Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӑйӗн (тĕпĕ: хӑй) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хурланнӑ чухнехилле сасси аран тухать ун, куҫӗ хӑйӗн кулма хӑтланса ҫиҫет.

А может, завтра скажу.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пичӗ хӑйӗн тӗмпӗл-тӗмпӗл хӗрлӗ, куҫӗ урнӑ ҫыннӑнни пек.

Парень заметил: лицо Анахвера было покрыто красными пятнами, глаза горели бешеным огнем.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑйӗн ӳсмелле те ӳсмелле-ха.

Сама же должна расти и расти.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Тӗрӗс ҫул тени кашни халӑхӑн хӑйӗн унӑн.

Правильный путь у каждого народа свой.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Сӑмахран, ҫак тавралӑх пире пӗр майлӑ курӑнать, ҫавна пӗр-пӗр чӗрчунсенчен чи ӑсли, лаша мӗншӗн хӑйӗн вилӗмне лӑпкӑн кӗтсе выртнинчен, хирӗҫлеменнинчен, вӗренне ҫыртса е кӑшласа татма пӗлменнинчен тӗлӗнетпӗр.

Словом, мы удивляемся тому, что эта местность представляется нам однообразно, что это самый умный из одних и тех же животных, почему лошадь спокойно дожидалась своей смерти, не отрицает, не умеет кусать веревку или грызть ее.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӗрача хӑйӗн тӳпине витрене чиксе кӑларчӗ.

Ульди обмакнула свой хлеб в ведро с водой.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑйӗн хуҫине — ҫынна — шаннӑ ӗнтӗ, айван, мана вӑл усал тӑвас ҫук тенӗ пуль.

Верила своему хозяину, не думала, что он способен на такое зло.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Сӑнӗ-пуҫӗ хӑйӗн шап-шурӑ.

Вернулся он бледный и злой.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ыттине хуҫаланса хӑйӗн хӗвне чикрӗ.

остальной хлеб сунула за пазуху.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ытти чылай пуп пекех, виҫеллӗ таран ҫӑткӑн пулнӑ Протопопов, хӑйӗн прихутӗнчи ҫынсене юратман.

Протопопов, как и многие другие попы, был по меру жадным, не любил людей своего прихода.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пӗчӗккӗскер, хӑйне мӑн ҫын вырӑнне хурса виҫӗ ҫул аслӑ Ваҫука хӑйӗн хӳтлӗхне илнӗ вӑл: ӑна аллинчен тытса вырӑнтан вырӑна куҫара-куҫара лартнӑ, ҫӑварне ҫырла хыптарнӑ, ҫӳҫне тураса якатнӑ.

Маленькая, щупленькая, она, несмотря на то, что была младше Вазюка на три года, сразу стала его покровительницей и обращалась с ним, как с малышом: возьмет за руку и ведет за собой, а то сорвет ягодку и положит ему в рот или примется ласково расчесывать ему волосы,

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Лешӗ ӑнланманнине кура ӑна хӑйӗн пӗчӗкҫӗ ҫирӗп аллипе аллинчен ҫатӑрласа тытнӑ.

Видя, что мальчик не понимает ее, она ухватила его крепко за руку

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Ытла та час манать-ҫке ҫын хӑйӗн чӑн хакне!

Да, удивительно быстро забывает человек свою истинную цену.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вырмара ҫеҫ кашнин хӑйӗн ани.

здесь все и всё на виду, не то что на своих полосках,

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Пӗрлешӗттӗмӗр ҫав! — хӑйӗн сӑмахне хӑй ҫирӗплетрӗ Янтул.

— Да-да, сошлись бы, — подтвердил свои слова Яндул.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вӗсем хушшинче Енчӗпек хӑйӗн йӑмӑкӗсене те курать.

Среди них Ендебек видит своих сестер.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑрах хӑлхипе Енчепек пахчара шӑпчӑк юрланине итлет, тепринпе хӑйӗн ӑшне тӑнлать.

Одним ухом Ендебек слушает пение соловья в саду, другим — себя.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Камӑн хӑйӗн пурнӑҫне пӑсас килтӗр?

Еще бы: кому охота свою жизнь губить?

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑйӗн ирӗкӗ пулсан ӑна вӑл тапса ҫех ывӑтса ярӗччӗ.

Если бы у него была воля, он бы силой отбросил ее.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Эс мӗн ятлӑ тесе ыйтсан вӑл хӑйӗн чӑн ятне персе ярса хӗрелсе кайнисем те пулкаланӑ.

Бывало, что он сам себя подводил: спросят его имя, он и ляпнет настоящее.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех