Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

каҫа сăмах пирĕн базăра пур.
каҫа (тĕпĕ: каҫа) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫӗр каҫа шухӑшласа тунӑ штурм планӗнче кӗтменлӗхпе чеелӗх малти вырӑнта пулмалла пулнӑ.

В плане штурма, который он придумал за ночь, внезапность и хитрость должны были восполнить недостаток сил.

Эпос хывӑнни // Георгий Ефимов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 75–96 с.

Вӑхӑт каҫа хирӗҫ.

Дело было к вечеру.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Хамӑрӑн иртен пурнӑҫра ҫакӑ йӑлт тепӗр май ҫавӑрса янӑ каҫа эпӗ нихҫан та манас ҫук.

Мне никогда не забыть этого вечера, так круто повернувшего нашу жизнь.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Полк Прагӑна каҫа хирӗҫ пырса кӗчӗ.

Полк вступил в Прагу под вечер.

XXX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Вӑл вӗсене ҫак ҫиллӗ каҫа, тӑван ҫӗршывалла илсе каякан ҫак сарлака ҫулсене, янӑравлӑ ыранхи куна пачӗ.

Это он дал им нынешний ветреный вечер и эти широкие дороги в родные края, и звонкий завтрашний день.

XVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Пӗррехинче каҫа хирӗҫ батальонсем пӗр чугун ҫул станцине штурмларӗҫ, ҫак станци нефть вышкисене вуншар километра ҫити лартса тухнӑ ҫара тӳремсӑртлӑхра вырнаҫнӑччӗ.

Как-то под вечер батальоны штурмовали большую железнодорожную станцию, раскинувшуюся на голом плоскогорье, утыканном на десятки километров нефтяными вышками.

XVI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Унран кӑшт ҫӳлерех казаксен чаҫӗ каҫа хывать.

Еще выше наводило переправу казачье соединение.

XI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Инҫетри хӗвеланӑҫӑн сӳнме пуҫланӑ ҫутисем еннелле колоннӑпа пӗрле кайнӑ ман, Хаецкий кун каҫа ӑшӑннӑ уйсенчи ачаранпах пӗлекен ҫурхи шӑршӑсене сисӗмлӗн шӑршласа пырать.

Едучи в колонне к далеким огням гаснущего заката, Хаецкий чутко ловил ноздрями знакомые с детства запахи весенних, распаренных за день полей.

II // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Кун каҫа пирӗнпе тан хӗн курчӗ, каҫхине выртса канасшӑн та мар…»

— Весь день наравне с нами надрывал жилы, а ночью и не приляжет…»

II // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Эсӗ ӑна кун каҫа каллех йӑлӑхтарса ҫитеретӗн те, кирлӗ чухне вара вӑл ответлесшӗн те мар.

— Опять ты ему надоешь за день, а когда будет нужно, он не захочет отвечать.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Киле каллех каҫа юлса таврӑнтӑм та шухӑшлатӑп:

Домой снова вернулся поздно и думаю:

Улттӑмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Каҫа юлса вӗренни сиенлӗ, мӗншӗн тесен миме ывӑнса ҫитет те, вӗренни те ӑнӑҫлӑ пулмасть.

Поздно вечером заниматься вредно, так как мозг к этому времени уже устает и занятия не будут успешными.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

Задачӑна хам шутлама тытӑннӑ пулсан, эпӗ халичченех уроксене туманнине анне куратчӗ те уроксене тӑвассине каҫа хӑварнӑшӑн ӳпкелеме тытӑнатчӗ мана, атте задачӑна ӑнлантарса пама пикенетчӗ, мӗншӗн манӑн ӑна ӗҫлеме чӑрмантарас!

Если бы я стал решать задачу сам, то мама увидела бы, что я до сих пор не сделал уроки, и стала бы упрекать меня, что я откладываю уроки на ночь, папа взялся бы объяснять мне задачу, а зачем мне отрывать его от работы!

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Наум Любимов. Носов Н.Н. Витя Малеев шкулта тата килте: повесть; Н.Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 202 с.

— Ҫӗр каҫа фрицсен шучӗ пайтах чакать.

— За ночь фрицев поубавится.

XVII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ҫӗр каҫа хула ишӗлсе анассӑн, ҫӗр ҫинчен ҫухалассӑн тата Дунай хумӗсем кӑна мамӑк пек хура кӗле тинӗселле юхтарса каяссӑн туйӑнать…

Кажется, что за ночь город провалится, бесследно исчезнет, и только дунайские волны понесут пушистую черную сажу к морю..

XIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Будапешт аллӑ кун та аллӑ каҫа пушарпа тӗтӗм айне пулчӗ.

Будапешт, выбрасывая гигантские языки пламени, окутался едким дымом на пятьдесят дней и ночей.

XII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Нивушлӗ ҫӗр каҫа та питӗ сахал килтӗмӗр-ши?

Неужели за ночь так мало проехали?

III // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Пиччесем каҫа юлса кайрӗҫ.

Дядьки ушли поздно.

Тухса каяс умӗн пӗр кун малтан // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Ҫак алӑк янахӗ урлӑ каҫма йывӑр пулчӗ вӗсене, ун ҫинче вӗсем ҫак шуйттанла каҫа, хытӑ сӑнанипе хытса кайса, ирттерчӗҫ; анчах алӑк янахӗ урлӑ каҫсан, Казаков ура айӗнче ҫӗр пуррине туймасӑр чупма тытӑнчӗ, чупнӑ чух вӑл нимӗн кӑшкӑрма та пултараймарӗ, мӗншӗн тесен сасси пырта хытса ларчӗ, куҫӗсем куҫҫульпе тӗтреленчӗҫ.

Трудно было переступить этот порог, на котором они, немея в напряжении, пролежали эту дьявольскую ночь, зато за порогом Казаков бежал, не чувствуя, что касается земли, и не мог ничего крикнуть, потому что звуки застыли в горле, а глаза затуманились слезами.

XXIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Вӗсем ҫӗр каҫа лутраланнӑ, мӗншӗн тесен хуралтӑсен тӑррисем ҫунса ишӗлсе аннӑ, ҫавӑнпа пӗтӗм килхушши, ҫынсӑр та лӑпкӑскер, ӗнерхи евӗр туйӑнмасть.

Они за ночь стали ниже, потому что крыши, перегорев, обвалились, и от этого весь двор, безлюдный и тихий, казался иным, чем вчера.

XXIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех