Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Дик (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Ҫук, лашана пӑхсан, пирӗн ҫулӑн вӗҫӗ те курӑнмасть-ха!» — шухӑшларӗ Дик.

«Нет, если судить по лошади, конца нашему пути еще не видно!» — подумал Дик.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Чарӑн, Динго! — кӑшкӑрчӗ Дик Сэнд, лайӑх мар калаҫӑва татас тесе.

— Молчать, Динго! — крикнул Дик Сэнд, чтобы прекратить неприятный разговор.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Ҫук, ку усӑсӑр, — терӗ Дик Сэнд.

— Нет, это бесполезно, — сказал Дик Сэнд.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Вӑси! — терӗ Дик.

— Ату! — сказал Дик.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Нихӑҫан та пулман?.. — пӑшӑлтатрӗ Дик.

— Никогда здесь не бывал? — прошептал Дик.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Е? — ыйтрӗ Том, Дик ҫине канӑҫсӑррӑн пӑхса.

— Или? — спросил Том, тревожно глядя на Дика.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Е Негоро ку вырӑнсене пӗлмест, — тавӑрчӗ Дик Сэнд, — апла пулсан вара, ун пире куҫран ҫухатма юрамасть, е…

— Или Негоро не знает местности, — ответил Дик Сэнд, — и тогда ему никак нельзя терять нас из виду, или…

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Ҫапла, Дик мистер, Негорӑна, тен, вӑл пирӗн хыҫҫӑн пырать пуль, э?

— Да, Негоро, мистер Дик, может, он идет вслед за нами?

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Негорӑна туять теме май пур, тӗрӗс-и? — каласа пӗтерчӗ ун шухӑшне Дик, ватӑ негра аллинчен ярса тытрӗ те шӑппӑнрах калаҫма паллӑ пачӗ.

— Можно подумать, что он учуял Негоро, не правда ли? — докончил Дик, схватил за руку старого негра и сделал ему знак говорить тише.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Вӑт тӗлӗнмелле, Дик мистер!

— Вот странно, мистер Дик!

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Дик Сэнд пуҫӗнче шанчӑксӑр шухӑш вӗлтлетрӗ, Том сӑмах хушсан вара ҫирӗпленсех ҫитрӗ.

В мозгу Дика Сэнда мелькнуло подозрение, и оно еще более окрепло, когда Том сказал ему:

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Дик Сэнд пуринчен малтан Динго хайне урӑхла тытнине асӑрхарӗ.

Внимание Дика Сэнда привлекло прежде всего странное поведение Динго.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Дик Сэнд ун ҫине пӑхнине туйрӗ пуль, «ҫамрӑк тусӗ» шанманни американец чӗмсӗрленнин сӑлтавӗсенчен пӗри, паллах.

Очевидно, тот чувствовал, что Дик косо на него поглядывает, и, несомненно, это недоверие «юного друга» и было одной из причин молчаливости американца.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Анчах асьендӑна ҫывхарса пынӑҫемӗн Гаррис шухӑша путса, унчченхи пек мар чӗмсӗрленсе пынине асӑрхарӗ Дик.

Однако Дик заметил, что по мере приближения к асьенде Гаррис становился более озабоченным и не таким разговорчивым, как раньше.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Дик Сэнд, Нэн, Томпа ун юлташӗсем ывӑннине, йывӑрлӑхсене тӳсӗмлӗн чӑтрӗҫ.

Дик Сэнд, Нэн, Том и его сотоварищи лучше переносили трудности и усталость.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пур ҫулҫӳревҫӗсем те, ҫак саспа вӑраннӑскерсем, тепӗр хут ыйха путрӗҫ, анчах Дик Сэнд, халран кайнӑ пулсан та, мӗн ирчченех чӑлӑм та куҫ хупмарӗ.

И хотя все путешественники снова погрузились в сон, прерванный этим происшествием, но Дик Сэнд, несмотря на сильную усталость, до самого утра не сомкнул глаз.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Дик Сэнд Бенедикт пиччерен ҫак нӗрсӗр цеце ку таранччен тӗнчен хӑш пайӗнче тӗл пулни ҫинчен ыйтма хал ҫитереймерӗ!

Дик Сэнд не решился спросить кузена Бенедикта, в какой же части света до сих пор встречалась эта ужасная цеце!

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Калӑр-ха ӗнтӗ пире юлашкинчен, мӗнле шӑна ку? — чӑтаймарӗ Дик Сэнд.

— Да скажите же нам наконец, что это за муха? — воскликнул Дик Сэнд.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Дик Сэнд хӑйӗн пӗчӗк хунарне ҫутрӗ те Бенедикт пичче патне пычӗ.

Дик Сэнд зажег свой ручной фонарик и подошел к кузену Бенедикту.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Мӗн пулчӗ? — ыйтрӗ Дик Сэнд, ура ҫине чи малта сиксе тӑрса.

— Что случилось? — спросил Дик Сэнд, первым вскочивший на ноги.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех