Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ухмаха (тĕпĕ: ухмах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Кам пӗлет, тен, ку чӑн-чӑн ухмаха ерни пулӗ, анчах вӑл вилӗмӗн чӗрни айне пулнӑ пулин те, вилӗме йышӑнмарӗ, вилме килӗшмерӗ.

Возможно, это было чистое безумие, но и в когтях смерти он бросал ей вызов и боролся с ней.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Аран-аран, асаилӳ пек ҫеҫ палӑракан кайӑк тути ӑна кӑшт ҫеҫ ухмаха ертсе яратчӗ.

Сладкий вкус мяса, еле слышный, неуловимый, как воспоминание, доводил его до бешенства.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Акӑ каллех чарӑнчӗ, юрлӑ пӗлӗтре ҫаврӑнать, ҫавӑн чухнехи — тӳпе тӗттӗмлӗхӗнчи — пекех ухмаха ернӗлле кӑшкӑрса ячӗ:

И снова остановился, закрутился в снежных облаках, и так же, как тогда, — в тьме небесной, — крикнул исступлённо:

Юрату сасси // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Жданов ҫыр хӗррипе юр пӗлӗчӗсем вӗҫеҫҫӗ, тротуарсем тӑрӑх утиялланса шӑваҫҫӗ, силленекен хунарсен тӗлӗнче ухмаха ернӗ лапка-лапка юр пӗтӗрӗнет, вӑл подъездсемпе чӳречесен хӗррипе хӗвет, юхан шыв енче вара ҫил-тӑвӑл сӗм тӗттӗмлӗхре ӳлекен паркра алхасать.

Облака снега летели вдоль Ждановской набережной, ползли покровами по тротуарам, сумасшедшие хлопья крутились у качающихся фонарей, засыпало подъезды и окна, за рекой метель бушевала в воющем во тьме парке.

Юрату сасси // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Гусев халӗ чӑннипех те ухмаха ерчӗ пек, — аллисене стена ҫине сарса хучӗ те чупса кайрӗ: кӑшкӑрашать, ятлаҫать, чул муклашкисене ывӑтать.

Гусев теперь точно обезумел, — раскинул руки по стене и побежал, вскрикивая, ругаясь, отшвыривая камни.

Магр майра патша лабиринчӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Эпӗ сана курмасан хавхана пула ухмаха еретӗп.

— Когда я не вижу тебя — схожу с ума от тревоги.

Ӑрӑм-сурӑм (тухату) // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ухмаха ерни!

Сумасшествие!

Лось пӗччен юлать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӗсенче эпир преступниксене, алкоголиксене, ухмаха ернисене, пулма пултараймилӗхшӗн ӗмӗтленекенсене ӗҫлеттеретпӗр.

В них мы заставим работать преступников, алкоголиков, сумасшедших, всех мечтателей несбыточного.

Тускуб // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ирхине вара хӗвелӗн сивлек ҫаври ҫунакан сад-пахчана, ишӗлчӗксене, ытлӑх-ҫитлӗхпе иртӗхнипе тертлӗ, ухмаха ернӗ ҫынсене, вилӗ ӳтсен куписене ҫутатать.

На утро кровавый, тусклый диск солнца осветил развалины, горящие сады, толпы измученных излишествами, сумасшедших людей, кучи трупов.

Аэлитӑн иккӗмӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Алексей Иванович, ухмаха персе тӑма чарӑнсам…

— Бросьте, в самом деле, дурака валять, Алексей Иванович.

Марсиансем // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫеккунтсерен хӑвӑртлӑхне вӑйлатса аппарат ҫут тӗнчен пӑр пек сивӗ уҫлӑхнелле икӗ ҫынна ухмаха ертесле вирхӗнет, вирхӗнет…

Аппарат, с каждой секундой наддавая скорость, с сумасшедшей быстротой вносился в мировое, ледяное пространство.

Хура тӳпере // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫӗкленсе тӑратӑн та, чара ҫумӗнчен иртетӗн те — стена тӑрӑх, ухмаха ертекен, сивлек чечексем тӑрӑх япаласен ӗмӗлкисем чупаҫҫӗ, силленеҫҫӗ…

Когда встаёшь и проходишь мимо таза — по стене, по тоскливым, сумасшедшим цветочкам — бегут, колышатся тени предметов.

Ыйхӑсӑр ҫӗр // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Буратино пӳрнисемпе кӑтарткаласа, ҫак ухмаха халӗ тӗттӗм те хӑрушши ҫинчен, тул ҫутӑлсан, хӗрача патне чупса кайма аван пулни ҫинчен ӑнлантарса пачӗ.

Буратино при помощи пальцев объяснил этому дуралею, что сейчас темно и опасно, а вот когда рассветёт — они побегут к девчонке.

Пьеро хӑй мулкач ҫине утланса ларса, Ухмахсен Ҫӗршывне мӗнле пырса кӗни ҫинчен каласа кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Тупнӑ кам ҫинчен шухӑшламаллине, куртӑр-и ухмаха, — терӗ ӑна чарса Буратино.

— Нашёл о ком думать, вот дурень! — перебил Буратино.

Пьеро хӑй мулкач ҫине утланса ларса, Ухмахсен Ҫӗршывне мӗнле пырса кӗни ҫинчен каласа кӑтартать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Ха-ха-ха, куратӑр-и ухмаха!.. — тесе кулать Арлекин.

— Ха-ха-ха, — покатился со смеху Арлекин, — видели дуралея!..

Комеди кӑтартнӑ чухне пуканесем Буратинона палласа илеҫҫӗ // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Санӑн ҫӗлӗкӳпе йытпуллисене кӑна тытма пулать… — Шырах ухмаха, — терӗ лешӗ.

— Твоим колпачком только ловить головастиков… — ищи дурака, — ответил тот.

Буратино кӗнекине сутать те пуканесен театрне кайма билет илет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Шыра ухмаха, — терӗ ача.

Ищи дурака, — сказал мальчик.

Буратино кӗнекине сутать те пуканесен театрне кайма билет илет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

— Тупнӑ ухмаха!.. — терӗ.

— Нашёл дурака!..

Буратино кӗнекине сутать те пуканесен театрне кайма билет илет // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Ухмаха кайма пуҫланӑ пек туйӑнать.

С ума будто сходит.

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

…Мана пуринчен ытла хӗрарӑма мӗнле пӑхасси ухмаха ертетчӗ; романсем вуласа тултарнипе эпӗ хӗрарӑма пурӑнӑҫра чи лайӑххи те паллӑраххи вырӑнне шутлаттӑм.

…Меня особенно сводило с ума отношение к женщине; начитавшись романов, я смотрел на женщину как на самое лучшее и значительное в жизни.

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех