Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

калаҫнине (тĕпĕ: калаҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Малтанрах эпӗ унта Чавкапа пӗрле мӗн калаҫнине курма-илтме ҫеҫ ҫӳрекелеттӗм, унтан хӑнӑхрӑм та кӑмӑл турта пуҫларӗ, мана та ӗҫе ҫавӑрса кӗртсе пӗтӗм ӑстӑна уҫса ячӗ.

Сначала я ходил туда с Галкой из любопытства, потом по привычке, потом втянуло, завертело и ошарашило.

II сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Чим-ха, асту, хӑвӑн фабрикӑнти халӑх мӗн калаҫнине лайӑхрах итлесе пӑх-ха…

Погоди, послушай-ка лучше, что на твоих фабриках народ поговаривает.

I сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Акӑ, тӗслӗхрен, семинарист Великанов трибуна ҫинчен пӗтӗм халӑх умӗнче тӳрех турӑ ҫук, турӑ чӑнах та пулсан, вӑл Великанов мӗн калаҫнине илтсе, хӑйӗн хӑватлӑ пултарулӑхне ӑна кӑтарттӑр, терӗ.

Так, например, семинарист Великанов прямо заявил с трибуны, что бога нет, а если есть бог, то пусть он примет его, Великанова, вызов и покажет свое могущество.

I сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Эпӗ чӳрече сакки умӗнче, кантӑк ҫинче пӳрнепе ҫыркаласа, салтак мӗн калаҫнине итлесе лартӑм.

Я сидел на подоконнике, чертил пальцем по стеклу и слушал, что говорил солдат.

V сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Унран хӑйӗнпе кам калаҫнине ыйтса пӗлсен гувернантка ҫиллессӗн евитлерӗ:

Узнав от него, кто с ней говорит, гувернантка сказала:

VI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Унӑн арӑмне такамӑн тӗрлӗ хӑтланӑвӗ кӑсӑклантарман, ҫавӑнпа та вӑл ҫиллессӗн каласа хунӑ: вӑл, упӑшки ӗнтӗ, чулҫӑпа ӗҫсе лартнӑ та — мӗн калаҫнине иккӗшӗ те япӑх ӑнланаҫҫӗ.

Его жене некогда было углубляться в человеческие причуды, она резко заявила, что, верно, он напился с каменщиком, поэтому оба плохо понимали, что говорят.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Мӗн калаҫнине тимлӗн итленӗ май вӑл хӑнасене пӑхкаласа хаклать.

Старательно слушая, о чем говорят, он присматривался к гостям.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Эсир кампа калаҫнине чухлатӑр пулсан-и? — ҫирӗппӗн те сиввӗн чӗнчӗ вӑл.

— Если бы вы знали, с кем говорите, — хладнокровно сказал он.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 345–359 с.

— Эпӗ сирӗнпе ҫилӗ пирки калаҫнине никама та ан калӑр.

— Никому не говорите, что я говорил с вами о гневе.

Ашшӗн ҫилли // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 209–215 с.

«Хӗр ҫураҫма» килнӗ хурахсем мӗн калаҫнине, мӗн шутланине ҫырса кӑтартмӑпӑр.

Куҫарса пулӑш

Ҫын вӑрлакансем // Н. Пушкин, Н. Никитин. «Капкӑн», 1962, 7№, 10 с.

Инженерсем мӗн калаҫнине ҫур хӑлхипе тӑнланӑ май Редотт шӑпах ҫав чике чула тимлӗн тӗпчеме пикенчӗ.

На эту-то скалу обратил свое внимание Редотт, слушая вполуха, что говорят инженеры.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 119–131 с.

Ҫынсем калаҫнине, утнине тӑнласа вӑл пӳлӗм варринче такам тухатса янӑн хытса тӑчӗ.

Она стояла посреди комнаты как завороженная, прислушиваясь к голосам и шагам.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 114–118 с.

Ачасем мӗн калаҫнине итлени усӑллӑ, ку сана та пырса тивме пултарать-ҫке.

Полезно слушать, что говорят ребята, это может относиться ведь и к тебе.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

— Телегин хушаматлӑ вӑл, — кӑмӑлсӑрлана пуҫларӗ Калюков, хӑйпе ҫапла мӑнна хурса калаҫнине тӳсме пултарайманскер.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Хӗрне, шкул заведующийӗнче ӗҫлекенскере, пысӑк ҫын вырӑнне хурать вӑл, лешӗ районтан-мӗнрен килекенсемпе час-часах калаҫнине те хӑнӑхнӑ тем, ҫавӑнпа чӑрмантарасшӑн мар.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Пӳртре унчченхинчен хытӑрах калаҫнине илтсе, Мина вӑранчӗ, ыйха пула тӑртаннӑ куҫне аран уҫса, тин килнӗ ҫынна кӑна мар, Машука та пӗрремӗш хут курнӑн тӗсесе пӑхкаларӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Телегин, сыхлӑха тесе, вӗсем калаҫнине куҫ хӗррипе пӑхкаларӗ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Калюков паҫӑр Сидорпа калаҫнине аса илчӗ.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

— Кампа калаҫнине чухламастӑн-им?»

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вакун кустӑрмисем тӑк-тӑк, тӑкки-тӑк текелесе пӗр евӗрлӗ калаҫнине тӑнласа пынӑ май куҫ умне тӗрмерен тарнӑ хыҫҫӑн пурӑнса ирттернӗ кунсем черетленсе туха-туха пычӗҫ.

Куҫарса пулӑш

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех