Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Дик (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Дик Сэнд, Остин, Бат пурте пӗрле хуралта тӑчӗҫ.

Дик Сэнд, Остин и Бат караулили все вместе.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Ан шарла, Том! — чарчӗ ӑна Дик Сэнд.

— Замолчи, Том! — сказал Дик Сэнд.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Аран-аран хӑваласа ячӗ Дик йытта.

Юноше стоило большого труда отогнать собаку.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Дик Сэнд Том кӑтартакан йывӑҫ патнелле ыткӑнчӗ.

Дик Сэнд бросился к дереву, на которое указывал Том.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Мӗн унта, Том? — ыйтрӗ Дик пур ӑнсӑртлӑха та кӗтсе илме хатӗр ҫыннӑн лӑпкӑ сассипе.

— Что там такое, Том? — спросил Дик спокойным тоном человека, готового ко всему.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Дик пысӑк йывӑҫсем пӗр ҫӗрте ӳсекен вырӑна хуҫ хыврӗ.

Дик выбрал для этого купу больших деревьев, росших вместе.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Кунта, Динго, каялла! — чӗнчӗ ӑна Дик Сэнд.

— Назад, Динго, назад! — крикнул Дик Сэнд.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Мӗнех вара! — тӗлӗнчӗ Дик.

— Ну что ж! — воскликнул Дик.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Ҫук, Гаррис мистер, — татӑклӑн хуравларӗ Дик, — пирӗн пӗр-пӗринчен уйрӑлмалла мар!

— Нет, мистер Гаррис, — решительно заявил Дик, — нам не следует разлучаться!

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Пулма пултарать, — терӗ Дик Сэнд.

— Возможно, — сказал Дик Сэнд.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Эппин, эсир аташса кайнӑ-и? — хӑвӑрт ыйтрӗ Дик.

— Значит, вы заблудились? — живо спросил Дик.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Мӗн анчах? — ыйтрӗ Дик Сэнд, Гарриса куҫӗнчен тӳррӗн пӑхса.

— Однако? — повторил Дик Сэнд, глядя прямо в глаза Гаррису.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Том ҫӗҫҫе Дик Сэнда пырса пачӗ.

Том отнес нож Дику Сэнду.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Пӗр Дик кӑна ывӑннине парӑнмарӗ: ун хастарлӑхӗпе чӑтӑмлӑхӗ вӑл хӑйӗн парӑмне туйнинчен вӑй илсе тӑчӗҫ.

И только один Дик не поддавался усталости: он черпал энергию и стойкость в сознании своего долга.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Сехетсерен уҫӑмланса пыракан сирсе ярайми хӑрушӑ чӑнлӑха хирӗҫ Дик Сэнд куҫне хупса тӑма шутламарӗ.

Дик Сэнд не хотел закрывать глаза на ужасную истину, которая с каждым часом становилась все более ясной и неоспоримой.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Дик хӑйне халь те юлташӗсен пурнӑҫӗшӗн яваплӑ тесе шутларӗ.

Дик Сэнд повторял себе, что он все еще отвечает за судьбу своих спутников.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Дик ун икӗпитлӗхне ҫиеле кӑларма майлӑ самант шырарӗ.

Дик дожидался только случая, чтобы сорвать с него маску.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Дик пуҫӗнче Гаррис пирки чылай татӑклӑ шухӑш пиҫсе ҫитрӗ ӗнтӗ.

Во всяком случае, Дик составил себе вполне определенное мнение о Гаррисе.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Хуть мӗнле пулсан та, Дик Сэнд, ҫак йӗрсене курсан, хӑй мӗн шутласа илнине никама та пӗлтермерӗ.

Как бы то ни было, Дик Сэнд ни с кем не поделился мыслями, которые возникли у него при виде этих загадочных следов.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Дик Сэнд йӗри-тавралла тӗсесе пӑхса ҫаврӑнчӗ.

Дик Сэнд внимательно осмотрелся кругом.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех