Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Сӑпай Ваҫук теҫҫӗ.

Так и получилось Сыбай Вазюк.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

ВАҪУК.

ВАЗЮК.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫунать Ваҫук, хӗрхенет, савӑнать, хурланать, ӳкӗнет, тарӑхать.

И казнился Вазюк, что ничем не может им помочь.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑй мӗнле ҫын иккенне, чӑвашла мӗнле калаҫнине ҫынсен питӗнче «вулать» Ваҫук.

Что он собой представляет, какое впечатление производит на людей — Вазюк читал по лицам.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ваҫук ҫӗрелле пӑхса илчӗ.

Вазюк со страхом глянул вниз.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вӑтанни пирки тесен, Ультипе ун йӑмӑкӗшӗн вӑтанчӗ Ваҫук.

Вазюк испытывал и чувство стыда за Ульди и ее сестренку.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Кама питлерӗ паҫӑр Ваҫук?

Кого обличил давеча Вазюк?

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Эй, ӑссӑр, ӑссӑр», — кирлӗ сӑмаха тепӗр хут аса илчӗ Ваҫук.

«Эх, глупец, глупец», — снова завертелись на языке давешние ругательства.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Мирун куҫӗ тӗлне пулас мар тесе Ваҫук пусмапа лупас тӳпинчи утӑ ҫине выртрӗ, шӑннӑ аллисене ҫанӑ ӑшне хире-хирӗҫ чикрӗ.

Не желая никого видеть, тем более Мируна, Вазюк взобрался на сеновал и, сунув озябшие руки в рукава, свернулся калачиком.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ваҫук хӑй пек ҫук ҫын иккенне кашни утӑмра систерсе тӑрать.

А тот при любом удобном случае старался показать,

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ҫывӑхра пурӑнать тесе Ваҫук йыснӑшӗ ӑна выльӑх пӑхма, карта-хура тасатса тӑма хушнӑ.

По-соседски поп Золотницкий поручал Мируну присмотр за двором и скотиной.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тарӑхнӑ, тӗлӗннӗ, вӑтаннӑ Ваҫук хӑйсен еннелле каҫрӗ, анчах пӳрте кӗмерӗ, лупас айне иртсе юпа ҫумне таянчӗ.

А Вазюк, испытывая одновременно чувство обиды, удивления и стыда, поплелся через улицу к себе домой, но в избу не вошел, а спрятался в сарае, раздумывая над случившимся.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ваҫук йӑпӑр-япӑр тумланчӗ те урам урлӑ чупса каҫрӗ.

Вазюк, быстро одевшись, выскочил на улицу.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Унтан кӗнеке вуласа ларакан Ваҫук еннелле ҫаврӑнчӗ.

Потом окликнул читавшего книгу Вазюка:

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Тимӗр пӑрҫа вӑл! Ачисене хӑртса усрать!» — Ультие курсан ҫине-ҫинех ун ашшӗне аса илет Ваҫук мӑн аккӑш.

— Скупец эдакий, заморил родных детей постнятиной, — всякий раз ворчит Елизавета Ивановна, завидев Ульди.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Чӗрӗ, чӗрӗ! — кӑшкӑрса сиккелерӗ Ваҫук.

— Живая! Живая! — вдруг запрыгал вокруг лошади Вазюк с восторженным криком.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ваҫук — хутаҫҫине, Ульти — кӗреҫине ывӑтрӗҫ те витене-лаҫа вирхенсе кӗчӗҫ.

Побросав ношу, дети наперегонки пустились к сторожке.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пӗчӗк Ульти пысӑк кӗреҫе йӑтнӑ, Ваҫук аллинче хыт ҫӑкӑр таткисем чикнӗ хутаҫ.

Ульди несла большую лопату, Вазюк — мешок с сухарями и брусок.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Картишӗнчен тухсанах Ультие курчӗ Ваҫук.

Вазюк вышел со двора и нос к носу столкнулся с Ульди.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тул ҫутӑлнӑ-ҫутӑлман Ультисем патне чупса каҫрӗ Ваҫук.

Едва рассвело, Вазюк побежал к Ульди.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.