Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ачине (тĕпĕ: ача) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ара, тӑван амӑшӗ ашшӗне ачине укҫалла сутрӗ вӗт.

Ведь родная мать продала отцу ребенка за деньги.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

— Акӑ, эпӗ те туйрӑм, — Виктор сылтӑм аллипе, пулас ачине ҫупӑрлас пек, Аньӑн хырӑмне ачашларӗ.

— Вот и я почувствовал, — Виктор правой рукой погладил живот Ани, как бы обнимая будущего ребенка.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Анчах Лиза вӗсен ачине ҫав тери курайми пуласса шухӑшламан.

Но она не думала, что Лиза будет так сильно ненавидеть их ребенка.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

— Ун мӑшӑрӗ Зоя тепӗр ачине тин ҫеҫ ҫуратрӗ вӗт?

— Ведь ее супруга Зоя недавно родила еще одного ребенка?

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

— Ашшӗ ывӑлне, амӑшӗ ачине тӗплет.

— Отец убивает сына, мать — ребенка.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Анчах пулнӑ арӑмӗ хӗр ачине пӑрахсах пуҫлӑхне арӑмӗнчен уйӑрттарса ун патне пурӑнма куҫрӗ.

Но бывшая жена, бросив дочь, отлучила начальника от жены и переехала к нему.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Пӗрремӗш арӑмӗнчен ҫуралнӑ ачине те интерната пама тивнӗрен урӑх ачисене тӑлӑххӑн ӳстерес темерӗ арҫын — авланчӗ.

Так как ребенка от первой жены он был вынужден отдать в интернат, мужчина не захотел, чтобы других детей коснулась такая же участь — женился.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

— Шӑрчӑкусене тытма ӗлкӗрӗн-ха, вӗсем нумай кунта, — тесе чарать Марья ачине.

— Успеешь, наловишь, — проговорила Марья, — их тут много.

1 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Малтанхи каҫлинех деникинецсем Мося ҫемйине — унӑн арӑмне, икӗ пӗчӗк ачине тата ватӑ амӑшне вӗлернӗ.

В первую же ночь деникинцы вырезали семью Моси: жену, двоих детей и старушку мать.

5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Уча, сӑнчӑрлар-и? — Васька илтесрен шӑппӑн сӗнтӗм эпӗ грек ачине.

— Уча, закуем? — шепотом, чтобы не слышал Васька, предложил я гречонку.

5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Вӗсем, вӑхӑта перекетленӗ май, хӑйсен хуҫалӑхӗнчи ӗҫсене яланах вӑр-вар та юратса тӑваҫҫӗ, йӑрансем шӑвараҫҫӗ, апат хатӗрлеҫҫӗ, пӳрт тӑпрасне тӳрлетеҫҫӗ; хӑйсем умӗнчи тата ҫынсем умӗнчи тӳрӗ кӑмӑлӑн вӑйӗпе, кирек хӑҫан та таса чунлӑ та ӗҫчен пулнипе, сисӗнкӗсӗр, харкашу-кӑшкӑрашусӑр ҫичӗ ачине пӑхса ӳстереҫҫӗ.

Пока суд да дело, они справляют свои хозяйственные дела расторопно и любовно, поливают грядки, готовят пищу, поправляют завалинку дома, растят своих семерых детей, воспитывая их незаметно, без нотаций и криков, силой собственной честности перед собою и людьми, неизменной правдивостью и постоянным трудом.

7 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Тӗрӗссипе, ачине вӑрҫассишӗн кӑна мар вӑратрӗ вӑл.

Впрочем, он позвал сына не только потому, что был очень зол.

Эмиль пурнӑҫӗнчен сайра-хутра ырӑ ӗҫсемпе палӑрнӑ, ашкӑнмасӑр иртнӗ кунсем // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

— Итле мана, Эмиль, — терӗ вӑл ачине аллинчен тытса, куҫӗнчен шӑтарасла пӑхса.

— Послушай, Эмиль, — начал он и, схватив сына за руки, внимательно посмотрел ему в глаза.

Ытларикун, августӑн вуннӑмӗшӗнче Эмиль шапана ирхи апат карҫинккине ячӗ, ун хыҫҫӑн ҫав тери лайӑх мар хӑтланчӗ, кун пирки каласа та парас килмест // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Вӑл мана, амӑшӗ хӑй ачине тытнӑ пек, хӑйӗн кӑкӑрӗ ҫумне пӑчӑртаса тытрӗ.

Правой передней лапой она прижала меня к груди, подобно тому, как кормилица держит ребенка.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Ачине йӑпатнӑ чухне сӗт амӑшӗ лутра пукан ҫине ман ҫывӑхах ларчӗ, эпӗ ун пит-куҫне лайӑхах пӑхса илме ӗлкӗртӗм.

Унимая ребенка, кормилица присела на низенький табурет так близко от меня, что я мог подробно рассмотреть ее лицо.

Пӗрремӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Ачине лӑплантарас тесе ӑна пӑхакан хӗрарӑм шакӑртмапа шакӑрттарса йӑпатма тытӑнчӗ.

Чтобы успокоить младенца, кормилица стала забавлять его погремушкой.

Пӗрремӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Амӑшӗ хӑй ачине юратса кӑмӑлне тӑвас шутпа мана аллипе тытрӗ те ачи умне тӑратрӗ.

Хозяйка, руководясь чувством материнской нежности, взяла меня и поставила перед ребенком.

Пӗрремӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Эпӗ чӗркуҫҫи ҫине тӑтӑм та, ача ҫине пӳрнепе кӑтарта-кӑтарта, хамӑн хуҫана хӑй ачине каҫарма йӑлӑнтӑм.

Я упал на колени и, указывая пальцем на мальчика, всеми силами старался дать понять моему хозяину, что умоляю простить сына.

Пӗрремӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Ашшӗсем ачине малтан курнӑ чух тата кайран уйрӑлса кайнӑ чух ҫеҫ чуптума юрать.

Поцеловать ребенка им разрешается только при встрече и прощанье.

Улттӑмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Вӑл хушнӑ тӑрӑх Телль ывӑл ачине ашшӗнчен сакӑрвунӑ утӑма илсе кайса тӑратнӑ.

По его приказу сына Телля поставили в восьмидесяти шагах от отца.

Вӑтам ӗмӗрсенчи ухӑ тӑвакансем // В. Сергеев. Дрожжин Олег. Ухӑран — танка ҫитиччен. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 110 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех