Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Лешӗ сăмах пирĕн базăра пур.
Лешӗ (тĕпĕ: лешӗ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Компьютера ҫавӑн пек чӗнетӗп эпӗ, — пӑрӑнчӗ унран лешӗ.

— Это я так компьютер называю, — отмахнулся от нее Федор.

Улттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Эпӗ? — пӑлханса ӳкрӗ лешӗ.

— Я? — заволновалась Маргарита.

Улттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Мерспа ҫӳрет, хӑйне валли ятарласа водитель тытать, лешӗ пӗр вӑхӑтрах ун хуралҫи те шутланать, милицире мӗн пур ӗҫсене питӗ хӑвӑрт татса парать.

Ездит на Мерсе, имеет водителя, который одновременно и его телохранитель, и быстро улаживает все дела с милицией.

Улттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Эпӗ ун ҫинчен нимех те пӗлместӗп ҫав, — ассӑн сывларӗ лешӗ.

— А я о нем даже ничего не знаю, — вздохнула девочка.

Улттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Вӑл тӑван мар аттен хушамачӗ, — шӑппӑн хуравларӗ лешӗ.

— Это фамилия отчима, — смущенно объяснила Маргарита.

Улттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Чухӑн вӑл, — тунсӑхлӑн хуравларӗ лешӗ.

— Да нет, он как раз бедный, — грустно сказала девочка, —

Улттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

«Я был когда-то странной игрушкой безымянной…» — юрласа ячӗ лешӗ шӑнса пӑсӑлнӑ пек хӑйӑлти сасӑпа.

— Я был когда-то славной, игрушкой безымянной, — запел хриплым, словно простуженным голосом Чебурашка.

Улттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Аяла анса ҫитсен лешӗ икӗ хут шӑхӑрчӗ.

Тот спустился вниз и два раза свистнул.

Улттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Лешӗ, шеф текенни, пирӗнтен маларах ҫитсе те ӗлкӗрнӗ пулсан?..

— А этот шеф, если он успел опередить нас? —

Улттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Ай! — кӑшкӑрса ячӗ лешӗ.

— Ай, — вскрикнула Маргарита, —

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Лешӗ варт ҫаврӑнса хӗрача аллисене ярса тытрӗ, вӗсене скотчпа ҫыхса та хучӗ.

Тот повернулся, схватил девочку за кисти рук и ловко смотал их скотчем.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Ҫапла, — терӗ лешӗ шутсӑр тӗлӗнсе.

Девочка очень удивилась: — Да, — пробормотала она.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Лешӗ алӑка лайӑх хупрӗ те пистолета хӑйпе юнашар хучӗ.

Федор послушно закрыл дверцу и осторожно положил рядом с собой пистолет.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Мӗнпе? — чӗтрекен саспа ыйтрӗ лешӗ.

— Чем? — дрожащим голосом спросила девочка.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Женя ларсан лешӗ хӑрах аллипе алӑка хупрӗ те Маргаритӑн пластырьне туртса уйӑрчӗ.

Женя села, а мужчина закрыл за ней дверцу и одним движением сорвал с Маргариты пластырь.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Лешӗ ӑна пачах та кӑмӑлламасть, Женьӑна вара Федор питӗ килӗшет.

К тому же он совершенно не нравится этой девчонке. Зато он нравится ей Женьке.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Мӗншӗн тесен лешӗ вӗсемпе пӗрле чухне Федор айванлансах каять.

Федор становится таким глупым рядом с ней.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Эс маншӑн юлташ-и е ҫук? — терӗ ӑна хирӗҫ лешӗ.

— Ты мне друг или кто? — спросил в ответ на эти слова тот.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Лешӗ хӑйне сӑнанине сиснӗн пуҫне ҫӳлелле ҫӗклерӗ.

Он словно почувствовал, что на него смотрят, и глянул вверх на ее окно.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Маргарита юриех унӑн хулӗнчен ҫакланчӗ, лешӗ хӑйне ӑсран каясла телейлӗ туйрӗ.

Маргарита хмыкнула и демонстративно взяла обалдевшего от такого счастья Федора под руку так,

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех