Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ярса (тĕпĕ: яр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Комбат телефонпа шӑнкӑртаттарчӗ те, штаб резервран кама та пулин ярса париччен, рота командирӗ пулма Сагайдӑна хушрӗ.

Позвонил комбат и передал Сагайде командование ротой, пока штаб пришлет кого-нибудь из резерва.

XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ҫывӑхрах выртакан темӗнле япалана ярса тытасшӑн пулнӑн, вӑл аллине чул тӑрӑх тӑсса хунӑ.

Он напряженно вытянул руку вдоль камня, словно хотел достать что-то, лежавшее совсем близко.

XXII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Черныш унӑн хӑйӗн те пистолет пуррине аса илчӗ, пынӑ ҫӗртех ӑна ярса тытрӗ те чупма пуҫларӗ, хӑранипе тискерленсе кайнӑ тӑшман салтакӗсем хушшипе пурте чупаҫҫӗ, тӑшман та ӑҫталла каймаллине пӗлмесӗр чупать.

Черныш вспомнил, что и у него есть пистолет, на бегу выхватил его и бежал, и все бежали — уже между немцами, которые с перекошенными от страха глазами неслись куда-то вслепую.

XXI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ҫывӑхранах Хаецкий чупса иртрӗ, унӑн чӑлханса кайнӑ мӑйӑхӗ ҫине пӑхма хӑрушӑ, вӑл пӗчӗкҫӗ сапер кӗреҫипе нимӗҫе пӗр чарӑнмасӑр ҫурӑмӗнчен тӳнккет, ӑна френч аркинчен ярса тытма хӑтланать.

Промчался мимо Хаецкий с растрепанными страшными усами, он все время бил немца по спине маленькой саперной лопаткой и пытался схватить его за полы френча.

XXI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Черныш умӗнче кӗлине тимӗрленӗ атӑ чулсем тӑрӑх чӑкӑртаттарса пырать, вӑл вара, шӑлӗсене ҫыртса, пӗтӗм вӑйӗпе туртӑнса, татах тепӗр хут малалла сикрӗ те фашиста икӗ аллипе те ӗнсинчен, ҫурӑмӗнчен ҫапрӗ, ҫӗре тӑсса ӳкерчӗ те пӳрнисемпе пырӗнчен ярса тытрӗ, лешӗ вара, хӗрелсе кайса, хӑрӑлтатма тытӑнчӗ.

Перед Чернышом скрежетали по камням кованые сапоги, и он, стиснув зубы, напрягаясь до последнего предела, прыгнул еще раз вперед и ударил немца обеими руками в шею, в спину, повалил и вцепился пальцами в горло, и тот, наливаясь кровью, захрипел.

XXI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Кружкӑпа хупланӑ фляга малта чупса пыракан тӑшманӑн мӑнтӑр купарчи ҫинче ҫапкаланать, Черныш ҫав флягӑран ярса тытасшӑн пулса, тата хытӑрах чупма пуҫларӗ — чупмасть, кайӑк пек вӗҫсе пырать, унӑн пӗтӗм кӗлетки пӳске пекех ҫӑмӑлланчӗ, пиҫӗленчӗ.

Накрытая кружкой фляга билась на толстом заду немца, и Черныш хотел за нее уцепиться и бежал еще быстрее, не бежал, а летел, как птица, все тело его сделалось легким, упругим, как мяч.

XXI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Брянский, хӑяккӑн пырса темиҫе утӑм тусан, граната ывӑтнине, унтан ҫав самантрах пистолет ярса тытнине те курчӗ Черныш.

Черныш видел еще, как Брянский боком проскочил несколько шагов и метнул гранату, выхватывая в то же мгновение пистолет.

XXI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Вӑл Брянский, хӑйӗн пӗчӗк аллисемпе чуллӑ бруствертан ярса тытса, боецсем те хӑй пекех тӑвас пирки нимӗн чухлӗ те иккӗленмен евӗр каялла ҫаврӑнса пӑхмасӑр, ҫӳлелле ҫӑмӑллӑн сиксе тухнине тата, йывӑр противотанковӑй гранатӑна ҫӳлелле ҫӗклесе, бруствер ҫинчен малалла сикнине курать.

Он видит, как Брянский маленькими руками вцепился в каменистый бруствер и легко выскочил наверх, не оглядываясь, словно ничуть не сомневался в том, что и бойцы сделают то же самое, прыгнул с бруствера вперед, занося тяжелую противотанковую гранату.

XXI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Гранатӑсем! — тесе кӑшкӑрчӗ те, Брянский хӑй чи малтан пӗр граната вӑркӑнтарчӗ, вӑл епле вӗҫнине сӑнаса, ҫавӑнтах теприне ярса тытрӗ.

— Гранаты! — крикнул Брянский; он первый метнул гранату, следя за ее полетом, и сразу взял другую.

XXI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Унтан вӑл чул ҫине ларчӗ те пуҫне аллисемпе ярса тытрӗ.

А закончив, сел на камень и обхватил голову руками.

XXI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Салтак флягӑна икӗ аллипе ярса тытрӗ.

Солдат схватил флягу обеими руками.

XVIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ботинкӑсем ӗмӗрхи чулсем тӑрӑх шаклаттараҫҫӗ, вӑл чулсем ҫине халиччен никам та ура ярса пусман.

Стучали ботинки по вековым камням, на которые доселе еще никто не ступал.

XVII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Лайӑхрах ярса тытар ҫав канатран, тӑван славянсем!

Добре, будем держаться этого каната, братья-славяне!

XVII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Пӗри ӳкет пулсан, пурте ӑна ярса тытаҫҫӗ, ӳксе саланса кайма памаҫҫӗ!

Как один падать будет, то все его поддержат и не дадут разбиться!

XVII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Вара унран вӗҫерӗнмелле мар ҫирӗппӗн ярса тытать.

Потом цеплялся за нее сильной, мертвой хваткой.

XVII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Тимӗрҫӗсем лашасене сырса илчӗҫ те, урисенчен меллӗн ярса тытса, чӗрнисене пӑхма пуҫларӗҫ.

Окружив лошадей, кузнецы проворно хватали их за ноги, осматривали копыта, прищелкивая языками.

XV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ҫапӑҫу хыҫҫӑн пӗр-пӗринпе каллех чӗррӗн тӗл пулнӑ чухнехи пек, пурне те пӑлхануллӑ та хаваслӑ кӑмӑл ярса илет.

Всеми овладело бодрое, возбужденное настроение, как после боя, когда все опять встречаются живыми.

XIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

— Ҫак хӑвӑн шухӑшусене ярса пар наркомата, — канаш парать Черныш Брянские.

— Пошли эти свои соображения в наркомат, — говорит Черныш Брянскому.

XIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Маковейчик урапа ҫине тигр ҫури пек улӑхса ларчӗ те тилхепене ярса тытрӗ.

Маковейчик, словно тигренок, вскочил в нее и схватил вожжи.

XII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Вӑл лашапа нихҫан та ҫӳресе курман пулас, халӗ икӗ аллипе те лашана ҫилхерен ҫӑтӑрласа ярса тытнӑ; ҫӑварлӑхӗ тухса ӳкрӗ те, лаша ӑна урисемпе татса та пӑрахрӗ.

Он, видимо, никогда не сидел на лошади и сейчас вцепился обеими руками в гриву, трензеля упали, и конь уже оборвал их ногами.

XII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех