Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Уҫӑр! — тем ыйтнӑ пек хуллен илтӗнчӗ сасӑ алӑк хыҫӗнчен.
XX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Амӑшӗ, хӑ-вӑрт тумланкаласа, васкаса кухньӑна тухрӗ, вара алӑк умӗнче: — Кам унт-а? — тесе ыйтрӗ.Наскоро одевшись, мать быстро вышла в кухню и, стоя перед дверью, спросила: — Кто там?
XX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Манӑн алӑк патӗнче те тӑраҫҫӗ.
XIX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Килте ӑна Николай алӑк уҫса кӗртрӗ, — вӑл хӑй сапаланчӑк ҫӳҫ-пуҫлӑ, аллине кӗнеке тытнӑ.Дома дверь ей отпер Николай, растрепанный, с книгой в руках.
XIX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Ерипен алӑк уҫӑлчӗ, хуллен чӗнни илтӗнчӗ.
XVIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Вӑл пуҫне алӑк еннелле чалӑштарса тинкерсе итлеме пикенчӗ, кӑшт итлесен вара хуллен: — Килеҫҫӗ… — терӗ.Чутко насторожился, наклонил голову к двери и, дослушав, тихонько сказал: — Идут…
XVII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Амӑшӗ алӑк патӗнче чарӑнса тӑчӗ те, куҫне ал лаппипе кӑшт хупласа, ун-кунӑн пӑхса илчӗ.Мать остановилась у порога и, прикрыв глаза ладонью, осмотрелась.
XVII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Алӑк хыҫӗнче йывӑррӑн утни илтӗнчӗ.
XVI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Пӳлӗме хӗрача кӗчӗ те алӑк патӗнче чарӑнса тӑрса: — Ӑшаланӑ ҫӑмартине илсе килес-и? — тесе ыйтрӗ.Вошла девочка и, остановясь у двери, спросила: — Яичницу принести?
XVI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Амӑшӗ кӑртах сикрӗ, хӑйӗн чӑматанне сак айне шаларах шутарса лартрӗ те, пуҫӗ ҫине шел тутӑр уртса, васкасах, хӑй те чупса каясран аран чарӑнкаласа, алӑк патнелле утрӗ…
XV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Ҫав вӑхӑтрах алӑк уҫӑлчӗ, кӗрхи нӳрӗ сивӗ ҫапрӗ, вара пӳлӗме хӗрелсе кайнӑ питлӗ, савӑнӑҫлӑ Софья кӗчӗ.Дверь отворилась, пахнуло сырым осенним холодом, вошла Софья, румяная, веселая.
XIV // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Амӑшне хӑй кунта ытлашши пулнӑ пек туйӑнчӗ те, вӑл, аллине хуллен кӑна вӗҫертсе, Егора пуҫ тайса илсе, алӑк патнелле кайрӗ.Мать почувствовала себя лишней и, осторожно освободив руку, пошла к двери, поклонясь Егору.
X // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Вӑл алӑк патӗнче хуллен кӑштӑртатнине илтсе вӑранчӗ, кӑртах сиксе илсе, Егорӑн уҫӑ куҫне курчӗ.Осторожный шум у двери разбудил ее, — вздрогнув, она увидела открытые глаза Егора.
X // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Амӑшӗ йӑл кулкаласа алӑк патӗнче чарӑнса тӑчӗ те, чирлӗ ҫын тухтӑра хирӗҫ: — Эмеллени вӑл — реформа… — тенине илтрӗ.Она, улыбаясь, встала в дверях и слушала, как больной говорит доктору: — Лечение — это реформа…
X // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Вӑл амӑшне аллинчен ачашшӑн, анчах ҫирӗппӗн тытрӗ те алӑк хыҫне илсе тухрӗ, унта вара хуллен кӑна: — Эпӗ сире кӑларса янӑшӑн эсир ан кӳренӗр! Анчах та калаҫни уншӑн сиенлӗ… Манӑн ҫапах та шанчӑк пур-ха… — терӗ.
IX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Вара алӑк хӑвӑрт уҫӑлчӗ те, коридора куҫлӑхлӑ ҫӳллӗ хӗрарӑм тухса тӑчӗ.Тогда дверь быстро отворилась, и в коридор вышла высокая женщина в очках.
IX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Софья вара ӑна хӑй пӳлӗмне ӑсатса ячӗ те алӑк умӗнче чарӑнса тӑрса: — Канӑр, — ырӑ каҫ пултӑр, — терӗ.А Софья проводила ее до комнаты и, остановясь в дверях, сказала тихо: — Отдыхайте, покойной ночи!
III // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Амӑшӗ алӑк уҫса кӗртсенех вӑл урайне пӗчӗк ҫеҫ сарӑ чӑматан пӑрахрӗ те хӑвӑрт кӑна Власовӑн аллине ҫавӑрса тытса: — Эсир Павел Михайловичӑн амӑшӗ пулас, ҫапла-и? — тесе ыйтрӗ.
II // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Офицер ӑна: — Ывӑлна турӑпа патшана хисеплеме вӗрентейменшӗн эсӗ ху айӑплӑ, матушка… — тесен кӑна, вӑл алӑк патӗнче тӑра, ун ҫине пӑхмасӑрах, пусӑрӑнчӑк сасӑпа: — Ҫапла, пирӗн судьясем — ачасем пулаҫҫӗ, — терӗ.
I // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.
Алӑк патӗнче такӑнчӗ.
IX // Леонид Агаков. Василевская В.Л. Асамат кӗперӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1945. — 200 с.