Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

санӑн (тĕпĕ: сан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Санӑн мар-и-ха ирхине ярӑнас килетчӗ?

— Разве не тебе хотелось покататься утром?

XV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

— Пӑх-ха, Таня, — тет амӑшӗ минутсерен, — ку санӑн аҫу ташлать-ҫке.

— Посмотри же, Таня, — говорила поминутно мать, — ведь это отец танцует!

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Праҫник вӑл праҫникех, тата вӑл санӑн пулсан, санпа пӗрле пурте савӑнаҫҫӗ пулсан, вӑл тата кӑмӑллӑрах.

Праздник есть праздник, когда он твой и когда кругом тебя тоже радуются.

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

— Ҫапла ӗнтӗ, ҫапла, — ассан сывласа илчӗ Филька, — ыран Ҫӗнӗ ҫул, эпӗ астӑватӑп — ку санӑн праҫникӳ.

— Да, да, — вздохнул легонько Филька, — завтра Новый год, я помню — это твой праздник.

XIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Тӑн лайӑх санӑн, манса каймастӑн.

Память у тебя хорошая.

XIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

— Апла пулсан, санӑн пушшех итлемелле.

— Тем более тебе следует слушать.

X // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Кирлӗ мар мана санӑн ӑманусем!

Не надо мне твоих червей!

VIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

«Дон Кихота» эпӗ тахҫанах вуласа тухнӑ, — терӗ Коля лӑпкӑн, — мӗншӗн тесен вӑл яланах санӑн вӑлтусене йӑтса ҫӳрет тата сан валли ӑман пуҫтарать.

«Дон-Кихота» я прочел давно, — ответил Коля спокойно, — но потому хотя бы, что он всегда носит твои удочки и копает для тебя червей.

VIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

— Вӑт, куртӑн-и, — терӗ Коля, — Филька та, санӑн шанчаклӑ Санчо Пансу, санпа килӗшмест.

— Вот видишь, — сказал Коля, — даже Филька, твой верный Санчо Панса, не согласен с тобой.

VIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Сахал ҫӳренӗ-и эпӗ санпа ҫулла пулӑ тытма, хӗлле пӑр ҫине ярӑнма, эпӗ мар-и вӑл санӑн хурҫӑ конькисене ялан шӑлпа ҫыртса йӑтаканни?

Разве мало ходила я с тобой на реку летом за рыбой, зимой на каток и разве не я так часто таскала в зубах твои стальные коньки!

VIII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

— «Акӑ кур, эпӗ санӑн хӗрне епле юрататӑп, мана эсӗ нимӗн те калаймастӑн, хӗрӳ те нимӗн те калаймӗ», — тесшӗн мар-ши вӑл?»

— Не затем ли, чтобы показать ему: «Вот видишь, я ласкаю твою дочь, и ты теперь ничего не можешь сказать мне, и она тоже ничего не может сказать».

VII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Таньӑран шкулта: пирӗн класа килсе кӗнӗ Коля Сабанеев санӑн тӑвану е пӗр-пӗр тӑванун ывӑлӗ пулмасть-и? — тесе ыйтсан, пӗрисене вӑл «ҫапла», теприсене — «ҫук» тесе тавӑрчӗ, анчах нумай ачасемшӗн ҫакӑ пурпӗрехчӗ ӗнтӗ, ун пирки часах ыйтма пӑрахрӗҫ.

Когда в школе спросили у Тани, не приходится ли ей родственником или двоюродным братом Коля Сабанеев, поступивший к ним в класс, то одним она сказала — да, другим сказала — нет, и так как это было все равно для многих, то вскоре ее перестали спрашивать.

VII // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Нивушлӗ ҫав ҫӑткӑн кӑвакал санӑн пӗтӗм чечекӳсене ҫисе ячӗ?

Неужели эта прожорливая утка склевала все цветы?

VI // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

— Мӗн тери илемлӗччӗ кунта, санӑн пӗчӗк йӑрану ҫинче!

А как здесь было красиво, на твоей маленькой клумбе!

VI // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Сана калама та ҫав тери йывӑр мана, мӗн тери айӑплӑ эпӗ унӑн умӗнче, санпа уйрӑлнӑшӑн мар, пурнӑҫра пирӗн: санӑн, манӑн, Надьӑн ҫапла пулнишӗн те мар.

Мне страшно тебе признаться, Маша, как я виноват перед ней; не в том, что мы с тобой разошлись, что все так случилось в жизни: у тебя, у меня, у Нади.

III // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Тата ӑҫта вӑл санӑн?

И где он у тебя?

II // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Санӑн аҫу нихҫан та ҫапӑҫман-и?

— А твой разве никогда не дрался?

II // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

— Лайӑх санӑн аҫу, Филька, — терӗ вӑл, шухӑша путса.

— Хороший у тебя отец, Филька, — сказала она в раздумье.

II // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Санӑн, Филька, лагере манран малтан ҫитмеллеччӗ, мӗншӗн тесен эпир час-часах пӗрле таврӑннинчен кулмӗҫ-ши?

— Тебе бы следовало, Филька, прийти в лагерь раньше меня, потому что не посмеются ли над нами, что мы так часто приходим вместе?

I // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

— Ҫук, ӗҫсе яман, — тет Том, — ултӑ пин доллар пӗтӗмпех упранать, ытларах та пулӗ-ха; аҫу санӑн унтанпа таврӑнманччӗ-ха.

— Нет, не пропил, — говорит Том, — они все целы, шесть тысяч, и даже больше; а твой отец так и не возвращался с тех пор.

Юлашки сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех