма пусма ҫинчилле пӗр туратран теприн ҫине куҫать, кӗҫех вуллӑн иккӗ виҫҫӗмӗш ҫӳллӗшне ҫитрӗ, хӑйӗн хӑтланӑшӗ пирки пӗлтериччен ашшӗ ӑна ан асӑрхатӑрах тесе хумханса шухӑшлать.

Обдумав это, она стала влезать, переходить с сука на сук, как по вертикальной винтовой лестнице, и скоро была на высоте двух третей ствола, волнуясь при мысли, что отец заметит ее отсутствие раньше, чем она сообщит ему о своей проделке.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 259–266 с.

Мард тӑваттӑмӗш кун ишет, акӑ каҫхине пӗр ял курӑнса кайрӗ; Мард сулла унталла пӑрма пикенчӗ.

К вечеру четвертого дня плавания Мард завидел селение и начал подбивать плот к берегу.

Вӑрӑ вӑрманта // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 243–251 с.

Палаткине сӳтсе Мард пурлӑхне пӗр миля ҫурӑ аяккарах куҫарчӗ; кунта, хӑйӑрлӑ сӗвек ҫыран хӗрринче, Робинзон йышши дачӑҫӑ пек пурӑнма пикенчӗ.

Сняв палатку, Мард перенес свое имущество мили на полторы дальше, к отлогому песчаному берегу, и начал жить, как дачник Робинзоновой складки.

Вӑрӑ вӑрманта // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 243–251 с.

Анчах катер ҫул ҫӳревҫӗсене ҫыранти чӑннипех сарӑлса выртакан кӳлӗсемпе килентерекен Декульт патнелле ҫывхартнӑҫемӗн Мард тӑтӑшах темӗн пирки шухӑшлама пикенчӗ.

Однако, чем дальше подвигался катер к Декульту, по берегам которого действительно были озера, тем чаще Мард задумывался.

Вӑрӑ вӑрманта // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 243–251 с.

Мард малтан шывпа хутӑштарса чернилне шупка тӗсе ҫитерчӗ, унтан пергамент ҫине ҫырма пикенчӗ:

Мард развел чернила водой, сделав их совсем бледными, и написал на пергаменте:

Вӑрӑ вӑрманта // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 243–251 с.

Ҫынсенчен пӗри ятлаҫать, чӑмӑрӗпе хаяррӑн сулкалашать, унтан — тата ытларах вараласа — хурарах хӗрлӗ шлепкине тилӗрсех сӑтӑрса тасатма пикенчӗ.

Один из них выругался, погрозил кулаком и начал с остервенением счищать коричневые шлепки, размазывая их по материи.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 233–242 с.

Ассӑн сывласа урамалла пӑхрӗ, унтан утиялне чӳречерен силлеме пикенчӗ.

Вздохнув, она стала вытряхицать за окно одеяло.

Акварель // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 226–232 с.

Клиссон пирус туртса ячӗ, пӗр крона мӗнле майпа тупас-ши тесе пуҫне ватма пикенчӗ.

Клиссон курил папироску и размышлял: каким образом получить крону?

Акварель // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 226–232 с.

Савӑннипе ҫиҫсе Элда пакета сӗтелӗн ирӗклӗ кӗтесне куҫарчӗ, унта вырнаҫрӗ те шутлама пикенчӗ.

Вспыхнув от удовольствия, Элда понесла пакет на свободный угол стола; там она присела считать.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 216–225 с.

— Айванскерӗм… — терӗ Фергюсон, вара куҫӗсене хупрӗ те вилме пикенчӗ.

— Дурочка… — сказал Фергюсон, потом закрыл глаза и стал умирать.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 216–225 с.

Апла пулин те — килпетсӗр те чурӑс ҫак чунӑн хӑш-пӗр тӗлте чулланнӑ сукмакӗпе ҫӑмӑл, чипер Анготэя утма пикенчӗ ӗнтӗ, Элда вара ӑна васкавлӑн тишкерет-тӗпчет.

И тем не менее в этой дурной и черствой душе уже шла, где-то по каменистой тропе, легкая и милая Анготэя, и Элда наспех изучала ее.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 216–225 с.

Йыснӑшӗ шӑпланчӗ, пӑвӑннӑ чух мӗкӗрнӗ евӗрлӗ сасӑ кӑларчӗ те чӳрече патне кайса тӑчӗ, унта чӗлӗмне тултарма пикенчӗ.

Дядя Карл помолчал, издал звук, похожий на сдавленное мычание, и стал к окну, где начал набивать трубку.

Ашшӗн ҫилли // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 209–215 с.

Австрали маркиллӗ пӗр ҫырӑва ыттисенчен маларах уҫрӗ, почерка палларӗ те сивлекленчӗ, вулама пикенчӗ:

Одно письмо с австралийской маркой он распечатал раньше других, узнал почерк и, потускнев, стал читать:

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 198–207 с.

— Фергюсон пытанчӑк тата чыслӑ ҫын пулнӑ, — аллисене кӑкӑрӗ ҫумне тытса каласа пама пикенчӗ Йӳҫӗ Шерпет.

рассказывал, прикладывая руку к груди: — Фергюсон был таинственная и благородная личность.

Фергюсон ҫинчен хывнӑ халап // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 192–197 с.

Д'0бремон темӗнле шурӑ хламида тӑхӑнчӗ, мӑйӗнчен пӑхӑр ункӑсемлӗ бронза шӑрҫа ҫакса ячӗ, аллине тӗлӗнмелле капашлӑ кукӑрӑлчӑк тӗксӗм шпага тытрӗ, чӗрсе чикӗленӗ ункӑ варрине хӑйӗнпе пӗрле мана та тӑратрӗ, вӗрӳ-суру чӗлхипе калаҫма пикенчӗ.

Д'Обремон переоделся в некую белую хламиду, повесил на шею бронзовую цепочку с медными кружками, а в руку взял странной формы извилистую тусклую шпагу и, поставив меня с собой в очерченном кругу, начал произносить заклинания.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 174–191 с.

Тепӗр кун каҫхине «Кӑнтӑр Курьер» редакторӗ метранпажран гранкӑсен тӗркемне ыйтрӗ, хӑйӗнпе хӑй мӑкӑртаткаласа вӗсене суйлама пикенчӗ: «Зурбаганра ҫӗр чӗтренни», «Вексельберг цирк ушкӑнӗн спектаклӗсем», «Биржӑри черетлӗ коктейль», «Ганувера арестлени»…

Вечером следующего дня редактор «Южного Курьера» взял у метранпажа стопу гранок и перебрал их, бормоча сам с собой. «Землетрясение в Зурбагане», «Спектакли цирковой труппы Вакельберга», «Очередной биржевой коктейль», «Арест Ганувера»…

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 161–173 с.

Ҫак самантран тата хыпаланарах авӑсма пикенчӗ, хӑратакан лаптӑкран сулахай ҫыран хӳтлӗхне каҫнӑпа пӗрехчӗ — анчах тепӗр пуля кӗсмен тӗревӗнчен ҫапӑнчӗ те кача пӳрнине касса татрӗ.

Тотчас стал он грести еще поспешнее, почти выйдя уже из угрожающего пространства к защите левого берега, но стукнул второй выстрел; лязгнув по уключине, пуля снесла мизинец.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 161–173 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех