Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Иртни сăмах пирĕн базăра пур.
Иртни (тĕпĕ: иртни) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унпа пӗр ҫын паллашрӗ, ӑна Алисӑпа пулса иртни самаях хускатрӗ, вӑл хӗре юратса пӑрахрӗ те — унӑн упӑшки пулса тӑчӗ.

С ней встретился человек, которого тронула ее история, полюбил ее и стал ее мужем.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 153–160 с.

Хӗр вара халӗ ӑҫта мӗн пулса иртни ҫинчен туллин хыпарларӗ.

обо всем, что делается на свете теперь.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 114–118 с.

Кӑнтӑрла иртни пилӗк сехет тӗлнелле тусанлӑ ҫул ҫинче, вӑл вырӑн-вырӑнпа ҫап-ҫара хӑварса каснӑ вӑрмантан пӑрӑннӑ ҫӗрте, чӗрӗ икӗ чун курӑнса кайрӗ.

Часов около пяти пополудни на пыльной дороге, огибавшей лес, носивший местами следы крупной вырубки, показались два существа.

Хушу — ҫар валли // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 81–84 с.

Масперо ҫур ҫӗр иртни пӗр сехет ҫурӑччен ӗҫлерӗ.

Масперо же работал до половины второго.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Ӑна картишре мӗн пулса иртни лайӑх курӑнать: акӑ Шамполион пуҫне хӑвӑрт пӑркаларӗ, картишре вӑрттӑн пӗр-пӗр кӗтес шырать-тӗр, — пур ҫӗрте те кам та пулин кӗтсе тӑрасса е тарма вырӑн тупӑнасса шанакан тискер кайӑк йӑли.

Она видела, как Шамполион быстро повернул голову, скользнув взглядом по закоулкам двора, — привычка хищника, везде ожидающего засады или лазейки.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Хӑй сисмесӗрех — калавӗсенче Смит арчипе пулса иртни патне пырса тухрӗ.

Незаметно для себя Смит дошел в своих рассказах до истории с сундуком.

Тӑватӑ гинея // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 392–397 с.

Вара мӗн пулса иртни ӑна тӗлӗкпе аташу пек, пулма пултарайман япала евӗр курӑнса кайрӗ.

Затем совершившееся показалось ему сном, бредом, нелепостью.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Иртни ӑна — тӗп тунӑ…

— Его доконало прошлое.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Иртни пирки ыйтса пӗлӗп.

— Расспрашивать о прошлом.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Хӑй выляса ярасса кӗтменччӗ, ҫавӑнпах мӗн пулса иртни ӑна икӗ хут айванла туйӑнать.

Он не ожидал проигрыша, и происшедшее казалось ему поэтому вдвойне нелепым.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

Енчен те вун пилӗк минутран сакӑр пӑшала сулахай енчен, иллюминатор тӗлӗнчен, бортран пӑрахмасан — шыва миҫе ӳкни мана курӑнмалла пултӑр тата шутлама май килтӗр, — енчен те ҫакӑн хыҫҫӑн эсир шлюпкӑна пӗр ҫын юлмиччен ларса ҫыран патнелле акулӑлла хӑвӑрт ишсе ҫухалмасан — ҫыран, сӑмах май, горизонтра лайӑх курӑнать, — эпӗ, Стерс капитан, хамӑн сӑмаха нихӑҫан та улӑштарманскер, шӑп та лӑп иккӗ иртни ҫирӗм пилӗк минутра тара пульӑпа хаплаттаратӑп, хамӑра та, сире те шыв тӗпне ӑсататӑп.

Если через пятнадцать минут все восемь ружей не будут брошены за борт с левой стороны против иллюминатора, чтобы я мог видеть и считать, сколько их упало в воду, если затем все вы до единого не сядете в шлюпку и не отчалите восвояси к берегу, который, кстати сказать, хорошо виден на горизонте, — я, Стерс, капитан, никогда не изменявший своему слову, ровно двадцать пять минут третьего всаживаю в порох пулю и пускаю нас всех ко дну.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 293–299 с.

Манӑн алӑра сехет: вӑл иккӗ иртни вунӑ минут кӑтартать.

В моих руках часы: они показывают десять минут третьего.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 293–299 с.

— Ҫур ҫӗр иртни икӗ сехет, эпӗ ҫывӑратӑп.

— Второй час ночи, и я лежу.

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

Юмах та мар ку, шухӑшласа кӑларни те, аллегори те мар, ку — пурнӑҫ хӑй, пурнӑҫӑн ҫара тӗрӗслӗхӗ, чӑннипех пулса иртни, факт.

Это не сказка, не выдумка и не аллегория — это сама жизнь, голая правда жизни, действительное событие, факт.

Пьерпа Суринэ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 276–284 с.

— Мана илес тӗк — пурнӑҫра мӗн пулса иртни, манӑн шухӑшӑмпа, шӑпа пӳрни.

 — Что касается меня, я совершенный фаталист во всем.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

— Ҫур ҫӗр иртни пӗр сехет, — терӗ вӑл сехетне шӑрпӑк ҫутипе пӑхса.

— Час ночи, — сказал он, подставив к спичке часы.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Тӗлӗнмеллерех лару-тӑрӑва лекнӗрен Гелли кӑмӑлӗ ҫӗкленчӗ, мӗн пулса иртни ӑна чӑнласах хӑпартлантарать.

Гелли благодаря странности положения испытывала подъем духа, возбуждение исполненного решения.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Унӑн ҫыхӑнусӑр тата, ахӑртнех, мӗн пулса иртни пирки арпашуллӑ сӑмахӗсенчен ҫакӑ ҫеҫ паллӑ пулать: «Пурте кайнӑ».

Из ее бессвязного и, видимо, спутанного представления о происшедшем он узнал только, что «все ушли».

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 211–227 с.

Вӑл ҫак самантсенче хӑйне япӑх ӑнланать; мӗн пулса иртни ӑна тӗлӗкле туйӑнать.

Он плохо понимал себя в эти минуты; происходящее казалось ему сном.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Ытти пирки пӗртте ан пӑшӑрхан, мана, ялти тӗттӗм хӗрарӑма, чикӗ леш енчи мар, Йӗпреҫпе Канаш леш енче мӗн пулса иртни те кӑсӑклантармасть.

Куҫарса пулӑш

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех