Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Аннӳне орден парсан, эсӗ савӑнтӑн-и?
Марусьӑн телейсӗр кунӗпе телейлӗ кунӗ // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.
«Хуйхӑрать», — шухӑш вӗҫсе илчӗ ман пуҫра, анчах атте пире курсассӑнах хаваслӑн сиксе тӑчӗ, аннене те, мана та ыталаса илчӗ; пӳрте Карпо мучи кӗрсе тӑрсан, анне ун ҫинчен каласа парсан, атте ӑна алӑ пачӗ те: — Ку аван, ялтан хӑна питӗ вӑхӑтра ҫитрӗ. Хывӑн, — терӗ.
6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.
Турӑ Анисим Ивановича та награда парсан питӗ аван пулӗччӗ…
4 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.
Алешӑна эпӗ хам мӗншӗн макӑрнине каласа парсан, вӑл ман ҫине хӑйӗн пысӑк та хурлӑхлӑ куҫӗсемпе пӑхса илчӗ те пир хутаҫӗнчен пӗр ҫаврашка пыршӑ-аршӑ тата икӗ ҫӗрулми — хутаҫра мӗн пулнине пӗтӗмпех кӑларчӗ.
3 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.
Иван Никифоровича ун ҫинчен каласа парсан, вӑл нимех те каламарӗ: леш, хӑмӑрӗ мар-и? тесе ҫеҫ ыйтрӗ.Когда Ивану Никифоровичу сказали об этом, он ничего не сказал, спросил только: «Не бурая ли?»
VI сыпӑк // Ярукка Сантри. Гоголь Н.В. Иван Иванович Иван Никифоровичпа мӗнле хирӗҫсе кайни: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с.
Ҫӳрет — пурне те ун пек ҫӳреме турӑ парсан, — Костя ун хыҫҫӑн аран-аран ӗлкӗрсе пырать, юлас мар тесен, унӑн пысӑк утӑмсем туса утмалла.Ходит дай бог всякому — Костя еле поспевает и должен делать большие шаги, чтобы не отстать.
Килтен кайни // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.
Эпир хамӑра вӗлерме парсан, унӑн ирсӗр хӑватӗнчен Рима ҫӑлӑпӑр-и вара?А если нас убьют, избавим ли мы тем самым Рим от мрачного могущества тирана?
II сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.
Хам илсе килекен какайпа тӑранса пурӑнакан ҫынсем мана ҫурт туса парсан питӗ вырӑнлӑ пулнӑ пулӗччӗ.Будет справедливо, если мужчины и женщины, которых я кормлю, построят мне иглоо.
Киш ҫинчен ҫӳрекен юмах // М. Волков. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 35–47 с.
«Турӑ парсан — тӑна кӗретех, — марсиансен пульлисен вӑйсӑрлӑхне Гусев хӑй тӗрӗслесе курнӑ. — Ҫав териех нумай выртмасть-ха тӑнсӑрлӑхра».
Тарни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.
— Пӗр турилкке сӗлӗ ҫӑнӑхӗ пӑтратнӑ шывпа мимеллӗ шӑмӑ парсан, эпӗ хулари пур йытӑсемпе те ҫапӑҫма хатӗр, — тесе йынӑшса ячӗ Артемон.
Буратино Карло ашшӗпе, Мальвинӑпа, Пьеропа тата Артемонпа пӗрле килне тавӑрӑнать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.
— Синьор, Карабас Барабас, пире мӗскӗнсене вунӑ ылтӑн укҫа парсан, эпир ҫак вырӑнтан сикмесӗрех сирӗн алла путсӗр Буратинона тытса паратпӑр, — терӗ.
Буратино ылтӑн ҫӑраҫҫи вӑрттӑнлӑхне пӗлет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.
Ун пек йӗкелпе пуҫран парсан, ай-ай-ай вара.
Вӑрман хӗрринче питех те хӑрушӑ ҫапӑҫу пулчӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.
Вӗсем ҫумне хушса авӑ ҫав питех те тӗлӗнмелле ӑшаласа хунӑ така ашне, авӑ ҫав хур ашне, пӗр-икӗ кӑвакарчӑн тата пӗвер парсан ҫитет пулӗ, — терӗ тилӗ.
«Виҫӗ Партас апатланмаллинче» // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.
Хам ҫӳллӗш ылтӑн парсан та, сирӗн кӗрӗвӗр пулас ҫук эп.
7 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.
Эпӗ ҫакӑн ҫинчен аҫа ҫурине тӗрӗссипе каласа парсан, вӑл мана лӑпкан каларӗ:
XVI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Павӑл хамӑра хирӗҫ ҫуртри горничнӑйпа хӑй туслашни ҫинчен ҫӗрле мана каласа парсан, эпӗ унтан кӗвӗҫеттӗм.Я завидовал Павлу, когда он по ночам говорил мне о своем романе с горничною из дома напротив.
XV. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
Гусеницӑсем унран икӗ метрта чарӑннӑ: тракторист сылтӑмалла парсан — тырра таптама, сулахаялла пӑрсан — Йӑкӑната хедерпа касса пӑрахма пултарнӑ.
Балалайкӑллӑ Йӑкӑнат // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 84–108 с.
Петр Кузьмич ӑна ҫӑкӑр сӑмси пӑрахса парсан вара, йытӑ хуҫи ҫине шанмасӑртарах каялла ҫаврӑнса пӑхкаласа, сӑнчӑр ункине чӑнкӑртаттарса, хӑйӗн йӑвине мирлӗнех кӗрсе кайрӗ.
Гришка Хват // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 18–40 с.
Капитан карчӑка пилӗк тенкӗ кӑларса пачӗ, пассажирсем те хӑйсен хушшинче темӗн чухлӗ пуҫтарчӗҫ; укҫине карчӑка парсан, вӑл сӑхсӑхса тата ҫынсем умӗнче пилӗк таран тайӑнса каларӗ:
XI. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.
— Ну, мӗнле, кӑмӑла карӗ-и? — терӗ вӑл, эпӗ ӑна Мещерскин сарӑ романне каялла парсан.— Ну, что же, понравилось? — спросила она, когда я возвратил ей жёлтый роман Мещерского.
X. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.