Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑхӑрса (тĕпĕ: шӑхӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Генка кӑшт шӑхӑрса илчӗ.
Генка легонько свистнул.

5 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Е картечь кӗрленӗ, е пульӑсем, хурлӑхлӑн йӗнӗ пек, шӑхӑрса иртнӗ.
То шумит картечь, то жалобно поет штуцерная пуля, будто плачет.

Салтак чапӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 76–94 с.

Чугунран тунӑ бомбӑсем курак ҫийӗпе шӑхӑрса сикнӗ.
Чугунные бомбы, шипя, запрыгали по траве.

Тӑпачӑ патакки шӑхӑрса илсе капитан пуҫне салатса тӑкнӑ.
Свистящий крестьянский цеп размозжил череп главарю-капитану.

Староста арӑмӗ Василиса // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 52–75 с.

Хӗҫӗн йӑлтӑртатса тӑракан ҫивӗч енӗ сывлӑшра шӑхӑрса илсе Сусанинӑн пуҫне касса татнӑ.
Сверкающее лезвие мелькнуло в воздухе и рассекло Сусанину голову.

Иван Сусанин // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 20–36 с.

Сӑнӑ шӑхӑрса кайса шведӑн аллине тӑрӑннӑ.
Копье, со свистом разрезав воздух, вонзилось в руку.

Балтика хуралӗ // Н. Ятманов. Дмитриев, Н. П. Тӑван ҫӗршывӑн чысӗ: халӑх геройӗсем ҫинчен ҫырнӑ калавсем / вырӑсларан Н. Ятманов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1942. — 126 с. — 3–19 с.

Ҫил шӑхӑрса, ҫаврӑнса, юра вырӑнтан вырӑна хускатса ҫулсене, уй-хире, вӑрмансенчи уҫланкӑсене хупласа лартнӑ.
Ветры, воя и крутясь, подымая снежные вихри, неслись по дорогам, полям, просекам в белой мгле метели, застилавшей все вокруг.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Сасартӑк ҫав тери вӑйлӑн шӑхӑрса яни шӑплӑха вӑратнӑ, вара пур енчен те кӳлӗри хӑмӑшлӑх ӑшӗнчен, ҫил чухнехи пек хумхана пуҫланӑскер ӑшӗнчен, вӑрӑммӑн та уҫӑмлах мар улани илтӗнсе кайнӑ.
Вдруг пронзительный свист будит мертвую тишину, и сразу же со всех сторон, из озерных зарослей, оживших, точно от ветра заколыхавшихся, раздается глухой, протяжный вой.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Степанов. Герасимов, Е. Щорс: [тулли мар вӑтам шкулсем валли] / Е. Герасимов, М. Эрлих; Н. Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 208 с.

Ши-ши!.. — шӑхӑрса ячӗ Имет.
Имет оглушительно свистнул.

XVI. Ял ҫывӑрмасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ара, хутмассерен кӑмаки шӑхӑрса татӑр.
Чтоб она всякий раз, как печь-то растопят, завывала в трубе.

XII. Ятлӑ йыхравҫӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шӑхӑрса вӗртӗр каҫхи ҫил.
Со свистом, со стоном!

IV. «Харам пыр» // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Пӑхса тӑтӑм-тӑтӑм та картишӗмрен, мӗн хӑтланаҫҫӗ-ха кӑсем тетӗп, эсӗр ак мӗн тӑватӑр иккен, — шӑхӑрса тухнӑ пек илтӗнет шӑлсӑр старикӗн васкамасӑр каланӑ сӑмахӗ.
— Глядел я, глядел через двор на твои дела и никак не додумался, что вы тут творите, оказывается, вон что… — оттого, что у старика во рту не было ни единого зуба, речь его состояла из сплошного свиста.

III. Ют хӳте ӑшӑтас ҫук // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Велюш ҫинҫен кӑна шӑхӑрса ярать те сывлӑшне хӑрлаттарса туртать, унтан татах шӑхӑрса ярать.
Велюш, насвистывая, вдыхал воздух, потом с храпом выдыхал, потом снова свистел.

Велюш килтех иккен-ха: хӑрлатса та шӑхӑрса ҫывӑрни таҫтан илтӗнет.
Велюш дома: заливистый храп разносится по всей округе.

— Ҫӗрме пуян патне шуйттан мул туртать, тет, ҫавӑн пек ӑнать хӑйӗн, вӑл пур — ҫаплах та кутӑнлашса тӑрать, Куймӑр темерӗн, — шӑхӑрса каланӑн илтӗнет Ванюкӑн сасси.
— Не зря говорят, богатому сам шайтан помогает, ему вон как везет, а он одно свое — упрямится, Куймар есть Куймар, — беззлобно бубнит Ванюк.

II. Ял мыскарисем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Юпне курас тенӗ чух нимсӗр шӑхӑрса юлӑн.
Эдак можно и безо всего остаться, даже имея богатство на руках.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ташланӑ чухне музыка кӗввине ӗнӗрсе е шӑхӑрса пымалла мар, ун пек килте анчах тума юрать.
Не нужно подпевать или насвистывать танцевальную мелодию, это можно делать лишь, находясь в домашнем кругу.

Ташӑ каҫӗнче // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Кунта шыв урлӑ каҫмалли ҫӗрлехи маршсем, танксен ҫапӑҫӑвӗсем, тӑшман ҫӗрӗнче ҫывӑрмасӑр ирттернӗ каҫсем, «фердинандсен» шӑхӑрса вӗҫекен вутлӑ снарячӗсем ҫыру ҫырма вӑхӑт памаҫҫӗ…
Тут и ночные форсированные марши, и танковые бои, напряженные, бессонные ночи в тылу врага, огненные свистящие снаряды «фердинандов»…

Ҫырусем // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Халиччен эпир ишӗлтерекен бомба мӗнле шӑхӑрса анса, мӗнле ҫурӑлнине те илтмен.
Мы еще не слышали свиста и разрыва фугасных бомб.

Июнӗн ҫирӗм иккӗмӗшӗ // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Арлан кӗрӗк тӑхӑнса янӑ та шӑхӑрса юрлама пуҫланӑ.
Надел хомяк шубу и стал песенки насвистывать.

Xӗлле // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика