Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Ваҫҫук, Мускав патӗнче ҫӗр мӗнлине аса илме тӑрӑшса, Генка ывӑҫ тупанӗ ҫине пӑхса илчӗ.

Васек внимательно посмотрел на Генкину ладонь, силясь припомнить, какая земля под Москвой.

5 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Начар — терӗ Ваҫҫук салхуллӑн.

— Плохо, — с сожалением сказал Васек.

5 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ваҫҫук Генка мӗн каланине тимлӗн итлет.

Васек с интересом слушал его.

5 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Художник вӑл пирӗн! — мухтанса илчӗ Ваҫҫук.

Он у нас художник! — похвалился Васек.

5 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ваҫҫук сиксе, хӑйне чӗркуҫҫийӗнчен аллипе ҫапса илчӗ:

Васек подпрыгнул и хлопнул себя по коленкам.

5 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ваҫҫук кӑкӑрӗ ҫинчи галстукне шӑлса якатрӗ.

Васек мащинально погладил на груди свой галстук.

5 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Куншӑн санне галстукна хывса илмелле вӗт, пӗлетӗн-и?! — терӗ Ваҫҫук ҫирӗппӗн.

— Да с тебя бы за это надо галстук снять! — твердо сказал Васек.

5 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ваҫҫук ура ҫине тӑчӗ:

Васек встал:

5 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Ну, сана! — ҫак ӗҫре нимӗн кулмалли те ҫуккине кура Ваҫҫук ирӗксӗрех кулса илчӗ.

— Ну тебя! — невольно улыбнулся Васек, не видя ничего смешного во всей этой истории.

5 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Кивӗ юрӑ! — ҫиллессӗн кулса илчӗ Генка, Ваҫҫук аллине илтӗр тесе, хулпуҫҫине сиктеркелесе.

Стара песня! — сердито усмехнулся Генка, стряхивая с плеча руку Васька.

5 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ваҫҫук ун ҫумнерех сиксе ларчӗ, ӑна хулпуҫҫинчен ыталаса тытрӗ:

Васек придвинулся к нему и обнял его за плечи:

5 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ваҫҫук пуҫне сулкаласа илчӗ:

Васек покачал головой:

5 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Канфетсем тата ытти пылак япаласем, — терӗ Ваҫҫук.

— Кондитерских изделий, — подсказал Васек.

5 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Хурине ҫинӗ, — аса илчӗ Ваҫҫук.

— Черную ел… — припомнил Васек.

5 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ваҫҫук тӳрех ответлеме пӗлмерӗ, ҫӳҫне якатса илчӗ те тӑрса ларчӗ.

Васек растерянно пригладил свой чуб и сел.

5 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ваҫҫук месерле выртрӗ те шурӑ кӑпӑш пӗлӗтсем тӳпе тӑрӑх таҫталла ишнине пӑхма пуҫларӗ.

Васек опрокинулся на спину и глядел, как по небу плывут и плывут куда-то пушистые белые облака.

5 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ваҫҫук унпа юнашар ларчӗ, чавси ҫине таянса, тиха хыҫӗнчен пӑхса юлчӗ.

Васек опустился рядом и, опираясь на локоть, смотрел вслед коню.

5 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Ваҫҫук тихана аллипе лӑпкаса илчӗ.

Васек протянул руку и погладил Гнедого.

5 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

— Эсӗ те кайӑн-ха, — йӑпатрӗ ӑна Ваҫҫук.

— Поедешь еще, — утешил его Васек.

5 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.

Паллах, чылаях ҫӳлӗ ӗнтӗ… — хӗрелсе кайрӗ Ваҫҫук.

Это, конечно, высоко все-таки… — покраснел Васек.

5 сыпӑк // Николай Сандров. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 2-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1956. — 400 с.