Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Этем сăмах пирĕн базăра пур.
Этем (тĕпĕ: этем) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Лере, ҫапӑҫусем пулса иртнӗ вырӑнсенче, ҫӗрӗн ӑмӑрлӑ тӳремлӗхне снарядсем шатра чирӗ пек шӑтӑк-путӑклантарса хӑварнӑ; унта этем юнӗшӗн тунсӑхласа, чугунпа хурҫӑ катӑкӗсем тутӑхса выртаҫҫӗ.

Там, где шли бои, хмурое лицо земли оспой взрыли снаряды: ржавели в ней, тоскуя по человеческой крови, осколки чугуна и стали.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Галиципе хӗвелтухӑҫ Прусси, Карпатпа Румыни хирӗсем, — вӑрҫӑ вучӗ варкӑшнӑ вырӑнсемпе казак учӗсен ура чӗрнийӗ йӗрӗсем юлнӑ ҫӗрсем йӗркеренех этем виллисемпе витӗнчӗҫ.

Трупами истлевали на полях Галиции и Восточной Пруссии, в Карпатах и Румынии — всюду, где полыхали зарева войны и ложился копытный след казачьих коней.

6 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Пӗртен-пӗр ҫакна астӑвӑр: сывӑ юлас тесен, вилӗмлӗ ҫапӑҫура тӗрӗс те тӗкӗлех юлас тесен — этем чӑнлӑхне тытса пыни кирлӗ.

— Помните одно: хочешь живым быть, из смертного боя целым выйтить — надо человечью правду блюсть.

6 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Сӑнни унӑн хӑй ҫине тирӗннӗ этем йывӑрӑшӗпе ҫӗре ӳкрӗ; австриец (савӑл пек шӗвӗр хырман сухалӗ ҫеҫ курӑнать хӑйӗн), пӗтӗмпе чӗтренсе тапаланса, кукӑрӑлса-пӗкӗрӗлсе ларнӑ пӳрнисемпе сӑнӑ аврине хыпашласа чӑрмаланине курчӗ Григорий.

И, под тяжестью оседавшего тела, ронял, чувствуя на ней трепет и судороги, видя, как австриец, весь переломившись назад (виднелся лишь острый небритый клин подбородка), перебирает, царапает скрюченными пальцами древко.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Сотник, бинокль витӗр пӑхса, ҫынсенчен ҫаралса юлнӑ урамсене нумайччен куҫӗпе хыпашларӗ, анчах вӑл урамсенче масар ҫинчи пекех пушӑ, пӗр этем чунӗ те курӑнмасть.

Сотник долго смотрел в бинокль, щупая глазами омертвелые в безлюдье улицы, но там было пусто, как на кладбище.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кайри рота ефрейторӗ, пӗчӗк, анчах та пуҫтах этем, Григорие пылчӑкпа печӗ.

Ефрейтор последней роты, маленький, но бедовый, кинул в Григория комком грязи.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫиелтен пӑхма фельдшер пек этем виҫе шакне пуҫтаркаласа илчӗ те: — Тӑваттӑ, вуннӑ! Ан! — тесе кӑшкӑрчӗ.

Кто-то, по виду фельдшер, передвинув мерку, крикнул: — Четыре, десять. Слезай.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кашни вӑранмассеренех, мӗн тӗлленнине аса илме тӑрӑшса, ӑшне хыптарать, анчах хыҫра — савапа саваланӑ пек яп-яка тӗттӗм кӑна, тӗлӗк мар, — пӗр этем сӑнӗ те курӑнман иккен.

Просыпался, тужился, припоминая, но позади была чернота — гладко, как стесано, и черно, не то что сна — лица ни одного не видел.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Тӑрни ноябрь уйӑхӗнче хӗл каҫма вӗҫсе каякан тӑрнасен арӑш-пирӗш сассисене илтет те тытӑнать вара хӑйӗн нумай сасӑллӑ салху кӑшкӑрашӑвӗпе этем чун-чӗрине хускатмашкӑн.

И в ноябре дергал тот струны человеческих сердец медноголосым тоскующим криком, заслышав невнятный призыв вольных в отлете журавлей.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Алӑк умӗнче, табак тӗтӗмӗ ӑшӗнче, михӗ ӑшӗнчи пек, пӗр хулӑн туталлӑ этем ларать.

В табачном дыму, как в мешке, сидел у порога старый губатый человечина.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кухньӑра чӗрӗ хӑмла, чӗн ут-таврашӗ тата этем ӳчӗн ӑшӑ шӑрши кӗрет.

В кухне пахло свежими хмелинами, ременной сбруей, теплом человеческих тел.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Ирӗкрен килнӗ темле этем.

— Приехал тут какой-то.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Арман умне пухӑннӑ казаксем сисӗнчӗклӗнех ҫӗнӗрен пӑлханма пуҫларӗҫ, анчах та ҫак самантра вӗсем патне машина пӳлӗмӗ енчен ку вӑхӑтчен никам та асӑрхаман, хура шлепке тӑхӑннӑ этем хӑвӑрт утса пырса тӑчӗ: хытӑ хӗстерсе витӗр пӑхакан ҫивӗч куҫӗсемпе ушкӑна сӑнаса илсе, аллине ҫӗклерӗ.

Заметная суматоха вновь рябью тронула собравшихся у мельницы казаков, но в момент этот от машинной скорыми шагами подошел, никем раньше не примеченный, незнакомый, в черной шляпе человек; строгая толпу лезвиями узко сведенных остреньких глаз, поднял руку:

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Килнӗ этем пуҫне тайрӗ те тухса кайрӗ.

Приезжий откланялся и ушел.

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Икӗ тенкӗ ҫинчен килӗшрӗҫ те, Федот лашине хӑйне лава тытакан этем хваттерне — шушкӑ пӗҫерекен Фроська патне кӗртрӗ, хыткан та шур ӳтлӗ хӗрарӑма лав ҫине майлаштарса лартрӗ, тимӗрленӗ арчасене урапи хыҫнерех вырнаҫтарса хучӗ.

Сладившись за два целковых, Федот заехал к Фроське-бубличнице, у которой стоял на квартире подрядивший его, усадил щупленькую белобрысую женщину, поставил в задок повозки окованные сундуки.

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ытла пӑр пек сивӗ этем эсӗ.

Дюже леденистая ты.

3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

 — Мӗнле этем эс?

— Кто такое есть?

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫурҫӗр тӗлӗнче хӗрӗнчи чӳречерен этем йӑпшӑнса кӗрет, тет.

В полночь, а в крайнюю окно гребется человек.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Яланах кулса ҫӳрекен Давыдкӑна, унӑн ҫынна этем вырӑнне хуман сассине, сурчӑкпа йӗпенсе тӑракан шурӑ шӑлӗсене тахҫантанпах кураймасть вӑл.

Он чувствовал к вечно улыбающемуся Давыдке, к его пренебрежительному тону, даже к белым зубам непреодолимую неприязнь.

1 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Пантелей Прокофьевич, унчченех хапхаран тухса, урам тӑрӑх тинкерсе пӑхма пуҫларӗ, анчах та йӗплӗн-йӗплӗн йӗпсӳленсе шӑнса выртакан тӗссӗр кӑвак ҫул ҫинче пӗр этем чунӗ те курӑнмасть.

Пантелей Прокофьевич до этого выходил за ворота, вглядывался вдоль улицы, но серая дорога, промереженная зарослями игольчатой колючки, была наголо вылизана безлюдьем.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех